คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 623

“ผมไม่ได้บ้า ผมเป็นคนอ่อนไหวง่าย”

ฮัน อี้เฉินจ้องมองที่ ซอง อันยีอย่างแน่วแน่ "ผมรู้ดีว่า ผมกำลังทำอะไรอยู่"

ซอง อันยีเยาะเย้ย “ในเมื่อนายเป็นคนอ่อนไหวง่าย นายก็ควรจะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ทำไมต้องทำให้ตัวเองเสียหน้าไปมากกว่านี้อีก?”

"เพราะผมรักคุณ!"

เขาพูดคำนี้ออกทันทีที่เธอพูดจบ

ซอง อันยีตกตะลึง "นายรักฉัน?"

“ใช่ ผมรักคุณ!” ฮัน อี้เฉินจ้องที่เธออย่างเสน่หา

"คุณรักผมไหม?" เขาถามอีกครั้ง และก่อนที่เธอจะได้ตอบ เธอก็หัวเราะออกมาดัง ๆ

ฮัน อี้เฉินขมวดคิ้ว “คุณกำลังหัวเราะเยาะ ผมอยู่เหรอ”

ประมาณสิบนาทีต่อมา เสียงหัวเราะของเธอก็ค่อย ๆ หยุดลง

เธอสูดหายใจเข้าด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยบนริมฝีปากของเธอ แล้วพูดช้า ๆ ว่า “ฮัน อี้เฉิน นายบ้าไปแล้วจริง ๆ หลังจากทำอย่างนั้น นายยังมีความกล้าที่จะบอกว่า นายรักฉัน และอยากให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม"

พูดจบเธอก็หัวเราะอย่างเหยียดหยาม “นายนี่มันไร้ยางอายจริง ๆ!”

เมื่อดวงตาของ ฮัน อี้เฉินหรี่เล็กน้อย เธอเห็นได้ชัดเลยว่าเขามีสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก แม้ว่าเขาจะคิดไว้แล้วว่าคำตอบมันจะเป็นแบบนี้ แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ เมื่อได้ยินที่เธอพูดออกจากปากของเธอ

เขารู้ดีว่า ซอง อันยีซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าเขา ไม่ใช่ผู้หญิงที่คลั่งไคล้ในตัวเขาอีกต่อไป

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างมาจุกที่หน้าอกของเขา เธอเคยรักเขามาก แต่เพียงเวลาแค่ไม่นานก่อนที่ความรักของเธอที่มีต่อเขาจางหายไป

เขาไม่สามารถยอมรับความจริงข้อนี้ได้

"ก็ได้" ซอง อันยีพยักหน้า “โทรหา หยาง เฉียนเฉียนต่อหน้าฉัน แล้วบอกเธอว่านายคิดอย่างไรกับเธอ”

หลังจากนั้นเธอก็ไปที่โซฟาและนั่งลง เธอกอดแขนไว้ข้างหน้าหน้าอก และมองไปที่ ฮัน อี้เฉินด้วยท่าทางสงบ

“ถ้าผมโทรไปบอกเธอให้ชัดเจน คุณจะยอมกลับมาครบกับผมไหม?” ฮัน อี้เฉินถาม

"ขอ คิด ก่อน"

สามคำง่าย ๆ บอกว่าเธอคิดอย่างไร

ฮัน อี้เฉินเหล่ตาเล็กน้อย เธอบอกว่าเธอจะคิดดูก่อนซึ่งหมายความว่ามันไม่มีอะไรที่แน่นอน เป็นไปได้มาก ว่าเธอจะไม่เต็มใจกลับไปคบกับเขา

ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ทำไมเขาถึงต้องมาคิดมากด้วยที่จะโทรดีไหม? เขาไม่ได้โง่ขนาดนั้น