คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 63

มู หลิงก็พูดไม่ออกเช่นกัน

ทั้งสองหายไปในสายลม

เมื่อมองไปที่ร่างที่ลดน้อยลงทั้งสองข้างหลังอย่างเห็นอกเห็นใจ ทัง โรลชูว ก็ถาม ลู ชินจิน ในขณะที่พยายามอย่างเต็มที่ ที่จะกลั้นเสียงหัวเราะของเธอ "งั้นเราจะทิ้งพวกเขาไว้ข้างหลังอย่างนั้นเหรอ?"

"ผมไม่สนหรอก ผมอยากจะใช้เวลากับคุณตอนนี้"

ในขณะที่ชายคนนั้นหันหน้ากลับมาเสียงของเขาก็ถูกระงับอารมณ์ แม้แต่ดวงตาที่ลึกล้ำของเขาก็ยังหลงใหลเธอ

หัวใจของทัง โรลชูวเต้นผิดจังหวะขณะที่เธอถามอย่างเร่งรีบ "เราจะไปไหนกัน?"

"กลับบ้าน ผมแทบรอไม่ไหวแล้วที่จะจูบคุณ"

น้ำเสียงที่ทุ้มของ ลู ชินจิน นั้นเหมือนกับเชลโลที่ดึงดูดความสนใจของผู้หญิงคนนั้น

ทัง โรลชูว รู้สึกได้ถึงหัวใจของเขาที่สั่นไหวเนื่องจากความเจ้าชู้ของเขามีผลอย่างมากต่อเธอ แก้มของเธอทาสีแดงมีสีสันและน่าดึงดูด

หลังจากเดินทางเป็นเวลาสี่สิบนาทีบนถนน ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงมังกรหลวงวิว

เมื่อทั้งสองเข้ามาในคฤหาสน์ ลู ชินจิน ก็กอด ทัง โรลชูว แน่นและเริ่มจูบเธอ

แม้แต่เธอก็แทบจะจมอยู่กับการกระทำบ้า ๆ นั่น ถ้าไม่ใช่เพราะความเจ็บปวดเธอคงจะสนุกกับมัน

ลู ชินจินหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่เขาระงับความต้องการของร่างกาย เขากอดเธอเบา ๆ เขาพูดว่า "ผมสัญญาว่าสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกจนกว่าคุณจะเห็นด้วย"

"อืม"

ทัง โรลชูว เอนลงบนไหล่ของเขาด้วยใบหน้าสีแดงบีทรูท เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกเขินเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้เห็นกันและกันโดยเปล่าเปลือย

คราวนี้ ลู ชินจิน ไม่ได้ทำอะไรต่อไป เขาแค่กอดเธอและจูบเธอเป็นครั้งคราว ทั้งสองมีความสุขกับเวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกันและต้องแยกจากกันเมื่อ ลู เซี่ยวเหยา มาเคาะประตูของพวกเขา