มือเรียวกำมือถือแน่นพร้อมเม้มปาก ความลังเลกำลังฉายชัดออกมาจากสายตา
หากว่ากันตามจริง โรลชูวอายมากที่ต้องขอความช่วยเหลือจากแฟนหนุ่มเพียงแค่เรื่องหานักแสดงหญิง เพราะมันเป็นเพียงปัญหาเล็ก ๆ
พอแฟนสาวไม่ยอมตอบ คิ้วหนาก็ขมวดมุ่น “ชูวชูว เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“ชินจิน…” เสียงเล็กเรียกอย่างแผ่วเบา
“ว่าไง ผมฟังอยู่”
“…ฉันอยากขอให้คุณช่วยหน่อย”
“บอกมาได้เลยที่รัก” ร่างพูดว่าพลางเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ประธาน มือหนากดเปิดคอมพิวเตอร์ไปด้วย
“ก็...ฉันอยากให้คุณช่วยเรื่องโปรเจกต์หนังใหม่หน่อย”
‘หนังใหม่เหรอ?’ ชินจินเลิกคิ้ว ‘ไม่ใช่ว่าเธอเป็นคนควบคุมการผลิตเองทั้งหมดหรอกเหรอ?’ และวันแรกที่เปิดกล้อง โรลชูวแค่ต้องคอยดูแลเรื่องงานแถลงข่าวเปิดตัวเท่านั้น
ทำไมเธอยังต้องการความช่วยเหลืออีกจากเขาอีก?
“เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?” ชินจินถาม
เกิดความเงียบขึ้นทันที และไม่นานหลังจากนั้นแฟนสาวถึงค่อยยอมบอกเขาเกี่ยวกับปัญหาของเธอ
“งั้นคุณก็อยากให้ผมช่วยแนะนำนักแสดงที่จะมารับบทนางเอกให้ใช่ไหม?” หลังจากฟังอยู่พักหนึ่ง ชินจินก็ถามออกไปตรง ๆ
“ใช่ ฉันคิดไม่ออกจริง ๆ ว่านักแสดงคนไหนในวงการบันเทิงที่จะเหมาะกับบทนี้”
ชินจินรับรู้ได้ถึงความเครียดในน้ำเสียงของร่างเล็กได้อย่างดี
ชายหนุ่มเงียบใช้ความคิด ก่อนจะเอ่ยถาม “ชูวชูว สำหรับหนังเรื่องนี้ คุณต้องการนักแสดงนำที่สามารถทำเงินได้มากจริง ๆ ใช่ไหม?”
เมื่อ เซิน เฉียนได้รับสายโทรชวนให้ไปเข้าร่วมการพิจารณาบทสำหรับนักแสดง เธอก็รีบตอบรับโดยไม่ลังเลทันที
และการตอบรับของเธอก็ทำให้ปัญหาของโรลชูวได้รับการแก้ไข
พอวางสายจากดาราสาวแล้ว โรลชูวก็ทิ้งตัวลงเอนหลังใส่เก้าอี้พร้อมถอนหายใจยาว ๆ อย่างโล่งอกไปที เพราะปัญหาที่สั่งสมมานั้นถูกแก้ไขแล้ว
ต้องขอบคุณคำแนะนำของชินจินมาก ๆ
มือเรียวจึงส่งข้อความขอบคุณอีกฝ่ายโดยเร็ว “ชินจิน ขอบคุณที่ช่วยนะ เดี๋ยวเย็นนี้ฉันเลี้ยงข้าวคุณเอง”
ไม่ถึงนาที ปลายทางก็ส่งกลับมาว่า “โอเคเลย”
แค่มองคำว่า ‘โอเคเลย’ ที่ปรากฏอยู่บนจอคอมก็ทำให้ใบหน้าสวยยิ้มออกมาอย่างมีความสุขแล้ว เมื่อจิตใจผ่อนคลายแล้ว ร่างเล็กก็กดปิดคอมพิวเตอร์ จัดโต๊ะทำงานให้เรียบร้อย แล้วค่อยเดินออกจากออฟฟิศที่ทุกคนต่างพากันกลับไปตั้งนานแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม