คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 678

ริมฝีปากของทัง โรลชูว ค่อย ๆ ขดเป็นรอยยิ้มที่เย็นชาช้า ๆ “เธอช่างเป็นคนที่ร้ายกาจมาก เธอเปลี่ยนยาของพ่อฉัน และแกล้งทำข้อตกลงโอนหุ้นเพื่อพยายามยึดตระกูลทัง อีกทั้งเธอยังตัดท่อช่วยหายใจของพ่อฉันออกแล้วผลักคุณลงบันไดอีก ทั้งหมดเพื่อประโยชน์ของกู โรลโรล ถ้าเพราะลูกของเธอแล้วคงไม่มีอะไรที่เธอไม่กล้าทำ”

เมื่อได้ยินสิ่งที่ ทัง โรลชูวพูด ลุงจ้าวก็รู้สึกประหลาดใจ “เธอเป็นคนร้ายกาจอะไรขนาดนั้นได้ยังไง คุณผู้ชายไม่ดีพอสำหรับเธอเหรอ?”

“ลุงจ้าวคะ ความโลภสามารถกลืนกินความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของมนุษย์ได้หมด ผู้หญิงที่เห็นแก่ตัวและโลภอย่างเธอ คงจะไม่สนเรื่องความสัมพันธ์หรอกค่ะ”

แม้แต่สุนัขก็ยังรู้ที่จะกระดิกหางต่อหน้าเจ้านายของมัน แต่กู โรลโรล และ เซา เสี่ยวหวันนั้นยังทำตัวแย่ยิ่งกว่าสุนัขซะอีก

ลุงจ้าวถอนหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าและส่ายหัวออกมา “คุณหนูครับ ผมรู้สึกเสียใจต่อคุณหนูกับคุณผู้ชายมาก”

ทัง โรลชูวยิ้ม “อันที่จริงแล้ว ฉันควรจะขอบคุณพวกเขา ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขา ฉันก็คงไม่แข็งแกร่งขึ้นมาได้ขนาดนั้น”

การถูกทำร้ายครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้เธอแข็งแกร่งเกินไปสำหรับพวกเขา

เมื่อได้ยินแบบนั้น ลุงจ้าวก็มองทัง โรลชูว ที่ตอนนี้เธอดูเป็นผู้ใหญ่และน่าเชื่อถือมากสำหรับเขา เด็กสาวที่น่ารัก และไร้เดียงสาในอดีตได้เติบโตขึ้นมาเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งแล้ว

ลุงจ้าวไม่รู้ว่าเขาควรจะเสียใจหรือดีใจดี ถ้าเป็นไปได้ เขาต้องการให้คุณหนูของเขาไร้เดียงสาตลอดไป และไม่ต้องทนทุกข์มากมายขนาดนี้

เมื่อเห็นความกังวลในสายตาของลุงจ้าว ทัง โรลชูว ก็ยิ้ม และกล่าวออกไปเพื่อปลอบโยนเขา "ลุงจ้าวคะ ที่จริงตอนนี้ชีวิตของฉันมีความสุขมากแล้วค่ะ"

จากนั้นเธอก็เปลี่ยนเรื่องและถามว่า "ลุงจ้าว คุณช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม"

ลุงจ้าวรีบตอบกลับไป "แค่พูดออกมาเลยครับคุณหนู ผมพร้อมที่จะช่วยคุณหนูอะไรที่ผมสามารถทำได้"

“ฉันต้องการให้คุณไปขึ้นศาลและเป็นพยานว่าเซา เสี่ยวหวัน ผลักคุณลงบันได”

คราวนี้เธอไม่ยอมให้เซา เสี่ยวหวัน หนีกฎหมายไปได้แน่นอน

…

หลังจากได้ยินข่าวว่าลุงจ้าวฟื้นขึ้นมา เซา เสี่ยวหวัน ก็รู้สึกว่าโลกทั้งโลกของเธอช่างมืดมน “โรลโรล ช่วยฉันจากครั้งที่แล้ว แต่ฉันต้องกลับเข้าไปอีกงั้นเหรอ?”

เมื่อพิจารณาว่า ทัง โรลชูวเกลียดเธอ คราวนี้เธอคงหนีไม่พ้นเงื้อมมือของกฎหมาย

เมื่อคิดอย่างนั้น เซา เสี่ยวหวันก็นั่งบนโซฟาด้วยใบหน้าซีด เธอเปิดปากพูดและถามว่า “โรลโรลอยู่ไหน?”

ตอนนี้มีเพียง เสวีย จือกังเท่านั้นที่สามารถช่วยเธอได้ และมีเพียงโรลโรลเท่านั้นที่สามารถโน้มน้าว เสวีย จือกังได้

“คุณหญิงโรลโรลกำลังถ่ายแบบอยู่ เธอมาได้แค่ตอนเย็นวันนี้เท่านั้น”

เซา เสี่ยวหวันตบหน้าผากของเธอ “ไปหาเธอและขอให้เธอมาที่นี่ให้เร็วที่สุด”

เสียงของเธอดูอ่อนแอ หลี่ อูจ้องที่เธอและตอบตกลงก่อนจะหันหลังเดินจากไป