คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 7

ทัง โรลชูว ออกจากที่ทำงานพร้อมกัน ซอง อันยี ในตอนเย็น

เมื่อพวกเขาแยกทางกันที่ทางเข้าของบริษัท ซอง อันยีมองไปที่ ทัง โรลชู ด้วยความกังวลก่อนที่จะพูดว่า “โรลชู แกอยากจะมาอยู่บ้านฉันก่อนสัก 2-3 วันไหม?”

เธอรู้สึกไม่สบายใจเมื่อเห็นทัง โรลชู กลับบ้านคนเดียว เนื่องจากว่า ทัง โรลชู และ กู โรลโรล อยู่บ้านด้วยกันพวกเขาต้องเห็นกันอยู่ตลอด กู โรลโรล คนที่น่ารังเกียจที่สุดไม่รู้ว่าพวกเขาจะทะเลาะกันอีกเมื่อไหร่

ทัง โรลชู รู้ว่าเพื่อนของเธอเป็นห่วงเธอ เธอรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างมาก

“ขอบคุณที่อยากช่วยฉันนะ อันยี แต่ฉันว่าฉันรับมือได้,” เธอพูด

เธอไม่กลัวคนอย่าง กู โรลโรล

เธอสัญญากับ ลู ชินจิน ไว้ว่าจะย้ายไปอยู่กับเขา เพราะงั้นเธอควรกลับบ้านเพื่อไปเตรียมตัวย้าย

“แต่…” ซอง อันยี ทักท้วง ก็ตามใจเถอะ, เธอได้เห็นความตัดสินใจอันเด็ดขาดบนหน้าของ ทัง โรลชูว เธอก็เลยพูดว่า “เอาละ ฉันจะไม่บังคับเแกเรื่องนี้แล้วกัน แกตัดสินใจแล้ว อย่าลืมโทรหาฉันเป็นคนแรกนะถ้าแกต้องการความช่วยเหลือ เข้าใจไหม?”

...

“เข้าใจแล้วจ้า” ทัง โรลชู พูด

“ฉันจะกลับบ้านละ กลับบ้านดีๆนะ” ซอง อันยีพูด

“ขอบใจนะ แกก็ด้วย” โรลชูตอบ

ทัง โรลชู เดินกลับบ้านทันทีหลังจากแยกทางกับ ซอง อันยี

เธอเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวเมื่อจู่ ๆ ลีมูซีนสุดหรูขับมาจอดข้าง ๆ เธอ

ประตูถูกเปิดออก มู หลิง เดินออกมาจากที่นั่งคนขับรถและพูดอย่างนอบน้อม “คุณผู้หญิงครับ, ประธานลู เชิญคุณขึ้นไปบนรถครับ”

ทัง โรลชูว หยุดงงอยู่สักพัก มู หลิง ผายมือเชิญเข้าไปในรถ

และจากนั้นเธอก็เห็น ลู ชินจิน เอนกายนั่งอย่างสง่าผ่าเผยที่เบาะหลัง เขามองมาที่เธอ ผ่านกระจกรถ ดูเหมือนเขากำลังผ่อนคลายมาก

ทัง โรลชูว พยักหน้าให้ขึ้นรถไป เธอได้นั่งข้างๆ ลู ชินจิน และมองเขาด้วยแววตาที่สงสัยอะไรบางอย่างก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “คุณกลับไปก่อหน้านี้ตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ?”

เขาปรากฎตัวที่บริษัทไทม์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ โดยไม่ได้บอกล่วงหน้าเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ และออกไปหลังจากนั้น

เธอเลยคิดว่าเขาออกไปตั้งนานแล้ว ไม่คิดว่าจะได้เจอเขาอีก

“ไม่นะ ฉันก็กำลังรอเธออยู่” ลู ชินจิน พูดพร้อมทั้งเหลือบมองเธอเบาๆ ด้วยน้ำเสียงที่ฟังเหมือนรอมานานแล้ว

...

ทัง โรลชูว อดไม่ได้ที่จะสงสัย

ประธานลู ผู้สูงศักดิ์ได้ถ่อมตัวลงมาเพื่อรอเธองั้นเหรอ?

เขาดูเหมือนจะยิ้มและตาของเขาเป็นประกายขึ้นมา

หัวใจของ ทัง โรลชูว เต้นไม่เป็นจังหวะทันทีว่าเขาก็อดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกและพูดว่า “ฉัน...ฉันจะรู้ได้ไง? ฉันแปลกใจนะเนี่ย ไม่คิดเลยว่าคุณลู จะสนใจเรื่องคืนแรกของการแต่งงานตั้งแต่เมื่อไหร่”

ลู ชินจิน ยักไหล่และปากบาง ๆ ของเขาเริ่มโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มเล็ก ๆ และพูดอย่างใจเย็นว่า” ฉันสนุกกับอะไรใหม่ ๆ นะ การแต่งงานนี่ดูเหมือนจะเป็นทางการเกินไปสำหรับเราทั้งคู่ แต่ฉันไม่อยากจะให้คืนวันแต่งงานของเราผ่านไปแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น...อย่างน้อย เราควรจะทานอาหารเย็นเพื่อฉลองการแต่งงานของเรากัน”

“ค่อกๆ----”

ทัง โรลชูว ไอสำลักน้ำลายโดยไม่ได้ตั้งตัวอีกครั้ง “อ้าา….อาหารเย็นนี้เอง ตอนที่คุณบอกไม่อยากเสียใจภายหลังในคืนวันแต่งงาน...อาหารเย็นนี่เอง?”

ลู ชินจิน จ้องไปที่ตาของเธอ และทำแววตาหยอกล้อใส่เธอ

ทัง โรลชูว หน้าแดงเหมือนลูกมะเขือเทศดูเหมือนว่าแก้มของเธอจะร้อนเป็นไฟตอนที่ผู้ชายคนนั้นพูดจบ

เธออายมากจนถึงกับว่าอยากจะมุดแผ่นดินหนี

เธอรู้สึกเขินอายที่สุด

ลู ชินจิน ไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลยจริง ๆ เขาแค่ถามว่าเธออยากทำอะไรในคืนแต่งงาน

เธอเข้าใจเขาผิดไป จินตนาการไปไกล