คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 71

"ที่รัก ความสามารถของคุณพิสูจน์ได้โดยการมองหาปัญหาของภาพยนตร์ และเปลี่ยนมันให้ดีขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ คุณไม่อยากทำงานใน ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป จริง ๆ เหรอ?"

ทัง โรลชูว กระพริบตาของเธอ "คุณพยายามจะเชิญฉันไปให้ได้ใช่ไหม?"

"ถูกต้อง ผมรู้สึกว่าไม่ควรยอมปล่อยคนที่มีศักยภาพที่ดีแบบนี้ไป"

ลู ชินจิน อธิบายอย่างเคร่งขรึมก่อนเสริมว่า "แน่นอนว่าผมก็ดีใจด้วยที่จะได้เจอคุณทุกวันในที่ทำงาน"

ทัง โรลชูว อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา "ไม่เป็นไรค่ะ พนักงานในบริษัทของคุณคงจะฆ่าฉัน เมื่อพวกเขาเห็นฉันเข้ามาในห้องทำงานของคุณทุกวัน"

ขณะที่เธอคุยกับ ลู ชินจิน อย่างเป็นกันเองจนถึงเที่ยง ลู เซี่ยวเหยา ก็กลับมา เขายิ้มให้ทัง โรลชูว และพูดว่า "พี่สะใภ้ ผลตัดสินออกมาแล้ว ทีมจัดอันดับบอกว่าคุ้มค่าที่จะลงทุน"

“จริงเหรอ? งั้นฉันกลับไปส่งงานได้เลยไหม?” ทัง โรลชูว ถามอย่างไม่แน่ใจ

ลู เซี่ยวเหยา โบกมือและตอบว่า "กลับไปเลยสิ คุณจะพบความจริงเมื่อหนังเข้าโรงภาพยนตร์นอกจากนี้คุณต้องมีความเชื่อในสัญชาตญาณการลงทุนของพี่ใหญ่ มันคงเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเท่าไหร่ ที่ทุกสิ่งที่เขาเห็นด้วยจะได้รับความนิยมในที่สุด"

ลู ชินจิน เหล่ตามองขณะที่เธอมองไปที่ ลู เซี่ยวเหยา อย่างสงสัย “พูดประโยคสุดท้ายอีกครั้งได้ไหม?”

ลู เซี่ยวเหยา รู้สึกหวาดกลัว “ฉันหมายความว่าพี่ใหญ่ตัดสินใจได้อย่างยอดเยี่ยมและมีความตั้งใจที่ดีในการลงทุน”

“กลัวเหมือนหนูเจอแมวเลยนะ”

เมื่อเห็นว่า ลู เซี่ยวเหยา ทำตัวเหมือนหนูที่เพิ่งเห็นแมว ทัง โรลชูว ก็เยาะเย้ยเขาก่อนที่จะมองไปที่เวลา

ตอนนั้นเป็นเวลาเที่ยงวันแล้ว ทัง โรลชูว รู้สึกมีความสุข ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นยืนและประกาศว่า "วันนี้ฉันจะเลี้ยงทุกคนเอง เพราะพวกคุณช่วยให้ฉันรอดพ้นจากความทรมานของโครงการโง่ ๆ นี้ที่ทำให้สมองของฉันใช้งานมากเกินไป ฉันต้องกินให้มากขึ้นเพื่อช่วยเรียกพลังของฉันกลับคืนมา”

ทั้งสามออกไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันก่อนที่ ลู ชินจิน จะส่งทัง โรลชูว กลับไปที่บริษัทของเธอ

หลังจากกลับมา ทัง โรลชูว ได้เข้าไปในห้องของผู้จัดการทันที ในขณะที่เธอประกาศกับ หลี น่า ว่าธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป ยินดีที่จะลงทุนตอนนี้ บริษัท จำเป็นต้องส่งทีมงานมืออาชีพเพื่อลงนามในสัญญา

หลี น่า ประหลาดใจ “คนที่อยู่ใน ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป พูดอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ?”

"ใช่ ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการอนุมัติจากกลุ่มจัดอันดับมืออาชีพของ ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป ฉันให้คุณลู ได้ดูด้วย ดังนั้นตอนนี้ต้องมีขั้นตอนตามสัญญาเท่านั้น"

หลังจากเงียบไปนาน หลี น่า ก็พูดอย่างไม่น่าเชื่อว่า "เสี่ยวทัง ความสามารถของคุณทำให้ฉันประทับใจอีกครั้ง"

เธอรู้เสมอว่า ทัง โรลชูว มีความสามารถที่ดี อย่างไรก็ตามเธอไม่เคยคาดหวังมาก่อนว่าเธอจะสามารถร่วมมือกับ ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป ได้จริง ๆ

ทัง โรลชูว เป็นสมบัติล้ำค่าของบริษัทไปแล้ว!

ทัง โรลชูว ไม่ค่อยสนใจกับคำชมของ หลี น่า "คุณก็ชมมากเกินไปคุณผู้จัดการฉันแค่ทำสิ่งที่ควรทำ"

"อืม คุณออกไปได้แล้ว ฉันจะให้คนของฉันจัดการกับเรื่องนี้ต่อไป"

"โรลโรล อย่าโกรธ ไม่ใช่ว่าฉันไม่ต้องการจัดการกับ ทัง โรลชูว เธอเป็นสมบัติที่มีค่าของบริษัทไปแล้วในตอนนี้ เพราะงั้นฉันจึงไม่สามารถกลั่นแกล้งเธอได้อย่างออกหน้าออกตา รอเวลาผ่านไปสักพัก วิธีที่จะทำให้ชีวิตของเธอยากลำบากมีอีกเยอะ”

ลู เส้าหลิน อธิบายสถานการณ์ขณะที่เธอปลอบประโลมความรู้สึกของเธอ

"อืม ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น ฉันอยากจะบอกคุณนะเส้าหลิน ทัง โรลชูว เป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของฉัน ถ้าคุณไม่สามารถจัดการกับเธอได้ ฉันจะหยุดให้ความช่วยเหลือทุกอย่าง ๆ กับคุณเช่นกัน และรวมถึงโอกาสแต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวยอีก"

กู โรลโรล ข่มขู่ ลู เส้าหลิน ด้วยเสียงที่เย็นชาขณะที่เธอเตือนเธอ

ดวงตาของ ลู เส้าหลิน หลี่ลงเล็กน้อย

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอใช้ กู โรลโรล เป็นสะพานก้าวไปสู่ความสำเร็จ เธอก็คงไม่ต้องการรับความอัปยศอดสูเช่นนี้ อย่างไรก็ตามเธอต้องยอมและอดทนแม้ว่า กู โรลโรล จะดูถูกอย่างเห็นได้ชัดขนาดนี้ เพราะเธอต้องการความช่วยเหลือจากเธอ

ลู เส้าหลิน หายใจเข้าลึก ๆ และยิ้ม "ไม่ต้องกังวลโรลโรล ฉันจะทำสิ่งที่ฉันสัญญากับคุณ แต่อย่าเพิ่งรีบร้อน ฉันจำได้ว่าคุณบอกฉันว่าการเฉลิมฉลองวันเกิดครบรอบห้าสิบปีของพ่อเลี้ยงของคุณกำลังจะมาถึงในไม่ช้า ทัง โรลชูว ต้องกลับมาอย่างแน่นอนใช่ไหม? บางทีคุณอาจคิดวิธีจัดการกับเธอได้ในตอนนั้น”

"เธอมีความคิดอะไรบ้างล่ะ?"

น้ำเสียงของ กู โรลโรล สงบลงมาก

ลู เส้าหลิน ยิ้มอย่างร้ายกาจ “ฉันมีแล้วกัน...”