คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 721

เพราะเมื่อก่อนเคยสัญญาไว้ว่าจะเลี้ยงข้าว เซิน โมเฟยจึงต้องหาเวลาพา ซู เหวินจิงออกไปทานข้าว แต่พอทานเสร็จ หญิงสาวกลับต้องการให้เขาไปเดินซื้อของเป็นเพื่อนอีก

พูดตามตรง เขากับอันยีก็คบกันมาได้สักพักแล้ว แต่เขายังไม่เคยออกไปช้อปปิ้งกับแฟนสาวเลยสักครั้ง

โมเฟยไม่อยากไปต่อ แต่ก็เบื่อหน่ายกับการรบเร้าของเธอ สุดท้ายจึงต้องตกปากกรับคำไป

เปรียบเทียบกับซู เหวินจิง ที่ดี้ด้ามีความสุขแล้ว ช่างแตกต่างกับใบหน้าหล่อของเซิน โมเฟย ที่เรียบตึงปนไม่พอใจนิด ๆ

ความตั้งใจแรกหลังทานข้าวเสร็จคือ ส่งเหวินจิงกลับแล้วเดินไปหาอันยี แต่พอโดนตื้อให้เดินซื้อของด้วยแบบนี้ เขาก็ไม่รู้ว่ากว่าหล่อนจะซื้อของเสร็จมันจะกินเวลาไปเท่าไหร่

มือหนายกขึ้นดูนาฬิกาของตนแล้วต้องขมวดคิ้วกว่าเดิม “พี่สาวคะ ร้านนี้เสื้อผ้าน่ารักมากเลย เราเข้าไปดูกันดีกว่า” แต่เสียงที่เต็มไปด้วยความสุขของซู เหวินจิง ก็ยังพูดไม่หยุดราวกับไม่สนใจใบหน้าหล่อที่กำลังหยิกงอ

เธอคว้ามือเขาไว้ “ไปกันเถอะ พี่สาม”

ดวงตาคมเหลือบมองมือของตนที่ถูกอีกฝ่ายจับไว้ พลันดึงมืออกพร้อมยิ้มบาง “ฉันไม่เข้าไปด้วยหรอก”

เสียงเข้มพูด โมเฟยหยิบกระเป๋าเงินออกมายื่นเครดิตการ์ดให้หญิงสาวตรงหน้า “อยากซื้ออะไรก็เลือกเอา ฉันจ่ายให้เอง”

ซู เหวิงจิงจ้องมองไปที่การ์ดด้วยสายตาไม่พอใจแวบหนึ่ง ก่อนจะรีบซ่อนมันไว้แล้วยิ้มหวานให้โมเฟย “ถ้างั้นฉันช้อปไม่ยั้งเลยนะ พี่สาม”

“ตามสบายเลย” พูดจบร่างสูงก็ลูบหัวเธอหนึ่งครั้งพร้อมเอ่ยลาขอตัวออกมาจากบริเวณนั้นอย่างว่องไว

เมื่อเงาของแผ่นหลังกว้างหายไปกับกลุ่มคน เธอก็เบนสายตาก้มมองสิ่งที่อยู่ในมืออย่างไม่สบอารมณ์ สิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่การ์ดโง่ ๆ ไร้ชีวิตนี่ เธอต้องการความเอาใจใส่จากเขาต่างหาก

ในเมื่อเซิน โมเฟยไปแล้ว เธอก็หมดอารมณ์อยากช้อปปิ้งเช่นกัน

ซู เหวินจิงจึงเดินข้ามถนนไปเตรียมเรียกแท็กซี่

เนื่องจากระยะห่างที่มาก ทำให้เธอไม่ได้สิ่งที่สองคนนั้นคุยกัน เห็นเพียงโมเฟยพูดอะไรบางอย่างกับเธอคนนั้น แล้วหันหลังเดินออกไป

หลังจากนั้น ซู เหวินจิงที่ข้ามถนนไปแล้ว และทำท่าจะโบกรถก็สังเกตเห็นพวกเธอเข้าเสียก่อน หล่อนมองมาที่โต๊ะของเราอยู่พักหนึ่ง พลันสาวเท้าเดินตรงมาที่ร้านเข้ามาด้านใน

“ว้าว อย่าบอกนะยัยนั่นจะเข้ามาหาเรานะ?” เสี่ยวเซียวหันมองเพื่อนเชิงไม่เชื่อสายตาตัวเอง

โรลชูวมุ่นคิ้วเล็กน้อย “คงเป็นอย่างนั้น”

และก็เป็นดังคาด ซู เหงินจิงเดินเข้ามาที่โต๊ะพวกเธอพร้อมรอยยิ้มหวาน “สวัสดี”

ทัง โรลชูวไม่เคยเจอ ซู เหวินจิงมาก่อน แต่ถ้าดูจากที่เพื่อนสองคนพูด ๆ กันแล้ว ผู้หญิงคนนี้ดูจะเป็นนักวางแผนตัวยงที่ซ่อนความร้ายกาจไว้ภายใต้ใบหน้าสวยหวานนั่นเป็นแน่

ซึ่งตอนนี้เธอมีโอกาสได้มาเจอหล่อนตัวเป็น ๆ แล้ว แต่ดูเหมือนท่าทีของเธอจะต่างจากที่เพื่อน ๆ เคยพูดไว้ ดูท่าจะต้องเก็บข้อมูลกันใหม่