คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 744

“ไม่ว่าเธอจะดีหรือไม่ ฉันเห็นได้ด้วยตัวฉันเอง ฉันไม่จำเป็นต้องให้เธอมาบอกหรอก” ในตอนนี้ปู่เซินโกรธเล็กน้อย

ทัง โรลชูวไม่ได้เกรงกลัวแม้แต่น้อย “คุณปู่ คนเราจำเป็นต้องรู้จักกันก่อน ก่อนที่พวกเขาจะรู้ว่าคนไหนดีหรือเลว ปู่รู้ได้ไงว่าเธอดีหรือไม่ดีเพียงของมอง?”

“ชินจิน เอาตัวเธอออกไปจากตรงนี้ซะ!” ความสุขในครั้งแรกของปู่เซินที่ได้เห็นทัง โรลชูว ได้หายไปหมด ณ จุดนั้น

ลู ชินจินขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดปกป้องทัง โรลชูวว่า “ปู่ ที่ชูวชูวพูดไม่ผิดซะหน่อย โมเฟยไม่ใช่เด็กแล้วนะ และเขามีสิทธิ์ที่จะเลือกชีวิตของตัวเอง เพราะงั้นผมหวังว่าปู่จะคิดเรื่องนี้ได้นะ”

ขณะที่พูด เขาหันไปหาทัง โรลชูว และพูดว่า “ชูวชูวกลับกันเถอะ”

ทัง โรลชูวรู้ว่าชายแก่เป็นคนดื้อด้าน และเธออาจจะไม่สามารถโน้มน้าวเขาได้อย่างทันที

“คุณปู่งั้นเราจะกลับไปก่อนนะคะ” ทัง โรลชูวคำนับปู่เซินที่ใบหน้าได้เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม อย่างสุภาพก่อนที่เธอจะเดินออกจากประตูไปพร้อมกับลู ชินจิน

หลังจากที่พวกเขาออกไป ซู เหวินจิงที่เอาแต่เงียบอยู่ตลอดเวลาก็พูดว่า “คุณปู่คะ อย่าโกรธไปเลย พี่ใหญ่ชินจินกับภรรยาของเขาคงไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้นหรอก”

“ตั้งใจอย่างแน่นอน ตั้งใจพูดเพื่อยั่วโมโหปู่” ปู่เซินกล่าวด้วยสีหน้าที่เยือกเย็น

“ปู่ ปู่รู้ด้วยใช่ไหมว่าโมเฟย ค่อนข้างสนิทกับพี่ใหญ่ เพราะงั้นเขาคงไปหาพี่ใหญ่ และขอให้เขามาช่วยโน้มน้าวแน่” เซิน โมหยางออกความคิดเห็น

“ฮึ่ม!” ปู่เซินส่งเสียง “ไอ้เหลือขอเหม็นโฉ่นั่นรู้ว่าชินจิน เป็นคนเดียวที่เกลี้ยกล่อมฉันได้”

ซู เหวินจิงเริ่มสงสัยกับการตอบโต้นั้น “ปู่คะ ปู่หมายความว่าไง...ปู่กำลังวางแผนที่จะฟังคำพูดของพี่ใหญ่ชินจินงั้นเหรอคะ?”

ปู่เซินรู้ว่าเธอกำลังกังวล และทนไม่ไหวจนต้องหัวเราะออกมา “เหวินจิง ไม่ต้องห่วง ปู่ยังไม่กลายเป็นตาแก่หน้าโง่ซะหน่อย ทำไมปู่ต้องเชื่อชินจินด้วยล่ะ?”

โมเฟยและอันยีได้จดทะเบียนสมรสแล้ว ไม่ใช่แค่นั้น แต่พวกเขากำลังจะมีลูกพร้อมกับวันอันแสนสุขที่รอพวกเขาอยู่ ทำไมเรื่องนี้ถึงไม่ถูกแก้ไขอย่างราบรื่นบ้างนะ?

“เราทำได้แค่ลองดูอีกครั้ง” ด้วยสิ่งที่พวกเขาเป็นอยู่ ลู ชินจินทำได้แค่พูดแบบนั้น

ทัง โรลชูวถอนหายใจอย่างหนักหน่วง “ถ้าเราต้องลองอีกครั้ง ฉันกลัวว่าอันยีอาจจะรอไม่ไหว”

อันยีมีความคิดที่จะทิ้งโมเฟยไปแล้ว และเธออาจจะคิดเรื่องนี้ขึ้นมาจริง ๆ ถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้น ทุกอย่างคงจะเริ่มซับซ้อนมากยิ่งขึ้น

“ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณจำเป็นต้องพูดให้เธอสลัดความคิดนั้นออกไป ตราบใดที่พวกเขาอยู่ด้วยกันได้อย่างมั่นคง ผมเชื่อว่าปู่คงแยกพวกเขาออกจากกันไม่ได้แน่” ลู ชินจินอยากจะเดิมพัน ปู่ที่เขารู้จักไม่ใช่คนที่หัวรั้นไปถึงจุดที่ไร้ความเป็นมนุษย์ และในที่สุดเขาก็จะใจอ่อนไปเอง

“เอาล่ะ” ทัง โรลชูวถอนหายใจอีกครั้ง