ความรักสีคราม นิยาย บท 1013

เมื่อยัวยุฮันน่าไม่สำเร็จ เรจินาจึงหมุนตัว และเดินออกไปด้วยความโกรธแทน

ฮันน่าถอนหายใจด้วยความโล่งอก เติมเครื่องสำอางและออกจากห้องน้ำไป

ก่อนที่ฮันน่าจะได้นั่งที่โต๊ะทำงาน บ็อบก็เดินพรวดพราดเข้ามาด้วยความโกรธ และโยนเอกสารลงบนโต๊ะของฮันน่า

“เชิญที่ห้องทำงานผม เดี๋ยวนี้!”

ฮันน่าสะดุ้งเล็กน้อยและรีบเดินตามบ็อบไป เรจินาชักสีหน้าใส่-ขณะที่ฮันน่าเดินผ่าน และพูดให้เธอได้ยินว่า “สมน้ำหน้า!”

ฮันน่าขมวดคิ้วด้วยความรำคาญและเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น

หลังจากปิดประตูห้องทำงานของบ็อบแล้ว เธอก็ยืยอยู่ตรงหน้าเขาเอามือประสานกันไว้ด้านหน้าและถามว่า “มีอะไรหรือเปล่าคะ คุุณดิฌง?”

แม้จะมีอายุเพียงสี่สิบ แต่บ็อบก็มีส่วนศีรษะที่เริ่มล้านป็นเวิงใหญ่บนศีรษะของเขา ดูเหมือนบ็อบกำลังกังวลกับบางเรื่องขณะดินวนไปมาในห้องทำงานของเขา

“ฮันน่า คุณทำงานที่นี่มาสองสามปีแล้ว ใช่ไหม?” บ็อบถามอย่างอดทนเท่าที่เขาจะทำได้ เพื่อระงับความโกรธ

“ค่ะ ใช่ค่ะ” ฮันน่าตอบด้วยความจริงใจ

“คุณเขียนเรื่องอะไรมาให้ผมเนี่ย! ไร้สาระที่สุด! ตอนนี้ทุกคนกำลังพูดถึงความสัมพันธ์ของฟาเบียนกับอีเวตต์กันอยู่ แต่คุณเขียนเรื่องไร้สาระนี่มาให้ผมอย่างนั้นเหรอ?” บ็อบขึ้นเสียงใส่ฮันน่าอย่างกระทันหัน จนทำให้เธอสะดุ้ง

ฮันน่ากำหมัดแน่นจิกเล็บลงบนฝ่ามือของตัวเองและก้มหน้าลงขณะตอบ “ขอโทษค่ะคุณดิฌง เป็นความผิดฉันเอง แต่…”

ฉันจะเขียนบทความนั่นได้ยังไง? นั่นสามีของฉันนะที่เรากำลังพูดถึงกัน!

“ไม่มีแต่! ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้งนะ ฮันน่า! ไปคุยกับฟาเบียน และขอสัมภาษณ์พิเศษกับเขาซะ!” บ็อบขึ้นเสียงใส่ฮันน่าอีกครั้ง

บ็อบนั่งลงที่เก้าอี้ โบกมือให้เธอและพูดว่า “เอาล่ะ คุณไปได้แล้ว ไปทำงานที่ต้องทำซะ”

“ได้ค่ะ คุุณดิฌง” ฮันน่าพยักหน้า และเดินออกจากห้องทำงานไป

ฟาเบียนไม่เห็นด้วยแน่ๆ

ฮันน่าคิดกับตัวเอง ขณะยืนอยู่ด้านนอกนอร์ตันคอร์ปอเรชั่น หลังจากสูดหายใจเข้าลึกๆ ฮันน่าก็เดินเข้าไปในห้องโถงหลัก

“มีอะไรให้ช่วยคะ คุณผู้หญิง?” พนักงานต้อนรับที่งานต้อนรับส่วนหน้าหยุดฮันน่าไว้ทันทีที่เธอเดินเข้ามา

ฮันน่ารีบดึงบัตรประจำตัวออกมาและพูดอย่างนุ่มนวลว่า “ฉันชื่อฮันน่า ยัง นักข่าวจากวีคลี่ เอนเทอร์เทนเมนต์ ฉันอยากขอสัมภาษณ์คุณนอร์ตันค่ะ”

“นักข่าวเหรอคะ?” พนักงานต้อนรับขมวดคิ้วไปที่ฮันน่า “ขอโทษค่ะ คุณนอร์ตันไม่สะดวกให้สัมภาษณ์ กลับไปเถอะค่ะ”