ความรักสีคราม นิยาย บท 1059

“คุณนอร์ตันสั่งให้ฉันมาบอกคุณว่าอีกสักครู่เขาจะลงมาค่ะ”

อีเวตต์นวดบั้นเอวที่เริ่มจะปวดหลังจากที่นั่งมาพักใหญ่และถอนหายใจยาว ในที่สุดเขาก็ลงมาพบฉันเสียที! มันคุ้มค่าแล้วกับการรอคอย เธอหันไปมองผู้ช่วยของเธอที่นั่งอยู่ข้างๆ และเอ่ยว่า “รอคุณนอร์ตันที่นี่นะ ฉันจะไปเติมเมคอัพในห้องน้ำ”

จากนั้นเธอก้าวฉับๆ ด้วยรองเท้าส้นสูงไปที่ห้องน้ำโดยไม่รั้งรอ ต่อมาขณะกำลังเติมมาสคาร่าเธอได้ยินหญิงสาวสองคนซุบซิบกันเรื่องฟาเบียน ด้วยความสงสัยใคร่รู้ เธอหยุดนิ่งและเงี่ยหูฟังการสนทนา

“เธอได้ยินข่าวลือไหมเรื่องที่ว่าช่วงนี้คุณนอร์ตันสนิทสนมกับผู้หญิงที่ชื่อฮันน่า ยัง”

“ฮ้า? ฉันไม่รู้เรื่องเลย ฉันรู้แค่ว่าทุกคนตื่นเต้นที่คุณนอร์ตันมีความสัมพันธ์กับศิลปินที่ชื่ออีเวตต์ แทนเนอร์ เราเชื่อว่าอีกไม่นานพวกเขาคงแต่งงานกัน”

อีเวตต์ปลื้มใจอย่างยิ่งเมื่อได้ยินคำพูดของหญิงสาวรายนั้น ทันใดนั้นก็รู้สึกราวกับว่าไม่ว่าจะเป็นฮันน่าหรืออะไรก็จะทำลายความสุขของเธอในวันนี้ไม่ได้

“เธอว่าเป็นไปได้เหรอ? ปฏิเสธไม่ได้ว่าอีเวตต์เป็นผู้หญิงที่สวยมากแต่เธอก็เป็นแค่นักแสดง แต่ครอบครัวชั้นสูงอย่างตระกูลนอร์ตันจะยอมให้นักแสดงมาเป็นคู่ครองของทายาทของพวกเขาเหรอ ดังนั้นโอกาสที่เธอจะได้ไปเป็นสมาชิกครอบครัวนอร์ตันคงน้อยมาก”

“แล้วคนที่เธอพูดถึงก่อนหน้านี้ล่ะ? ฮันน่า ยังเป็นทายาทของตระกูลชั้นสูงที่ไหนหรือเปล่า?”

“เธอไม่ได้มาจากตระกูลที่โดดเด่นอะไร ฉันได้ยินว่าเธอเป็นแค่นักข่าว ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิดก่อนหน้านี้คุณนอร์ตันเคยตอบรับการสัมภาษณ์แบบเอ็กซ์คลูซีฟของเธอ วันนั้นเขาไม่เพียงแค่สละเวลาไปรับเธอถึงออฟฟิศแต่ยังมอบกุหลาบช่อใหญ่ให้เธออีกด้วย ฉันสังเกตว่าคุณนอร์ตันไม่เคยปฏิบัติกับผู้หญิงคนไหนแบบใส่ใจขนาดนี้มาก่อน ดังนั้นฉันรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้มากกว่าที่สองคนนี้จะแต่งงานกัน”

อีเวตต์หน้าตาบูดบึ้งขึ้นมาทันที เธอกัดฟันกรอดพลางคำรามเรียกชื่อฮันน่า ชั่วเสี้ยววินาทีแววตาชิงชังปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ

ฮันน่า ยัง หล่อนช่างเป็นผู้หญิงหน้าไม่อาย! หล่อนกล้าดียังไงมายั่วยวนผู้ชายของฉัน ถึงแม้ฟาเบียนจะมีกิตติศัพท์ว่าเป็นเพลย์บอยในวงการแสดง แต่ระยะหลังมานี่เขาดูจะควบคุมตัวเองได้ดีขึ้นเพราะฉัน ทุกคนรู้ว่าเราสองคนเป็นคู่ที่เหมาะสมกัน แต่หล่อนกลับมาก่อกวนเรื่องให้ยุ่งยาก!

แต่ฉันจะไม่ทำเรื่องโง่ๆ เหมือนเรจินาที่หาเรื่องหล่อนอย่างโจ่งแจ้ง ถ้าฉันทำแบบนั้นภาพลักษณ์ของฉันก็จะต้องมัวหมอง!

ไม่นานอีเวตต์ก็สงบอารมณ์ของเธอลงได้และยิ้มอย่างมั่นใจให้กับตัวเอง คอยดูเถอะ! ฉันจะไม่มีวันพ่ายแพ้ให้หล่อน ฮันน่า ยัง!

ทันทีที่เธอก้าวออกมาจากห้องน้ำ ฟาเบียนก็มารออยู่กับผู้ช่วยของเธอที่ทางออกแล้ว

จากนั้นทั้งสองก็ออกไปจากอาคารด้วยกัน อีเวตต์สั่งให้ผู้ช่วยกลับไปก่อนเนื่องจากเธอต้องการใช้เวลากับฟาเบียนตามลำพัง

ในรถเงียบกริบ ฟาเบียนเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างขณะจมอยู่ในห้วงความคิด อีเวตต์ที่นั่งข้างๆ รู้สึกเขินอายและเบื่อไปพร้อมๆ กัน หลังจากผ่านไปชั่วครู่เธอก็ทำลายความเงียบด้วยการถามอย่างอ่อนโยน “ฟาเบียน ช่วงนี้คุณยุ่งเรื่องอะไรอยู่เหรอคะ? ฉันไปหาคุณสองสามครั้งแล้วแต่คุณไม่อยู่ที่ออฟฟิศ”

“สองวันมานี้ผมยุ่งๆ เรื่องธุรกิจน่ะ” ฟาเบียนดึงสติกลับมาและตอบอย่างเรียบเฉย

“เข้าใจแล้วค่ะ” เมื่อเห็นว่าฟาเบียนมีท่าทีไม่สนใจ อีเวตต์รู้สึกผิดหวังและห่อเหี่ยวราวกับลูกโป่งที่ถูกปล่อยลม

ขณะนั้นโทรศัพท์ของฟาเบียนสั่น เขาหยิบมันออกมาอย่างช้าๆ ทันทีที่เห็นชื่อผู้โทรกระพริบบนหน้าจอ แววตาของเขาก็สว่างวาบขึ้น

“ฮัลโหล” ริมฝีปากของฟาเบียนหยักโค้งเป็นรอยยิ้ม

เมื่อเห็นฟาเบียนมีสีหน้าสดใส อีเวตต์ขมวดคิ้วเมื่อรู้สึกว่าผู้ที่โทรมาคงไม่ใช่คนทั่วไปสำหรับเขา เธอรู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาในทันทีเมื่อผู้ที่โทรมากระตุ้นให้เธอรู้สึกระแวดระวัง เธอเงี่ยหูฟังพยายามจับให้ได้ว่าทั้งสองคุยอะไรกัน