ความรักสีคราม นิยาย บท 1079

"โอ้! ผมนึกออกแล้วครับ ผมจะรีบไปจัดการทันที”

ผู้ช่วยก้มศีรษะลงและพึมพำกับตัวเอง คุณแจ็คสัน คุณนี่มันหน้าไม่อายจริงๆ แทนที่จะเรียกว่าเป็นของขวัญ คุณควรเรียกมันว่า "ของที่ถูกขโมย" มาจากคุณนอร์ตันมากกว่า อย่างคุณนอร์ตันน่ะ เขาไม่เคยให้อะไรคุณเป็นของขวัญเลย

ผู้ช่วยคนนี้สนิทกับซาเวียร์ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เมื่อซาเวียร์รับช่วงบริหารต่อในแจ็คสัน กรุ๊ป

เขาเชิญผู้ช่วยให้ทำงานเคียงข้างเขา ทั้งสองจึงเป็นเพื่อนกัน

“ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ พนักงานผมหละหลวม เดี๋ยวนี้เริ่มประมาทเลินเล่อ ถึงขนาดลืมของขวัญทั้งหมดไปซะได้ ถึงขนาดผมต้องเตือนด้วยตัวเอง” ซาเวียร์กระแอมเบาๆ ขณะที่เขาอธิบายบทสนทนาระหว่างตนเองกับผู้ช่วยก่อนหน้านี้

“ไม่เป็นไรค่ะ” ฮันน่าพูดขณะส่ายหัว เธอไม่ต้องการให้ผู้ช่วยถูกลงโทษเพราะเธอโดยไม่จำเป็น ในฐานะลูกจ้าง เธอเกลียดการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมที่สุด สมาชิกในทีมของเธอหลายคนถูกไล่ออกเนื่องจากข้อร้องเรียนของลูกค้า ดังนั้นเธอจึงรู้สึกเห็นอกเห็นใจเขา

ฮันน่าเข้าข้างผู้ช่วยและแก้ต่างว่า “จริงๆ แล้ว พนักงานต่างก็ผ่านเรื่องแย่ๆ มาทั้งนั้น อย่างเช่น พวกเรานักข่าว บริษัทต้องการให้เราค้นหาเนื้อหาที่น่าสนใจ แต่สิ่งนี้ก็อาจทำให้ผู้ให้สัมภาษณ์ไม่พอใจและสุดท้ายก็นำไปสู่การร้องเรียน นอกจากนี้คดีบางอย่างที่ร้ายแรงกว่านั้นก็อาจนำไปสู่การฟ้องร้องได้ แล้วถ้าหากเราเขียนข่าวไม่น่าสนใจ เราก็จะถูกลงโทษจากหัวหน้าอีก บางทีผู้ช่วยของคุณอาจยุ่งกับการจัดตารางงานมากเกินไป เขาก็เลยลืมเรื่องชาไปโดยไม่ได้ตั้งใจ มันไม่ใช่ความผิดของเขาเลยค่ะที่ลืม”

ซาเวียร์เกือบจะตะคอกใส่ เขาคิดกับตัวเองว่า มันเนี่ยนะ? จัดตารางงานประจำวันของฉัน? จะเป็นไปได้อย่างไร? ไอ้นี่มันเที่ยวกลางคืนชัดๆ ไปงานเลี้ยงทีก็ดื่มจนหนำใจอยู่ข้างๆ ฉันสองสามวันแล้ว มันมีเวลาสนุกสนานมากเกินกว่าจะยุ่งกับงานใดๆ ซะอีก

ซาเวียร์ไม่สามารถพูดความคิดเหล่านี้ออกไปได้ ดังนั้นเขาจึงแสร้งทำเป็นครุ่นคิดกับคำพูดของเธอ จากนั้นพยักหน้าอย่างเคร่งขรึมและพูดว่า “คุณพูดถูกครับ คุณยัง ชีวิตพนักงานเหล่านี้ไม่ง่ายเลย”

ทันทีหลังจากนั้น เขาก็ยิ้มเจ้าเล่ห์และถามว่า “ดูเหมือนว่าเจ้านายของคุณจะเข้มงวดกับพนักงานมากเกินไปนะ นี่ผมชักสงสัยว่าวันนี้คุณถูกบังคับให้สัมภาษณ์ผมด้วยหรือเปล่า คุณยัง?”

ฮันน่าอยากจะโต้กลับเหลือเกินและพูดว่า “โอ้ คุณดูไม่ออกเลยเหรอ?”

สายตาอันเฉียบคมของซาเวียร์พุ่งไปที่ผู้ช่วยของเขา อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น! นายปรากฏตัวทีไร ชอบโผล่มาตอนเข้าด้ายเข้าเข็มทุกที ฉันชักเริ่มสงสัยว่านายตั้งใจหรือเปล่า

ถึงกระนั้นซาเวียร์ก็ได้แต่จ้องผู้ช่วยของเขาโดยไม่พูดอะไรสักคำ ช่างเป็นช่วงเวลาที่น่ากลัว! เขาเอื้อมมือไปหยิบของขวัญจากผู้ช่วยของเขา แล้วส่งต่อให้ฮันน่า "คุณยังครับ ขอโทษที่ให้รอ นี่คือชากุหลาบของเพื่อนที่ผมเล่าให้ฟัง ลองชิมและบอกได้เลยถ้าหากถูกใจคุณ ผมจะขอเพิ่มจากเพื่อนทันที”

มือของฮันน่ากระตุกอย่างอึดอัดขณะรับถุงชาจากซาเวียร์ เธอรู้สึกแปลกๆ กับของขวัญที่คาดไม่ถึง เนื่องจากเธอทำงานเพื่อสัมภาษณ์เขาเท่านั้น

“ขอบคุณสำหรับของขวัญนะคะ คุณแจ็คสัน”

“ไม่เอาน่าคุณยัง ผมคาดการณ์ไว้แล้วว่าจะต้องมีการสัมภาษณ์เพิ่มเติมในอนาคตเพื่อช่วยให้บริษัทของผมเป็นที่รู้จักมากขึ้น อีกอย่างคุณก็มีความเป็นมืออาชีพและมีประสิทธิภาพ ผมอาจต้องขอความช่วยเหลือจากคุณบ่อยๆ ดังนั้นโปรดรับไว้เป็นของที่ระลึกด้วยนะครับ แสดงความขอบคุณนี้ไว้ล่วงหน้า นอกจากนี้ยังเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้เป็นเพื่อนกับผู้หญิงที่ดีเช่นคุณ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม