เฮอะ! อย่ามาทำเหมือนฉันเป็นคนโง่หน่อยเลย ฉันรู้นะว่าทำไมคุณถึงทำแบบนี้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณจะกล้าพูดว่าทำลงไปเพื่อฉัน
บรรณาธิการอาวุโสรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อยเมื่อถูกจ้องมองด้วยสายตาเช่นนั้น เขากระแอมในลำคอก่อนจะออกคำสั่งอย่างตะกุกตะกัก “อืม โอเค คุณออกไปได้แล้วล่ะ ไว้ผมจะมอบหมายงานใหม่ให้เมื่อได้รับการตอบกลับจากคนอื่นๆ”
ฮันน่าปลอบใจตัวเอง ฉันไม่ได้พ่ายแพ้ต่อความชั่วร้ายหรืออำนาจใดๆทั้งสิ้น ใช่แล้ว ฉันแค่ต้องอดทน ฉันจะเปลี่ยนโลกได้ก็ต่อเมื่อฉันมีอำนาจ
ในมือเท่านั้น
ฮันน่ากลับไปที่ห้องทำงานของเธอพลางเคาะโต๊ะแบบไม่มีจังหวะ เธอแค่ทำไปเรื่อยเปื่อยระหว่างใช้ความคิด อย่างไรก็ตาม เสียงในใจและความคิดของเธอต่างยุ่งเหยิงพันกันจนเข้ากันกับเสียงเคาะโต๊ะ
ผู้หญิงปริศนาคนนั้นเป็นใคร? ในเมื่อเธอทำงานในตึกเดียวกับฉันหรือว่าเธอจะเป็นเพื่อนร่วมงานของฉัน? หรือ
เป็นเจ้านาย?
ฟาเบียนแต่งงานกับฉันเพียงเพราะว่าฉันมีงานทำและหน้าตาเหมือนกับผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า? ฉันเป็นแค่ตัวแทนเหรอ?
อะไรที่ทำให้เกิดความบาดหมางกันระหว่างฟาเบียนและซาเวียร์? พวกเขาทั้งสองล้วนเป็นบุคคลที่ทรงอิทธิพลทั้งคู่ ดังนั้นจึงเป็นที่เข้าใจได้ว่าพวกเขาจะรู้จักกัน บางทีพวกเขาอาจจะเคยมีปากเสียงกันในอดีต แต่มัน
ร้ายแรงถึงขนาดต้องปะทะกันทันทีที่เจอหน้ากันเลยหรือ?
ถ้าหากในอนาคตฉันไม่มีทางเลือกและจำเป็นต้องมีปฏิสัมพันธ์กับซาเวียร์ ฟาเบียนจะโกรธมากไหม?
ฉันจะทำอย่างไรถ้าหากเขาไม่พอใจขึ้นมา? ฉันควรลาออกตอนนี้เลยดีไหม?
คำถามค้างคาอยู่ในใจฮันน่าเต็มไปหมดจนเธอรู้สึกรำคาญใจ เหมือนมีแมลงวันที่บินว่อนวนเวียนไปมาไม่หยุดหย่อนและไม่ยอมจากไปไหน นั่นทำให้ฮันน่ายิ่งหงุดหงิดเป็นอย่างมาก
ความสับสนอลหม่านในตัวฮันน่ากระตุ้นให้เธอโยนเอกสารทั้งหมดบนโต๊ะลงในถังขยะ ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของคุณ ซาเวียร์ แจ็คสัน ทุกครั้งที่คุณปรากฏตัว ไม่เคยมีเรื่องดีเลย
ยิ่งฮันน่าคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมองว่าซาเวียร์เป็นต้นเหตุที่นำความโชคร้ายมาให้เธอมากขึ้นเท่านั้น ครั้งแรกที่เธอพบเขา มีคนสาดไวน์ใส่เธอและทำให้เธอไม่มีความสงบสุข การพบกันครั้งที่สองก็ทำให้ฟาเบียนเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับซาเวียร์ผิดจนมีปากเสียงกับเธอ
ขณะที่ซาเวียร์กำลังสั่งงานผู้ช่วยของเขาอยู่นั้น จู่ๆ เขาก็จามติดกันสองครั้ง เขาลูบจมูกตัวเองและพึมพำ“หือ? ใครมันกล้านินทาฉันลับหลัง?”
“งั้นก็ไปทำตามที่ฉันสั่งเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่อยากโดนส่งไปอยู่กับพอล”
ผู้ช่วยร้องเดี๋ยวความความเจ็บปวด ด้วยความหวาดกลัวพอล เขาจึงรีบตอบกลับไปทันทีว่า “ผมจะรีบจัดการทันทีครับ คุณแจ็คสัน”
ซาเวียร์แสยะยิ้มแปลกๆ ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่ดวงตาของเขาเปล่งประกายอย่างชั่วร้าย
ฮันน่ารู้สึกงุนงงเมื่อมีคนมาเคาะประตูห้องทำงานของเธอ
“เชิญค่ะ” ฮันน่าพูดหลังจากที่เธอรวบรวมสติได้
หลังจากนั้นไม่นานประตูก็เปิดออก และเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งก็เข้ามาและพูดว่า “บรรณาธิการอาวุโสขอให้คุณรวบรวมข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการสัมภาษณ์ประธานแจ็คสัน กรุ๊ป แล้วให้คุณไปที่ห้องทำงานของเขา”
“โอเค เข้าใจแล้ว” ฮันน่าตอบ เธอส่ายหัวและคิดกับตัวเองว่า ทำไมเธอต้องคิดมากไปซะทุกเรื่อง สิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้คือการทำงานตรงหน้าให้เสร็จ
หลังจากที่เพื่อนร่วมงานของเธอออกไป ฮันน่าก็หยิบเอกสารขึ้นมาจากถังขยะและบ่นว่า “ซาเวียร์ แจ็คสัน นายนี่มันช่างเหมือนฝันร้ายที่คอยตามหลอกหลอนฉันซะจริง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...