ความรักสีคราม นิยาย บท 1096

หลังจากขับไปได้สักพัก ฮันน่าก็คุ้นเคยกับการหลบหลีก เธอก็เพิ่มความเร็ว ขับมาถึงร้านบาร์บีคิวที่ซาเวียร์เป็นคนบอกทาง

“ฤดูร้อนจะมีประโยชน์อะไร หากเราไม่ได้รับประทานอาหารที่ร้านบาร์บีคิวกลางแจ้งแบบจัดหนักจัดเต็ม?”

เห็นได้ชัดว่า ซาเวียร์มักชอบทานอาหารประเภทนี้ ซึ่งฮันน่ามองว่ามันแปลก ทำไมผู้ชายที่คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดจึงกินข้าวในร้านอาหารทั่วไปเหมือนทอม ดิ๊ก และแฮร์รี่? มันไม่เหมือนในละครเหรอที่มีคนรวยและมีชื่อเสียงมองว่าอาหารชนิดนี้สามารถก่อมะเร็งได้? ทำไมเขาถึงรับประทานล่ะ?

ซาเวียร์สวมรอยยิ้มอันเป็นเอกลักษณ์บนใบหน้าของเขาเดินไปรอบๆ อย่างสบายๆ ตรงกันข้าม ฮันน่าค่อนข้างไม่สบายใจในตอนแรก แต่ในไม่ช้าความสงบเยือกเย็นของเขาก็ทำให้ความกังวลของเธอจางหายไปเธอรู้สึกสบายใจมากขึ้น

เขาสั่งอาหารอย่างเชี่ยวชาญรวมถึงเบียร์ด้วย “การกินบาร์บีคิวกับเบียร์เย็น ๆ สักแก้วเป็นอะไรที่บรรเจิดที่สุด!”

พวกเขามีช่วงเวลาที่ดีในการรับประทานอาหารและพูดคุยร่วมกัน อารมณ์ขันของเขามักทำให้เธอหัวเราะเสียงดังออกมา

เธอเริ่มชอบบุคลิกของเขา เธอพบว่าเขาเป็นคนตลก แม้จะร่ำรวยแต่รสนิยมของเขากลับเหมือนกับฉัน

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขากำลังมีช่วงเวลาที่ดีและครึกครื้น ฮันน่ามองดูนาฬิกาของเธอและตระหนักว่าเริ่มดึกแล้ว เธอควานหาโทรศัพท์ กังวลว่าฟาเบียนอาจตามหาเธออยู่

โอ้ ยี่สิบแปดสายไม่ได้รับ! สองสายมาจากบรรณาธิการอาวุโส ที่เหลือมาจากฟาเบียน คุณดิฌงคงโทรมาเพราะฟาเบียนถามถึงฉัน

บ้าจริง! ตายแน่คราวนี้

ฮันน่าเริ่มนั่งไม่ติด แม้ว่าเธอดูเหมือนจะให้ความสนใจกับสิ่งที่ซาเวียร์กำลังเล่าเรื่องราวทำไม้ทำมือไปมาอยู่ก็ตาม เขาคงใกล้จะอิ่มแล้วมั้ง? ฉันชักสงสัยแล้วว่าเราจะเสร็จกี่โมง

หยดเหงื่อไหลลงมาจากหน้าผากของฮันน่าเต็มขมับ ซาเวียร์ถามอย่างเป็นห่วงว่า “คุณสบายดีไหม?”

ฉันไม่ได้ป่วย ฉันแค่กลัว! โธ่ คุณไม่มีวันเข้าใจหรอก

“ถ้างั้น ระวังตัวด้วยนะครับ” เขาส่งกล่องของขวัญให้ฮันน่า

“นี่คือหนังสือที่ผมเพิ่งอ่านเมื่อไม่นานนี้ ผมคิดว่าเป็นหนังสือที่ดีเล่มหนึ่งเลย ผมอยากให้คุณเก็บมันไว้” ผู้ช่วยของเขาเตรียมของขวัญที่มีความหมายในนามของเขา เป็นของที่ไม่ซับซ้อนและมีระดับ ทั้งไม่เวอร์มากไป

“โอ้ ขอบคุณมากค่ะ คุณแจ็คสัน ขอโทษที่ต้องกลับก่อนเวลานะคะ ไว้เจอกันใหม่ตอนว่างนะ” ฮันน่าไม่สามารถหาข้ออ้างที่จะปฏิเสธของขวัญได้ ฉันบอกไม่ได้นี่นาว่าความจริงแล้วฉันไม่ชอบอ่านหนังสือ

"ครับ ไว้เจอกันใหม่” เธอปฏิเสธฉันเพราะฟาเบียนเหรอ?

ฮันน่ากลับถึงบ้านก็ค่ำแล้ว ฟาเบียนกำลังรอเธออย่างอดทนในห้องนั่งเล่น

ทันทีที่เธอเข้ามา เธอได้รับการต้อนรับจากดวงตาสีน้ำตาลเข้มของฟาเบียน ลึกล้ำราวกับเหวลึก นิ้วมือเขาประสานกัน เขาซักไซ้ไล่เลียงทันที “คุณไปทำอะไรมา?”