ความรักสีคราม นิยาย บท 1098

อย่างไรก็ตาม ฟาเบียนยังคงไม่สะทกสะท้าน เขาตอบอย่างรู้ทัน “อย่าพยายามมาหลอกล่อผมเลย สุดท้ายคุณก็ชนะผมไม่ได้อยู่ดี”

สุดท้ายคุณก็ชนะผมไม่ได้อยู่ดี

สุดท้ายคุณก็ชนะผมไม่ได้อยู่ดี

คำพูดนั้นวนอยู่ในใจของฮันน่าเหมือนแผ่นเสียงที่สะดุดซ้ำไปซ้ำมา

ทุกครั้งที่ประโยคทำนองนี้ออกมาจากปากของฟาเบียน ฮันน่าจะขนลุกและตัวสั่นราวกับว่าเธอเป็นโรคเครียดหลังเหตุการณ์สะเทือนใจ

ฟาเบียนจึงเปลี่ยนหัวข้อ “อันที่จริง ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะเป็นไปไม่ได้ที่ ผมจะคิดทางออกเพื่อแก้ปัญหานี้ให้คุณก็ได้ ถ้า...”

คำพูดของเขาทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น ตราบใดที่ฟาเบียนตั้งใจคิดอย่างรอบคอบ ทุกปัญหาก็จะสามารถแก้ไขได้อย่างแน่นอน

ทันใดนั้นเธอก็ลุกขึ้นและถามว่า "ถ้าอะไร?"

“ถ้าคุณให้บริการที่ยอดเยี่ยมกับผมในคืนนี้ ถ้าทำให้ผมพอใจมากพอ ผมจะคิดหาทางออกที่ดีที่สุดให้คุณได้” เขาแกล้งเธอ

หน้าไม่อาย! คิดจะเอาเปรียบฉันอย่างเดียว จิตสำนึกของเขาอยู่ที่ไหน? น่ารำคาญ

เธอกำหมัดแน่นและเหวี่ยงมันขึ้นไปในอากาศ เตรียมพร้อมปะทะกับเขา “ฉันจะพอใจมากกว่า ถ้าได้สอนบทเรียนกับคนนิสัยเสียอย่างคุณให้จำไปตลอดชีวิต!”

"แล้วแต่คุณนะ คิดดีๆ” ฟาเบียนลุกขึ้นและพุ่งเข้าไปในห้องของเธอ

เธอรู้สึกหงุดหงิดมาก นี่เขาเดินหนีฉันเหรอ? คิดว่าฉันจะยอมทำตามข้อเสนอหรือไง? ไม่มีทาง คืนนี้ฉันจะนอนในห้องนั่งเล่นและดื่มด่ำกับละครโรแมนติกของฉัน

ฮันน่าจ้องเขม็งไปทางห้องนอนเธออย่างขุ่นเคือง ราวกับว่ามันสามารถทะลุผ่านประตูไปถึงฟาเบียนได้

"เชอะ! ฉันจะไปอาบน้ำแล้วสนุกไปกับการออกเดทกับพระเอกสุดหล่อในละคร” เธอพูดอย่างมีชัย

เธอกดริมฝีปากจนเป็นเส้นบางๆ เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ส่งเสียงออกมาและแม้แต่ควบคุมการหายใจของเธอ เธอเดินไปที่เตียงอย่างระมัดระวังด้วยความเงียบงัน

แต่ทันทีที่เธอทิ้งตัวลงบนเตียง เธอก็ต้องตกใจอย่างมากเมื่อฟาเเบียนหันมาหาเธอ

“อ่า...”

ทำไมเขายังไม่หลับ? ฉันปลุกเขาหรือเปล่า?

“คุณตะโกนทำไม?” เขาถามอย่างงงๆ

ทำไมจะไม่กลัวล่ะ? คุณทำฉันกลัวแทบสลบ

“ฉัน... ฉัน... ไม่มีอะไรค่ะ” เธอได้แต่บ่นในใจเพราะเธอยังต้องการให้เขาช่วยคิดแผนให้เธอ