ความรักสีคราม นิยาย บท 1109

ซาเวียร์มองว่าฮันน่าพูดออกมาเพราะความไม่รู้ และไม่ใส่ใจคำพูดนั้นเพราะเขาเปรียบฟาเบียนเหมือนงู ชายหนุ่มคิดเอาเองว่าเธอปกป้องฟาเบียนเพราะไม่ได้รู้จักหมอนั่นดี

“เท่านี้ก็พอนะ ผมรู้ว่าคุณสองคนสนิทกัน แต่ผมก็แค่พูดความจริง เขามีฉายาด้วย คุณรู้หรือเปล่า? ใครๆ เรียกเขาว่านักคว้าดาว! เขาอาจเป็นคนเดียวที่สับรางกับเซเลบสาวมากหน้าหลายตาได้พร้อมๆ กัน”

ซาเวียร์รู้ว่าสิ่งที่เขาพูดไปอาจทำให้ฮันน่าหงุดหงิด แต่ก็ตัดสินใจว่าให้เธอรู้แต่เนิ่นๆ ย่อมดีที่สุด ถึงจะทำไปเพราะความเห็นแก่ตัว แต่เขาก็บอกทุกเรื่องที่เกิดขึ้นให้เธอรับฟังตามตรง

นักคว้าดาว? แม้การแต่งงานของเธอกับเขาจะเป็นเพียงฉากหน้า แต่ฮันน่ารู้จักฟาเบียนดี เธอรู้ว่าฟาเบียนไม่ใช่คนแบบที่ใครๆ กล่าวขาน เธอถึงกับเฝ้าจับตาให้แน่ใจ และพบว่าฟาเบียนไม่ได้ตกเป็นข่าวอื้อฉาวมาหนี่งปีแล้ว

เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นหลังจากวิเวียนใช่ไหม? ฟาเบียนพยายามปล่อยตัวไปกับบรรดานักแสดงสาวเพราะสูญสิ้นศรัทธาในความรักหรือเปล่า?

ฮันน่าแน่ใจว่าเธอคิดถูกขณะนึกสงสารฟาเบียนจับใจ ใครจะคิดว่าเขาจะเป็นคนรักที่ทุ่มเทขนาดนั้น?

เธอใช้เวลาเก็บอาการครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง “ฉันคิดว่าฉันเข้าใจค่ะ คงต้องเกิดการเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง ฟาเบียน…”

“คุยเรื่องอื่นกันเถอะ” ซาเวียร์ไม่ปล่อยให้ฮันน่าพูดจนจบ “ไม่มีประโยชน์ที่จะจมอยู่กับอดีต”

แต่ฮันน่าไม่ยอม เพราะมันเกี่ยวข้องกับฟาเบียน

“เดี๋ยวค่ะคุณแจ็คสัน ให้ฉันพูดให้จบ”

“นี่ กินเนื้อนี่ซะ” ซาเวียร์พูดขณะตักเนื้อวัวชิ้นหนึ่งใส่จานของเธออย่างรวดเร็ว สีหน้าของเขากลับไปดูเป็นมิตรเหมือนเคย

ฮันน่าพูดไม่ออกเมื่อเห็นทีท่าของซาเวียร์ เธอไม่มีทางเลือกนอกจากโอนอ่อนผ่อนตาม “เอ่อ คุณแจ็คสันคะ คุณกินเถอะ ไม่ต้องห่วงฉัน”

“เอาล่ะ คุณดูแลตัวเองด้วยนะ” ซาเวียร์กล่าวอำลาฮันน่า

“ไม่ต้องห่วงค่ะ” ฮันน่าตอบ เธอเปิดประตูรถและลงไปก่อนจะโบกมือลา

ฮันน่าเดินจากมาและหันกลับไปหลังจากได้ยินเสียงคำรามของเครื่องยนต์เริ่มจางหาย เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก

ป่านนี้ฟาเบียนจะทำอะไรอยู่?

เงาของฮันน่ายืดยาวไปกับไฟถนนสีเหลืองนวลขณะเดินไปตามทางเท้าที่ว่างเปล่า

ใบไม้ที่ส่งเสียงกรอบแกรบอยู่ในสายลมหยอกล้อกับเส้นผมของเธอ มันร่วงหล่นราวกับอยากลงไปร่วมวงกับบรรดาพี่น้องของมันที่อยู่บนพื้น ให้สายลมช่วยพัดพามันหนีไปจากความโดดเดี่ยว