ความรักสีคราม นิยาย บท 1155

ฮันน่าไม่สามารถบอกเฮเลนได้ว่าเธอพบกับฟาเบียนที่สำนักงานกิจการพลเรือน เธอรู้ดีว่าเฮเลนจะสาดคำถามใส่เธอทันทีถ้ารู้เรื่องนั้น ถึงตอนนั้นคงไม่สามารถปิดบังอะไรเธอได้ สำหรับซาเวียร์ ฮันน่าได้พบกับเขาตอนสัมภาษณ์จริงๆ

"สัมภาษณ์เหรอ? งั้นก็เป็นรักแรกพบน่ะสิ?” เฮเลนซักไซ้ “พี่กำลังจะบอกว่าผู้ชายสองคนนั้นที่เป็นถึงประธานจากบริษัทใหญ่ตกหลุมรักนักข่าวตั้งแต่แรกพบเหรอ? ล้อกันเล่นหรือเปล่าเนี่ย?”

“มันเป็นการสัมภาษณ์พิเศษแบบตัวต่อตัว บริษัทส่งฉันไปสัมภาษณ์พวกเขา ซึ่งมันไม่ง่ายนะที่จะพบชายสองคนนี้ได้อ่ะ พี่เลยรออยู่ข้างนอกบริษัทพวกเขาตั้งหลายวัน พวกเขาก็เลยประทับใจล่ะมั้ง” ฮันน่ากล่าว

"จริงเหรอ? ง่ายๆ แค่นั้นเองเหรอ?" เฮเลนถามทั้งที่ยังไม่เชื่อ

"ก็ใช่น่ะสิ ฉันจะโกหกเธอทำไม?” เมื่อเห็นว่าน้องสาวของเธอเกือบจะเชื่อเรื่องนี้แล้ว ฮันน่าก็พยักหน้ายืนยันว่าเรื่องที่เธอเล่าเป็นเรื่องจริง

“ทำหน้าแบบนี้หมายความว่าไง? เธอคิดว่ามันง่ายเหรอ? ฉันต้องแบกกล้องตัวใหญ่ไปด้วยทุกวัน แม้แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ทำเหมือนฉันไม่น่าไว้ใจ” เธอกล่าวเสริม

ฮันน่าเม้มปากแสร้งเบือนหน้าหนีทำเหมือนว่ากำลังโกรธ

“ก็ได้ ก็ได้ ฉันเชื่อพี่แล้ว ฉันขอโทษ” เฮเลนรีบอ้อนฮันน่าเมื่อเห็นว่ากำลังโดนพี่สาวงอน

“เฮอะ!” ฮันน่าเล่นด้วยและแสร้งทำเป็นโกรธ

“แน่ใจเหรอว่าจะทำแบบนี้กับฉันน่ะ?” เฮเลนถามอย่างเจ้าเล่ห์ แววตาซุกซนเป็นประกาย เธอล้วงมือเข้าไปในผ้าห่มและจั๊กจี้ฮันน่า

ฮันน่าไม่สามารถฝืนแกล้งงอนเฮเลนได้ต่อ เฮเลนรู้จุดอ่อนของเธอดีว่าต้องทำยังไงให้พี่สาวหายงอน

แม้จะเป็นน้องสาวที่ค่อนข้างเกเร แต่เฮเลนก็ทำให้ฮันน่ามีวันดีดีเพิ่มขึ้นอีกวัน นานมากแล้วที่เธอไม่ได้รู้สึกสนุกอย่างนี้

ส่วนที่ด้านนอก ซาเวียร์ก็กำลังเผชิญหน้ากับฟาเบียน “คุณอยากจะพูดอะไร คุณนอร์ตัน? ผมรู้ว่าคุณจะไม่ออกมาส่งผมโดยไม่มีเหตุผล”

ตั้งแต่ที่ทั้งคู่ออกมาจากห้องก็ไม่มีใครปริปากพูดอะไรกันเลยจนกระทั่งมาถึงตรงทางเข้าโรงพยาบาล ซาเวียร์ก็เป็นฝ่ายที่เริ่มพูดขึ้นมาก่อน

“ไม่ใช่ทุกคนที่จะคิดเหมือนคุณนะ คุณแจ็คสัน ได้โปรดอย่าเหมารวมเพราะใช่ว่าทุกคนจะมีเจตนาที่ชั่วร้ายเหมือนคุณ” ฟาเบียนพูดอย่างดูถูก ไม่แม้แต่จะใช้น้ำเสียงที่เป็นมิตรในการพูดคุยแม้แต่น้อย

"งั้นเหรอ? ผมขอโทษแล้วกัน ผมอาจจะด่วนตัดสินเกินไป แล้วพบกันใหม่ละกันนะครับ" ซาเวียร์ตอบกลับสั้นๆ แล้วเดินออกไป