ความรักสีคราม นิยาย บท 1173

“ฮืมมม...ฉันสงสัยว่าคนคนนี้คือใคร ฉันรู้! มันไม่เร็วไปเหรอ เฮเลน? ฮาวเวิร์ดเพิ่งเลิกกับเธอ และดูสิว่าไม่ทันไรเธอก็มีคนใหม่แล้วเหรอ? ร่านชะมัด”

ชาเนียมองเฮเลนอย่างเหยียดหยันและหันไปหาผู้ชายที่ยืนอยู่ด้านหลังเธอ “ฮาวเวิร์ด เห็นชัดแล้วใช่ไหมว่าเฮเลนเป็นคนสำส่อน? ก็ดีแล้วที่คุณเลือกได้ถูกต้อง ใครจะไปรู้ว่าเธอคบอยู่กับเขาแล้วหรือเปล่าตอนที่พวกคุณคบกัน”

จากนั้นเธอก็วางมือบนกล้ามแขนของเขาและแนบแก้มของเธอบนแก้มของเขาเพื่อพยายามยั่วโมโหเฮเลน

สำหรับฮาวเวิร์ด เขาผงกหัวให้กับทุกถ้อยคำที่ชาเนียพูดและชมเชยเธอว่า “โอ้ ชาเนีย ผมโชคดีจังที่มีคุณ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ผมคงไม่ได้เห็นธาตุแท้ของเธอ”

ว่าไงนะ!

นี่มันเรื่องไร้สาระอะไรกัน! ฉันเจอมามากพอแล้ว คุณคิดว่าฉันเป็นลูกบอลที่คุณเตะไปเตะมาได้ตามชอบเหรอ?

เฮเลนรู้สึกขุ่นเคือง เธอไม่สนใจว่าฟาเบียนจะตัดสินเธออย่างไร เธอไม่ยอมรับหรอก เธอพุ่งเข้าใส่ชาเนียและพรั่งพรูออกมาว่า “เธอเป็นใครถึงได้มาวิจารณ์ฉัน หือ? เธอไม่มีเรื่องอื่นที่ดีกว่านี้ให้ทำแล้วเหรอ? เธอเรียกฉันว่าคนสำส่อนเหรอ? แล้วเธอล่ะเป็นอะไร? ดูจำนวนของแฟนหนุ่มที่เธอเคยคบตอนอยู่ที่โรงเรียนสิ เธอก็แค่อดไม่ได้ที่จะแย่งพวกเขามาจากผู้หญิงอื่นใช่ไหมล่ะ?” จากนั้นเธอก็มองไปที่ฮาวเวิร์ด “ส่วนคุณ ฮาวเวิร์ด คุณเรียกตัวเองว่าเป็นผู้ชายเหรอ? อะไรก็ไม่รู้ทำให้ฉันตาบอดตอนที่ฉันคบกับคุณ ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณยอมลดตัวไปอยู่ในอ้อมแขนของเธอเพื่อเงิน คุณไม่ต่างไปจากนักตกทองพวกนั้นหรอก!”

เฮเลนขึ้นเสียงและเป็นฝ่ายเหนือกว่าในเกมแห่งความอัปยศของเธอ ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาหยุดชะงักเมื่อพวกเขาได้ยินความชุลมุนวุ่นวายและเห็นพวกเขาสี่คนยืนอยู่ตรงกลางของทางเข้าห้าง

พวกเขาได้ยินเสียงตวาดของเฮเลนและคำติเตียนก็เริ่มก่อตัวขึ้นรอบๆ ฮาวเวิร์ดและชาเนีย

พวกเขาทั้งคู่รู้สึกอับอายและแก้มของพวกเขาก็เป็นสีแดงจากความขายหน้า อดีตของพวกเขาที่ถูกขุดขึ้นมาและความน่ารังเกียจในปัจจุบันนำไปสู่ความเดือดดาลที่บ้าคลั่ง

“เหลวไหล! ผมไมได้ทิ้งคุณเพื่อไปคบชาเนีย และเรื่องที่คุณพูดเกี่ยวกับเธอก็ไม่มีมูลความจริง!” นิ้วของฮาวเวิร์ดสั่นระริกไปด้วยความโกรธเมื่อเขาชี้นิ้วไปที่เฮเลน

“พวกเขาทำให้ฉันคลั่งจริงๆ ! แต่อย่าพูดถึงพวกเขาอีกเลย เราต้องเริ่มช้อปปิ้งเพราะเดี๋ยวเราจะไปเยี่ยมฮันน่า” ถึงแม้ว่าความโกรธของเธอจะเดือดดาล แต่เฮเลนก็ไม่สนใจที่จะรับมือกับพวกเขาอีกต่อไป ถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดที่ใจร้ายของชาเนีย เธอคงเพียงแค่เดินจากมาตั้งแต่ต้น

“ยินดีต้อนรับคุณผู้ชายและคุณผู้หญิง ให้ฉันช่วยอะไรไหม?” ผู้ช่วยในร้านคนหนึ่งทักทายเฮเลน

“โอ้ ฉันอยากดูเสื้อหน่อยค่ะ”

ก่อนที่ผู้ช่วยในร้านจะทันได้พูดอะไร ชาเนียก็ขัดจังหวะ “ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอจะกล้าเดินเข้ามาในร้านแบบนี้ เธอมีปัญญาซื้อของในร้านนี้ด้วยเหรอ?”

ชาเนียคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด ด้วยการถูกพะเน้าพะนอมาตั้งแต่เด็ก ความอับอายที่ทางเข้าห้างจึงมากเกินกว่าที่เธอจะรับไหว