ความรักสีคราม นิยาย บท 1193

“สวยมาก! คุณวาดรูปเก่งนะเนี้ยแม้ว่าว่าจะต้องใช้ความมั่นใจหน่อยก็เถอะ! เอาล่ะ คุณไปได้แล้ว ผมจะให้ค่าตอบแทนสองพันแล้วก็อย่าลืมรวมเงินจากฝ่ายบัญชีวันพรุ่งนี้ด้วย!" ซาเวียร์พูดพร้อมกับหัวเราะเมื่อได้เห็นภาพวาดในสมุดมันสวยกว่าในกระดาษมากๆ มันเหมือนกับว่าฉันกำลังมองกามเทพจริงๆ เลย!

ในตอนนั้นเวสลีย์แทบจะร้องไห้ออกมา ให้ตายเถอะคุณแจ็คสัน! ทำไมไม่พูดตั้งแรกเล่า? คุณทำผมกลัวนะเนี้ย!

จากนั้นท้องฟ้าที่มืดมิดก็ค่อยๆ สว่างขึ้น ฮันน่าค่อยๆ ลืมตาขึ้นเมื่อแสงตะวันสาดส่องเข้ามาจากทางหน้าต่าง สิ่งแรกที่เธอเห็นคือฟาเบียนที่นั่งอยู่ข้างๆ เธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

"คุณทำอะไรคะ?" เธอถามขณะที่ดวงตาของเธอเบิกกว้างและสะดุ้งลุกขึ้นมา

ฟาเบียนไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือตกใจกับปฏิกิริยาของเธอดี ทำไมเธอต้องประหม่าด้วยล่ะ?

จากนั้นเขาก็นำผ้าขนหนูเปียกมาและเริ่มเช็ดมันตามใบหน้าของเธอ

ฮันน่าคิดจะบอกเขาว่าเธอนั้นทำเองได้เพราะเธอนอนพักผ่อนมามากพอแล้ว แต่เธอก็เงียบไว้และตัดสินใจที่จะเพลิดเพลินไปกับความรักอันแสนอ่อนโยนของเขาต่อไปอีกสักพัก

ฉันกล้าพูดได้เลยว่าคงจะไม่มีใครเชื่อฉันหรอกถ้าฉันพูดว่าประธานของฟีนิกซ์กรุ๊ปกำลังเช็ดหน้าให้ฉัน! เรื่องนี้พวกเขาคงจะคิดไม่ถึงแน่

พอคิดแบบนั้นแล้วก็ทำให้ฮันน่ารู้สึกมีความสุขมากจนเธอยิ้มกว้างออกมา

ในขณะเดียวกันนั้นเอง เฮเลนก็ลุกจากเตียงพร้อมกับความรู้สึกตื่นเต้น เธอรีบโทรหาซาเวียร์ทันที "สวัสดีค่ะคุณแจ็คสัน! คุณได้เตรียมทุกอย่างไว้ตามที่ฉันบอกรึเปล่าคะ? วันนี้ฉันจะดูแลฮันน่าเองค่ะ เพราะงั้นถ้าคุณต้องการอะไรฉันจะช่วยเองคะ!"

เมื่อวานเจสันพาลุงเฮนดริกไปส่งที่บ้านมาแล้วก็ดูเหมือนว่ากิลเลียนจะชอบเขาด้วย พอทั้งสองคนได้อยู่ด้วยกันเขาก็ไม่มีอะไรต้องกลัวเลยแม้แต่เฮเลนและฟาเบียนที่อยู่ใกล้ๆ

"นาย...นายมันน่าไม่อายจริงๆ!" เฮเลนกัดฟันด้วยความโกรธ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพ่อแม่จะไว้ใจไอ้เด็กกะล่อนนี่!

เจสันยิ้มอย่างพอใจเมื่อเขาเห็นว่าเธอดูโกรธมากแค่ไหน ทีนี้เธอจะทำอะไรล่ะ ฮะ? เมื่อวานก็ทำตัวแข็งกร้าวใส่ฉันกับฟาเบียนนิ! ความแข็งกร้าวมันไปไหนหมดล่ะตอนนี้?

ไอ้เด็กเปรตเอ้ย...ทีเมื่อวานทำเป็นไม่พอใจตอนที่ฮันน่าเข้าไปปกป้อง ตอนนี้มีพ่อกับแม่เข้าข้างนิ สงสัยฉันจะต้องสอนบทเรียนให้เขาเองสินะ! จากนั้นเฮเลนก็กระทืบเข้าที่เท้าของเขาให้แรงที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ก่อนจะร้องออกมาด้วยความตกใจ