ความรักสีคราม นิยาย บท 1243

เอ่อ ช่างมันเถอะ วันนี้ผมอารมณ์ดีเกินกว่าจะตำหนิคุณ

“ลองสวมมันสิ”

ฟาเบียนชี้ไปยังชุดและให้คำแนะนำกับฮันน่า

เธอหน้ามุ่ยเป็นการตอบกลับแต่ก็ยืนขึ้นอย่างเชื่อฟังและเดินนำผู้หญิงเหล่านั้นไปที่ห้องแต่งตัวของเธอ

ในห้องนั้น เธอพินิจพิเคราะห์ชุดแต่งงานหลายชุดที่ฟาเบียนเตรียมไว้ให้เธอ

“ว้าว ชุดสวยจริงๆ !”

ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจที่น่ายินดี

ตอนที่เธออยู่ในวิทยาลัย ครั้งหนึ่งเธอเคยเห็นชุดแต่งงานจัดวางอยู่ในสตูดิโอถ่ายภาพ ด้วยความรู้สึกอิจฉา เธอจึงตัดสินใจว่าสามีในอนาคตของเธอจะต้องซื้อชุดแต่งงานสำหรับงานแต่งงานของพวกเขา

เป็นเพราะว่าชุดแต่งงานเหล่านี้สวยกว่าชุดที่เธอเคยเห็นในตอนนั้น เธอจึงซ่อนความยินดีเอาไว้ไม่ได้

“ชุดพวกนี้มาจากร้านชุดเจ้าสาวที่แตกต่างกันเหรอ?”

หืมม ฟาเบียนค่อนข้างใส่ใจ เขาต้องเลือกชุดอย่างพิถีพิถันแน่ๆ

“เรามาจากร้านชุดเจ้าสาวร้านเดียวกันค่ะ” หญิงสาวคนหนึ่งตอบ

ความจริงแล้วแววตาของเธอเต็มไปด้วยความอิจฉา

“โอ้” ฮันน่าเปล่งเสียงตอบกลับด้วยความผิดหวัง “ฉันนึกว่าเขาเป็นคนเลือกชุดให้ฉัน”

ตอนแรกหญิงสาวคนนั้นรู้สึกสับสนกับสีหน้าของฮันน่า แต่เธอก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าฮันน่าเข้าใจผิด

“คุณผู้หญิงคะ คุณเข้าใจสามีของคุณผิด...ไม่สิ คู่หมั้นของคุณ”

ฟาเบียนเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวและถามผู้ช่วยร้าน

“เธอกำลังเปลี่ยนชุดอยู่ในห้องค่ะ”

“อ๋อ?” ฟาเบียนฉายรอยยิ้มกว้างอันหล่อเหล่าอย่างร้ายกาจ “เอาล่ะ ทิ้งชุดไว้ที่นี่ พวกคุณไปได้แล้ว”

พวกผู้ช่วยร้านรู้สึกสับสน แต่พวกเธอก็วางชุดไว้และเดินแถวออกไปอย่างเชื่อฟัง หลังจากพวกเธอไปแล้ว ฟาเบียนก็พึมพำกับตัวเองว่า “ฉัน สามีของเธอ ควรเป็นคนที่ให้ความเห็นกับเธอ”

เขาผลักประตูของห้องลองเสื้อให้เปิดออก ฮันน่ากำลังเพลินอยู่กับการส่องกระจกจนไม่รู้ตัวว่าเขาได้เข้ามาแล้ว เธอสวมเพียงแค่ชุดชั้นใน

“อืม วิวสวย ฮันน่า เธอสวยมาก” เธอชมตัวเองในขณะที่โพสต์ท่าอย่างยั่วยวนอยู่หน้ากระจก

ทันใดนั้นรองเท้าหนังคู่หนึ่งก็ปรากฏต่อสายตาของเธอ นั่นไม่ใช่รองเท้าของเธอ เธอหันมองข้ามไหล่ด้วยความตกใจและเห็นฟาเบียนกำลังหัวเราะคิกคักอย่างร้ายกาจ สายตาของเขาจับจ้องไปยังส่วนสงวนของเธอ

ฮันน่าคว้าชุดจากราวแขวนเสื้อตามสัญชาตญาณและปกปิดตัวเธอไว้อย่างรวดเร็ว