ความรักสีคราม นิยาย บท 1249

เฮ้อ!

เจสันยื่นซองทั้งหมดให้เฮเลนอย่างฝืนใจเพราะเขาไม่อยากทำให้ฟาเบียนเสียเวลา เขาไม่อาจทำให้ฟาเบียนขุ่นเคือง

หลังจากได้ซองเป็นปึกหนา เฮเลนก็ยัดซองสองสามซองลงในมือของคนอื่นและพูดดังๆ ว่า “ขอเวลาสักครู่ เปิดประตูหลังจากที่ฉันเข้าไปในห้องนอนของฮันน่า”

เมื่อพูดเช่นนั้นแล้ว เธอก็วิ่งเหยาะๆ ไปที่ห้องนอนของฮันน่า ทันทีที่เธอเข้าไปในห้อง เธอก็โยนซองขึ้นไปในอากาศและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “เงินอยู่นี่แล้ว! ทุกคนหยิบเลย!”

ในระหว่างนั้น เจสันรีบรุดเข้ามาในวิลล่าเมื่อเขาเห็นว่าประตูเปิดออก อย่างไรก็ตาม เขาตระหนักได้ว่าในเวลานั้นเฮเลนได้เข้าไปในห้องของฮันน่าแล้ว

เมื่อเห็นดังนั้น ฟาเบียนก็หัวเราะออกมาเบาๆ และส่ายหัว

“ฮันน่า ฟาเบียนอยู่นี่แล้ว ได้โปรดเปิดประตู คุณปล่อยให้เขารออยู่ข้างนอกได้เหรอ?”

เจสันรู้ว่าฮันน่าใจอ่อนดังนั้นเขาจึงใช้อารมณ์เพื่อวิงวอนเธอ

ก่อนที่ฮันน่าจะทันได้ตอบ เฮเลนก็พูดว่า “เชอะ! อย่าเล่นตุกติกหน่อยเลย มันไม่ได้ผลหรอก ถ้าคุณอยากให้ฉันเปิดประตูก็ต้องจริงใจให้มากกว่านี้หน่อย”

ว่าไงนะ? เราจริงใจไม่พอเหรอ? งั้นเราควรทำยังไงเพื่อพิสูจน์ความจริงใจล่ะ?

“เรามาที่นี่เพื่อรับฮันน่า แน่นอนว่าเราจริงใจ ได้โปรดเปิดประตูเถอะ เฮเลน”

“ฮันน่า ผมมาที่นี่เพื่อรับคุณ ได้โปรดเปิดประตู อย่าเสียเวลาของเราเลย” ฟาเบียนก้าวออกมาและพูด

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฮันน่าก็ยืดมือออกไปและส่งสัญญาณให้เฮเลนเปิดประตู

“ฟาเบียน อย่าให้เจสันกระทบต่อคุณ เขาไม่ใช่คนดี”

แน่นอนว่าเฮเลนจะไม่ยอมให้ฟาเบียนและคนของเขาเข้ามาในห้องง่ายดายขนาดนั้นหรอก

“ผะ-ผม...อะไรทำให้คุณคิดว่าผมเป็นคนไม่ดี? ผมทำให้คุณขุ่นเคืองใจหรือยังไง?”

เจสันรู้สึกอับอายจนเขาอยากให้แผ่นดินแยกออกและกลืนกินเขาเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเฮเลนเพราะว่าในเวลานั้นมีคนมากมายที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา รวมทั้งผู้คนจากตระกูลดังที่เป็นมิตรกับตระกูลโกลด์สไตน์

ฮันน่าพูดไม่ออกเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น โอ้พระเจ้า! น้องสาวของฉันบ้าไปแล้ว แม้แต่ฉันก็ยังไม่เคยได้ยินฟาเบียนร้องเพลงมาก่อน เธอกล้าขอให้เขาร้องเพลงกล่อมเด็กได้ยังไง

ในทางกลับกัน ทุกคนในห้องนอนตะลึงกับคำพูดของเฮเลน แต่ในขณะเดียวกันรอยยิ้มที่เบิกบานก็ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของพวกเขา หลังจากงุนงงอยู่ชั่วขณะ พวกเขาก็หยิบปากกาบันทึกเสียงออกมาและชี้ปากกาไปที่ประตู

ถ้าฟาเบียนทำตามที่เฮเลนบอกจริงๆ พาดหัวข่าวคงจะเป็น: ประธานของฟีนิกซ์กรุ๊ปร้องเพลงกล่อมเด็กเพื่อให้ได้เข้าไปในห้องของเจ้าสาวในวันแต่งงานของเขา

“แค่ก แค่ก! บา บา แกะดำเหรอ? ฟาเบียน เรื่องนี้ผมช่วยคุณไม่ได้” เจสันเหลือบมองฟาเบียนและพูดด้วยความเสียใจเป็นอย่างมากบนใบหน้า

ทันใดนั้นบรรยากาศก็เริ่มเงอะงะ ความเงียบที่เงียบมากได้ปกคลุมพื้นที่จนได้ยินเสียงหายใจของพวกเขาได้อย่างชัดเจน

ในช่วงเวลานั้น ฮันน่าอยากพูดอะไรสักอย่างแต่เธอไม่สามารถทำลายความเงียบได้ บอกตามตรงว่าเธอรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยและรอคอยที่จะได้ฟังฟาเบียนร้องเพลง

เธอจินตนาการไม่ออกว่าฟาเบียนจะดูเป็นยังไงตอนที่เขาร้องเพลงกล่อมเด็ก

“ฟาเบียน ว่ายังไงล่ะ? ฉันได้บอกภารกิจที่คุณต้องทำให้สำเร็จเพื่อจะได้เข้ามาแล้วนะ จะร้องหรือไม่ร้อง การตัดสินใจขึ้นอยู่กับคุณ”