ความรักสีคราม นิยาย บท 1253

“เย้ๆๆ!”

แขกผู้มีเกียรติต่างส่งเสียงแสดงความยินดีด้วยท่าทีตื่นเต้น

เสียงปรบมือดังขึ้นอย่างสนั่นก่อนที่พิธีงานมงคลจะเริ่มขึ้น แขกมากมายต่างส่งเสียงโห่ร้องราวกับเป็นงานแต่งงานของตนเสียอย่างนั้น ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาฟาเบียนใช้ชีวิตเรียบง่ายมาโดยตลอด แต่หากเป็นเรื่องงานล่ะก็เขามักจะทำออกมาได้ดีไร้ที่ติเสมอ นั่นคงเป็นเพราะเขามาจากครอบครัวที่ขยันขันแข็งที่สามารถสร้างธุรกิจขนาดใหญ่ขึ้นมาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรง อีกทั้งยังมีเพื่อนฝูงและคนรู้จักที่สามารถช่วยต่อยอดธุรกิจ ซึ่งมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เป็นพวกชอบประจบสอพอ

ภายในงาน อีกหนึ่งคนที่ภูมิใจกว่าบ่าวสาวเป็นไหนๆ คงจะเป็นลีโอ เขาเดินโอ้อวดทุกคนในงานว่าฮันน่าเป็นลูกสาวของเขาและอีกไม่ช้าเธอก็จะได้ใช้นามสกุลของตระกูลนอร์ตัน เขายังพูดโม้ต่อถึงเรื่องที่ลูกเขยจะเจรจาทำธุรกิจกับเขาอีกด้วย

วินสันที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกำลังจับจ้องคู่บ่าวสาวด้วยรอยยิ้มระรื่นบนใบหน้า ในตระกูลแบล็กวูด บางทีเขาอาจจะเป็นเพียงคนเดียวที่อวยพรให้ทั้งคู่มีความสุขด้วยความจริงใจ

เฮเลนหันไปมองเจสันที่ยืนข้างๆ พลางขมวดคิ้วและพูดขึ้นว่า “คุณควรจะจัดการเรื่องพวกนี้เก่งไม่ใช่หรอกเหรอ? ทำไมตอนนี้ถึงไม่ทำอะไรเลยล่ะ? ช่างไร้ประโยชน์เสียจริงเลยคุณนี่ แล้วแบบนี้ยังจะกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นลูกผู้ชายอยู่อีกเหรอ?”

“ที่คุณพูดว่า 'ไร้ประโยชน์' หมายความว่ายังไง? แล้วผมจะไม่เป็นลูกผู้ชายได้ยังไงกัน? คุณฟาเบียนเป็นคนบอกเองว่าให้หยุดจัดการเรื่องนี้ไปก่อนและรอจนกว่างานวันนี้จะเสร็จสิ้น” เจสันตอบกลับไปด้วยท่าทางมั่นใจ

“ฮืม! พวกเขาต่างหากที่แต่งงานกัน ไม่ใช่คุณ! คุณควรจะรีบสะสางเรื่องพวกนี้ ฉันไม่อยากให้เกิดปัญหาขึ้นในงานวันนี้อีกหรอกนะ” เฮเลนกล่าวเสริม

“ผม…คุณ…” เจสันเอ่ยตอบหญิงสาวอย่างตะกุกตะกัก เขาไม่สามารถนึกคำใดๆ มาโต้ตอบหญิงสาวตรงหน้าได้เลย ทำได้แต่เพียงหันไปทางอื่นและแสร้งเมินสิ่งที่เธอพูด ตอนนั้นเองที่เขาเผลอสังเกตเห็นว่ามีบุคคลหนึ่งกำลังจ้องคู่รักบนเวทีด้วยแววตาอำมหิต

“ดูทางนี้เร็ว! ผมว่าผู้หญิงคนนั้นทำตัวน่าสงสัย! เธอต้องเป็นคนอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดแน่ๆ” เจสันบอกหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าจริงจัง

แต่เฮเลนก็ไม่ได้หันไปมองตามที่ชายหนุ่มบอก หญิงสาวไม่แม้แต่มองหน้าเขาด้วยซ้ำ เธอยังคงมองไปยังบนเวทีต่อไป

หึ! เมินผมงั้นเหรอ? ได้! ผมก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงแก่นแก้วอย่างคุณเหมือนกัน!

“พูดดีมากเลยค่ะ คุณฟาเบียน!”

เฮเลนถอนหายใจขณะโบกมือให้คู่บ่าวสาวบนเวทีอย่างลืมตัว จากนั้น เธอจึงหันไปมองทางชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างกายก่อนจะพูดว่า “เห็นไหมคุณเจสัน? หัดทำตัวให้ได้อย่างเขาบ้างได้ไหม? นี่แหละที่เขาเรียกว่าผู้ชายที่ดี”

เมื่อเฮเลนพูดจบ เจสันจึงนึกสงสัยว่าทำไมกลับกลายมาเป็นความผิดของเขาเสียได้ หากเธอไม่เอาเขาไปเปรียบเทียบแต่แรก เธอคงไม่ผิดหวังเช่นนี้! อีกอย่างตัวผมเองก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรขนาดนั้นเสียหน่อย!

ทันทีที่บาทหลวงได้ยินคำมั่นจากปากชายหนุ่ม ท่านจึงหันไปถามฝั่งเจ้าสาวด้วยคำถามเดียวกันว่า “ฮันน่า ยัง คุณจะรับฟาเบียน นอร์ตัน เป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่”

สิ้นคำถามจากบาทหลวง ฮันน่าไม่อาจกลั้นความรู้สึกของเธอไว้ได้อีกต่อไป รู้ตัวอีกทีน้ำตาได้เอ่อไหลอาบแก้มนวลทั้งสองข้างเสียแล้ว แต่อย่างไรเธอก็ยังส่งยิ้มให้เขาก่อนที่จะเอ่ยตอบออกไปด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและฟังชัดว่า “รับค่ะ!”

บาทหลวงจึงถามหญิงสาวต่อว่า “คุณยินดีที่จะแต่งงานกับเขา เป็นภรรยาที่สุภาพและสง่างามของเขา รักเขา เคารพเขา ช่วยเหลือเขา ใช้ชีวิตฉันสามีภรรยา ให้เกียรติครอบครัวของเขาเสมือนครอบครัวคุณเอง ทำหน้าที่ในฐานะภรรยาของเขาตลอดชั่วชีวิตคู่ของคุณทั้งสองหรือไม่? คุณยินดีที่จะให้คำมั่นสัญญาต่อหน้าทุกสายตาของสักขีพยาน ณ ที่นี้หรือไม่?”