ความรักสีคราม นิยาย บท 1258

“คุณฟาเบียน อืม…” เฮเลนเริ่มตระหนักได้ว่าเธอกำลังอยู่ในสถานการณ์ที่น่ากระอักกระอ่วน คืนนี้คือคืนแต่งงานของพวกเขา และที่นี่คือเรือนหอของทั้งคู่ แล้วเธอมาทำบ้าอะไรอยู่ที่นี่?

“คุณฟาเบียน คุณกลับมาพอดีเลย ถ้างั้นดีเลยค่ะ! ฉันขอตัวกลับบ้านก่อน ยังไงก็ฝากดูแลน้องสาวฉันด้วยนะคะ!” เธอลุกขึ้นเดินออกไปโดยไม่รอให้ฟาเบียนตอบกลับ

“เฮ้อ ดีที่ฉันคิดได้เร็ว” เฮเลนตบอกอย่างนึกโล่งและดีใจที่ออกจากเรือนหอของทั้งคู่มาได้ ตอนแรกเธออยากจะแอบฟังพวกเขาคุยกันอยู่หรอก เธอคิดแบบนั้นจริงๆ เพราะคิดว่าคงจะสนุกน่าดูถ้ารู้ว่านิสัยขี้เมาของฮันน่าเป็นอย่างไร

แต่เมื่อนึกได้ว่าฮันน่าและฟาเบียนอาจจะมีแผนสานสัมพันธ์ความใกล้ชิดกันในคืนนี้ เธอจึงไม่กล้า ในที่สุดเธอก็ส่ายหัวสลัดความคิดก่อนที่จะเดินออกไปอย่างเร่งรีบ

“คุณฟาเบียน ไม่เอาหน่า! คราวนี้ถึงตาคุณแล้วที่จะปรนนิบัติฉันบ้าง! ฉันอยากเปลี่ยนชุดและเตรียมตัวเข้านอนแล้ว!” ฮันน่าเอ่ยออกไปอย่างตะกุกตะกักพลางวางมือบนไหล่ของสามี เธอเอียงหัวไปหาเขาและพูดด้วยน้ำเสียงเชิงออกคำสั่งราวกับจักรพรรดิที่กำลังสั่งขันที

ฮันน่ารู้สึกราวกับเธอไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวของร่างกายได้อีกต่อไป ทุกอย่างช่างดูเหมือนฝัน ก่อนหน้านี้ เธอกับพี่สาวยังเอาแต่เรียกหาชายหนุ่มให้มาปรนเปรอ แต่กลายเป็นว่าเขาปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเธอจริงๆ

ขอบคุณพระเจ้าที่ประทานความฝันอันน่ามหัศจรรย์เช่นนี้ให้ลูก ลูกสัญญาว่าจะถวายความเคารพให้พระองค์เมื่อตื่นขึ้นมาจากฝันนะคะ

ฮันน่าเอามือดันคางชายหนุ่มขึ้นอย่างนุ่มนวล ก่อนที่จะจับใบหน้าหล่อหันซ้ายหันขวา และหยิกแก้มชายเขาครั้งแล้วครั้งเล่า

“ว้าว ช่างเหมือนจริงเหลือเกิน น่าสนใจแฮะ ชักน่าสนุกแล้วสิ” ฮันน่าเม้มริมฝีปากของเธอแน่นขณะใช้ความคิด ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ เธอจึงมองสามีด้วยใบหน้ามึนงง

ชายหนุ่มยิ่งมีสีหน้าบูดบึ้งมากขึ้นไปอีก เมื่อถูกภรรยาลูบแก้มไปมา

ที่พูดว่า 'เหมือนจริง' คุณหมายความว่าอะไร? เพราะนี่คือเรื่องจริง!

หึ! คุณฟาเบียน! ในที่สุดคุณก็มาอยู่ในที่ๆ ฉันอยากให้อยู่ ถ้าฉันไม่คว้าโอกาสที่จะทรมานคุณครั้งนี้ ก็ไม่ใช่ฉันนะสิ คุณควรรู้ไว้นะว่าตัวเองเป็นคนเจ้าอำนาจแค่ไหน ดังนั้นสิ่งที่คุณเคยบังคับขู่เข็ญฉัน วันนี้แหละที่ฉันจะเอาคืนในความฝัน!

ทันใดนั้น เมื่อเห็นสายตาของสามีที่ฉายความไม่พอใจ ฮันน่าจึงลุกขึ้นนั่ง

“โธ่ พ่อหนุ่ม แม้ในความฝันทำไมคุณถึงดูเย่อหยิ่งได้ขนาดนี้ล่ะ? ดูเหมือนคุณกำลังไม่พอใจฉันสินะ!” หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง

เธอกระดิกนิ้วเรียกให้เขามาหาอย่างยั่วยวน “ถอดชุดให้ฉันซะ จริงอยู่ที่ฉันดูสวยและมีเสน่ห์เวลาใส่มัน แต่รู้ไหมใต้ผ้าพวกนี้ ฉันดูเร่าร้อนทีเดียวเลยล่ะ”

ฟาเบียนยืนมองดูภรรยาที่ออกคำสั่งใส่เขาตามอำเถอใจ ยิ่งเธอพูดมากเท่าไหร่ อารมณ์โกรธของเขาที่พยายามสะกดไว้ยิ่งเดือดดาลมากขึ้นเท่านั้น