ความรักสีคราม นิยาย บท 1266

“คุณมาที่นี่ทำไม?”

ทันทีที่เปิดประตูรถ เฮเลนก็เห็นเจสันกำลังจะเดินเข้าไปข้างใน จึงถามออกมาอย่างประหลาดใจ

“ทำไมผมจะมาไม่ได้ ฮะ? ทีคุณยังมาหาพี่สาวได้เลย ผมจะมาหาฟาเบียนบ้างไม่ได้หรือไง? แถมครั้งนี้ฮันน่าก็เป็นคนโทรเรียกผมมาด้วย!” เจสันตอบอย่างเคืองๆ เล็กน้อย

“ก็นะ คุณมาได้อยู่แล้วสิ เข้าไปกันเถอะ”

พูดจบ เฮเลนก็รีบจ้ำอ้าวเข้าไปในคฤหาสน์อย่างไว

เธอรู้สึกผิดเพราะรู้ดีว่าฮันน่าเรียกเขามาที่นี่ทำไม ต้องเป็นเพราะฮันน่ากลัวว่าเขาจะสร้างปัญหาแน่ๆ

“ชิ ทำไมเธอต้องรีบขนาดนั้นด้วย?”

ริมฝีปากเจสันกระตุกอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเห็นเฮเลนเดินเข้าไปอย่างรีบร้อน

เฮเลนเคาะประตู ก่อนที่ฟาเบียนจะเปิดประตูให้ ฮันน่าคงอายที่จะออกจากห้องเพราะไม่มีเสื้อผ้าจะใส่ เมื่อนึกถึงเรื่องนั้น เฮเลนก็หัวเราะออกมาเบาๆ พลางถามฟาเบียน “ฮันน่าล่ะคะฟาเบียน?”

“อ้อ ฮันน่าอยู่ในห้องนอนน่ะ”

ฟาเบียนตอบพลางชี้ไปยังห้องนอนที่ฮันน่าอยู่และกำลังจะปิดประตู

“เดี๋ยวสิฟาเบียน ผมก็อยู่ด้วยนะ”

เจสันร้องเรียกอย่างรวดเร็ว แต่ก็อดบ่นในใจไม่ได้ เฮ้ ทำไมเขาเห็นแต่เธอล่ะ? ฮัลโหล? ฉันยืนอยู่ข้างหลังเธอนะ

“ทำไมนายมาอยู่นี่ด้วย?”

ฟาเบียนไม่แปลกใจมากนักที่เห็นเฮเลน พอได้เห็นกระเป๋าที่เธอถือมาด้วยก็รู้ทันทีว่าเธอเอาเสื้อผ้ามาให้ฮันน่าเปลี่ยน แต่เจสันนี่สิ มาที่นี่ทำไม?

“ฮ…ฮันน่าเรียกผมมา”

เจสันเคืองเล็กน้อย ทำไม? ฉันมาเยี่ยมไม่ได้เลยหรือไง? ต้องมีเรื่องเท่านั้นถึงจะมาที่นี่ได้? อกตัญญูจริงๆ พอมีเมียก็ลืมฉันทันที

“ฮันน่าบอกให้นายมาหรอ? งั้นก็เข้ามาสิ”

ฟาเบียนสงสัยเล็กน้อยว่าทำไมฮันน่าถึงเรียกให้เขามา

ทว่า ฮันน่าก็กลับมาสติอย่างรวดเร็วพร้อมกับแต่งตัวต่อ เธอไม่แปลกใจมากนักที่อีเวตต์พยายามจะทำร้ายเธอ ผู้หญิงคนนั้นกับผู้ช่วยมักจะพูดจาจิกกัดใส่ฉันทุกครั้งที่เจอหน้ากัน คำพูดพวกนั้นทั้งหยาบคายและรุนแรงอยู่เสมอแถมตอนได้อยู่กับฟาเบียนเธอก็ดูอิ่มเอมใจอย่างกับเป็นเมียเขาแหน่ะ

“ฉันไม่เข้าใจจริงๆ นะฮันน่า ว่าผู้หญิงคนนั้นเกี่ยวอะไรกับพี่ เธอเป็นนักแสดง จะมาทะเลาะกับพี่ไปเพื่ออะไร? ทำไมถึงไม่สงบจิตสงบใจแล้วเล่นบทของตัวเองในละครไปล่ะ?”

เฮเลนไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย จึงเข้าใจได้ว่าเธอคงรู้สึกแปลกๆ กับมัน

“ทั้งหมดเป็นเพราะฟาเบียนนั่นแหละ!” ฮันน่าอดบ่นไม่ได้

เธอยังจำตอนที่ต้องถือกล้องภายใต้แสงแดดที่แผดเผาเพื่อเฝ้าดูทั้งสองคนใกล้ชิดกันได้อยู่เลย

“ฟาเบียนหรอ? พี่หมายความว่าไง?”

เฮเลนยิ่งสับสนมากขึ้น แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฟาเบียน?

“อ้อ ไม่มี ไม่มีอะไร”

ฮันน่ารับพูดปัด ตอนนั้นเองที่เธอเพิ่งรู้ตัวว่าหลุดปากพูดออกไป เธอไม่อยากให้เฮเลนรู้สึกแย่กับฟาเบียน