ความรักสีคราม นิยาย บท 1334

“ก็แค่เกมหมากล้อมทำไมนายต้องทำให้มันเป็นปรัชญาการใช้ชีวิตด้วยล่ะ?”

ฟาเบียนยิ้มและเดินไปหาเจสัน “ไปดูทีวีกันเถอะ” เขาตบไหล่เจสันเบาๆ

ตอนนั้นเองที่ฮันน่าและเฮเลนกลับมาพร้อมวัตถุดิบทำพิซซ่า พวกเธอเห็นว่าฟาเบียนกำลังยิ้มแย้ม “คนบางคนดูมีความสุขนะ”

เขาเดินมาช่วยพวกเธอถือถุงและยิ้มให้ “คุณได้ของมาเยอะแยะเลย”

ฮันน่าเริ่มชินที่เขาคอยดูแลเธอแล้ว “งั้นเหรอ?”

เจสันนั่งอยู่บนโซฟาและกำลังจ้องหน้าเฮเลน “ฉันพนันว่าเธอคงกินของที่อยู่ตรงนี้ได้เกินครึ่ง จอมตะกละ อย่างกับหมู”

“นายเรียกใครว่าหมู หา?” เฮเลนไม่ปฏิเสธความจริงที่ว่าเธอเป็นคนซื้อที่ของมาเยอะแยะ และเจสันก็พูดถูก

“ฉันไง” เขาเปิดทีวีด้วยรีโมตและนั่งดูรายการ

“ทำไมนาย” เธอชี้หน้าเขาด้วยความโกรธแต่ไม่สามารถตอบโต้ได้ เธอซื้ออาหารมาเยอะจริงๆ แต่ก็คิดว่าฮันน่ากับฟามเบียนจะช่วยกินได้จนหมดถ้าเธออิ่มแล้ว

“เอาละ เฮเลน มาทำพิซซ่ากันเถอะ” ฮันน่าทำให้น้องสาวของเธอสงบลง เธอรู้จักเจสันดีแม้เขาจะปากร้ายแต่ก็เป็นห่วงเฮเลนมาก

ชายหนุ่มในชุดสูทและเน็กไทยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของลีน่าในห้องทำงานของเธอ “ทุกอย่างราบรื่นดี พนักงานส่วนใหญ่อยู่ข้างเรา แต่”

เธอสงบสติอารมณ์ตัวเองลงแต่ยังหายใจเสียงดังและเอ่ยถาม “เขาพูดแบบนั้นจริงเหรอ?”

“ครับ นายหญิงแบล็กวูด คุณไม่เชื่อผมเหรอ? แม้ผมจะทำทั้งหมดนี่เพื่อคุณน่ะเหรอ?” เขามองหน้าเธอด้วยความกังวล

“ใจเย็นๆ ฉันแค่อยากยืนยันเท่านั้น พูดต่อสิ” เธอดูสงบลงเล็กน้อย

...

“ฉันเข้าใจแล้ว ทำตามแผนต่อไปและอย่าปล่อยให้โอกาสหลุดมือ ฉันได้คนสนับสนุนมากเท่าไหร่ ฉันก็มีโอกาสมากขึ้นเท่านั้น เข้าใจไหม?”