ดวงตาของฟาเบียนวูบวาบไปด้วยจิตสังหารเมื่อคิดเช่นนี้ ครู่ต่อมาเขาก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาผู้ช่วยที่เขาไว้ใจ
“ผมอยากรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับวิลเลี่ยม กรีส” ฟาเบียนสั่ง
“วิลเลี่ยม กรีส? ใครคือวิลเลี่ยม กรีสเหรอครับ?”
ด้วยความฉงน ผู้ช่วยจึงอดถามไม่ได้
ฟาเบียนโกรธการตอบกลับของเขา ไม่แปลกใจเลยที่มีคนกำลังคุกคามชีวิตของฉัน สมองของลูกน้องของฉันขึ้นสนิมไปแล้ว คุณไม่รู้เรื่องที่สำคัญแบบนี้ได้ยังไง? คุณยังกล้าถามด้วยซ้ำว่าเขาคือใคร!
“รองประธานของกาแล็กซีคอร์ป วิลเลี่ยม กรีส! คุณเข้าใจไหม? รองประธานของบริษัทสาขาของเรา กาแล็กซีคอร์ป!” ฟาเบียนหน้านิ่วคิ้วขมวด
“เอาล่ะ เอาล่ะ ผมได้ยินแล้ว ผมจะค้นหารายละเอียดทุกอย่างเกี่ยวกับความเคลื่อนไหวในช่วงนี้ของเขา” ผู้ช่วยรีบตอบเมื่อเขาตระหนักว่าฟาเบียนกำลังอารมณ์เสีย
ฟาเบียนกระแทกโทรศัพท์เพื่อวางสาย ไม่แปลกใจเลยที่ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีช่วงนี้ ที่แท้ก็มีใครบางคนอยากให้ฉันตายนี่เอง แต่พวกเขาไม่รู้ว่าภารกิจของพวกเขาน่าหวาดหวั่นแค่ไหน ถ้ามันง่ายขนาดนั้น ฉันคงถูกสังหารไปมากกว่าสิบครั้งแล้ว
หลังจากไตร่ตรองเรื่องนี้ดีแล้ว ฟาเบียนก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้งและโทรหาหัวหน้าตำรวจของเบย์คีป
“ฮัลโหล ผู้กองดันแคน นี่ผมฟาเบียนนะครับ”
เสียงที่ประจบประแจงดังมาจากปลายสาย “อ้อ คุณนอร์ตัน ผมแปลกใจที่คุณโทรมา ให้ผมรับใช้อะไรดีครับ?”
หัวหน้าตำรวจและฟาเบียนมีสัมพันธ์อันดีต่อกันเป็นอย่างมาก ตอนที่ผู้กองดันแคนเป็นรองหัวหน้า ฟาเบียนให้ข่าวและข้อมูลเพื่อจับกุมคดีใหญ่คดีหนึ่งจนส่งผลให้เขาได้เลื่อนขั้น ดังนั้นเขาจึงรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณต่อฟาเบียนมาโดยตลอด
“บอกตามตรงว่าผมโทรหาคุณเพราะว่าผมเผชิญกับปัญหาบางอย่าง ผมต้องการให้คุณออกหมายจับและเฝ้าดูเส้นทางคมนาคมทั้งหมดของเบย์คีป โดยเฉพาะสายการบินเหล่านั้น”
เธอกำลังนั่งพิงเก้าอี้เมื่อเธอฟังรายงานจากผู้ช่วยที่ไว้ใจได้
“ฉันขอให้เขาตรวจสอบความคืบหน้ากับวิลเลี่ยมแต่ไม่ได้คาดหวังให้เขาโทรไปที่ห้องทำงานของวิลเลี่ยม ยิ่งไปกว่านั้น มีคนอื่นแอบได้ยินโดยบังเอิญ เขางี่เง่าได้ขนาดไหนกัน? “ฉันขอให้มันตรวจสอบความคืบหน้ากับวิลเลี่ยมไม่คิดว่ามันจะโทรไปที่ห้องทำงานของวิลเลี่ยม แถมยังมีคนอื่นแอบบังเอิญมาได้ยินอีก มันงี่เง่าอะไรขนาดนี้? ฮึ่ม! ถ้ามันทำให้แผนของฉันพัง ฉันจะให้มันชดใช้อย่างแน่นอน!” ลีน่าสงบลงอย่างรวดเร็วหลังจากได้โวยวาย
เธอตระหนักว่าแผนการของพวกเธอถูกจับได้แล้ว โชคดีที่วิลเลี่ยมแจ้งเธอได้เร็วพอ ไม่อย่างนั้นความผิดพลาดเล็กน้อยอาจลงเอยด้วยการทำให้แผนการทั้งหมดของพวกเธอล้มเหลว
“ตอนนี้สิ่งที่สำคัญเป็นอันดับแรกคือการส่งวิลเลี่ยมออกไปจากชานน่า ไม่อย่างนั้นถ้าฟาเบียนจับเขาได้ ผู้คนอีกมากจะถูกเปิดโปง”
หลังจากหยั่งความคิดเห็นของเธอแล้ว ลีน่าก็โทรหาผู้ช่วยที่ไว้ใจได้ เธอสั่งให้เขาไปที่สนามบินกับวิลเลี่ยมทันทีและให้วิลเลี่ยมขึ้นไฟลท์ที่เร็วที่สุดเพื่อไปที่ปอนโตเทียม
“ฟังให้ดีนะ ถ้าตำรวจไปค้นหาที่สนามบิน คุณจะต้องกำจัดวิลเลี่ยมทันที เขาจะถูกจับเป็นไม่ได้ คุณเข้าใจไหม?” ลีน่าสั่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...