เนื่องจากซาเวียร์มีแผนการที่แน่วแน่ในใจ เขาจึงตอบคำถามแรกด้วยรอยยิ้ม
“สิ่งที่เรียกว่ายามหัศจรรย์คืออะไรคะ?” ฮันน่าถามต่อ
“โอ้ เป็นคำถามที่ดีนะ คุณยัง ตามชื่อของมันเลย ยามหัศจรรย์จะช่วยให้ผู้คนฟื้นตัวจากความเจ็บป่วยหรือความผิดปกติ โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับดวงตา ยาหนึ่งขวดสามารถช่วยคนที่สายตาสั้นเป็นพันให้กลับมามองเห็นได้สมบูรณ์”
ฟาเบียนสร้างแนวคิดใหม่ในตอนที่เขาพูด ฉันแน่ใจว่าฟาเบียนจะต้องตกใจมากที่ได้ยินเรื่องนี้เมื่อนาตาชากลับไปรายงานให้เขาฟัง
“คุณช่วยอธิบายรายละเอียดเพิ่มเติมได้มั้ยคะ?”
ฮันน่าค่อนข้างประทับใจกับผลิตภัณฑ์นี้ ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาเรียกฉันมาที่นี่เพื่อแบ่งปันข้อมูลเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้
"ได้เลยครับ ยามหัศจรรย์นี้...”
ซาเวียร์ปั้นเรื่องราวที่น่าอัศจรรย์และตอบคำถามทั้งหมดของฮันน่าได้อย่างน่าพอใจ อย่างไรก็ตาม ฮันน่าคิดว่าคำตอบของเขาดูเหลือเชื่อ มันเป็นไปได้จริงเหรอ?
นอกจากการทำเลสิคแล้ว ไม่มีผลิตภัณฑ์ดูแลรักษาดวงตาอื่นที่สามารถแก้ไขสายตาสั้นได้ นอกจากนี้ยังมีผลข้างเคียงหลังการผ่าตัดที่ทราบกันดี หากสิ่งที่ซาเวียร์อ้างเป็นความจริง สินค้านั้นจะต้องมีราคามหาศาล อย่างน้อยก็ต้องมีราคาแพงกว่าการทำเลสิค ถึงจะเป็นอย่างนั้น มันก็จะยังคงเป็นที่ต้องการของประชาชน
"เยี่ยมเลยค่ะ บอกเราได้มั้ยคะว่าคุณวางแผนจะขายผลิตภัณฑ์ตัวนี้ในราคาเท่าไหร่” ฮันน่าถามคำถามสุดท้ายของเธอ
ซาเวียร์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “ครับ ผมวางแผนที่จะขายมันในราคาหนึ่งพันแปดร้อยแปดสิบแปด เพื่อให้ประชาชนทั่วไปสามารถซื้อได้ ทุกวันนี้แม้แต่แว่นตาก็มีราคาประมาณหนึ่งพัน ดังนั้นยาของเราจึงจะมีราคาที่สมเหตุสมผลแน่นอน เราจะเน้นกำไรจากการขายในปริมาณมากและลดต้นทุนการผลิตในส่วนอื่นๆ แทนโดยที่ผลิตภัณฑ์ของเรายังคงมีประสิทธิภาพ”
นาตาชาที่กำลังถ่ายทำการสัมภาษณ์ถึงกับกระแอมและอ้าปากค้างเมื่อได้ยินเช่นนั้น ราคาถูกมาก?
ฮันน่าก็งุนงงเช่นกัน เขาล้อเล่นรึเปล่า? นี่ไม่ใช่แค่ราคาสมเหตุสมผลเท่านั้น แต่มันเป็นราคาที่ถูกมากเมื่อเทียบกับประสิทธิภาพของมัน ฉันจะจ่ายหนึ่งพันแปดร้อยแปดสิบแปดอย่างแน่นอนเพื่อแก้ไขปัญหาด้านสายตาของตัวเอง!
ยิ่งไม่ต้องพูดถึง คนรวยหลายคนมีปัญหาสายตา มีทางเดียวที่พวกเขาจะฟื้นฟูการมองเห็นได้ นั่นคือการทำเลสิค แต่หลายคนก็ปฏิเสธที่จะทำเมื่อพิจารณาถึงความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นและหันไปสวมแว่นตาหรือคอนแทคเลนส์แทน
ทำไมฮันน่าถึงจะกลับไปเร็วจัง? มีอะไรจะหายงั้นเหรอ?
ฮันน่าถามซาเวียร์ด้วยท่าทางงุนงงว่า “มีอะไรรึเปล่าคะ? มีอะไรจะเพิ่มเติมมั้ยคะ คุณแจ็คสัน?”
เขาตอบว่า “แน่นอน” เป็นอีกครั้งที่เขาหันไปพูดกับนาตาชาว่า “ผมกับคุณยังมีเรื่องต้องคุยกันเป็นการส่วนตัว ขอเวลาพวกเราสักครู่ได้มั้ยครับ?”
หืมม...
นาตาชากร่นด่าเขาภายในใจ ผู้ชายคนนี้กำลังพยายามทำอะไร? เขาดื้อดึงจนน่ารำคาญ ฮันน่าดูไม่ได้อยากจะเสวนากับเขา แต่เขาก็ยังตามตื๊อเธอไม่เลิก
นาตาชาก้าวไปข้างหน้าอย่างจงใจราวกับว่าเธอพร้อมจะสู้กับซาเวียร์ทุกเมื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...