ความรักสีคราม นิยาย บท 1423

ฮันน่าหัวเราะขณะที่พานาตาชาไปยังโต๊ะทำงานของเธอเอง มีอีกโต๊ะที่เล็กกว่าตั้งอยู่ข้างๆ มันดูน่าหดหู่ในสำนักงานนี้

“นี่คือพื้นที่ทำงานที่ฉันเตรียมไว้ให้คุณ จากนี้ไปเราจะทำงานที่นี่ด้วยกัน” ฮันน่าพูดด้วยรอยยิ้ม

"คุณดีกับฉันมาก"

นาตาชารู้สึกสะเทือนใจ ความคิดที่จะทิ้งชีวิตในการเป็นมือสังหารไว้ข้างหลังแล้วเรียนรู้จากฮันน่าเพื่อกลายเป็นผู้ช่วยที่แท้จริงของเธอนั้นลอยเข้ามาในหัว

“เอาล่ะ ฉันได้คุยกับคุณดิฌงแทนคุณแล้ว เขาดีใจที่ได้ยินว่าคุณจะกลับมาร่วมงานกับเราอีกครั้งและอนุมัติการลาของเราด้วย ไปเก็บของกันเถอะ”

ฮันน่าแกว่งพวงกุญแจที่บริษัทมอบให้เธอตรงหน้านาตาชา ก่อนที่จะจูงมือพาเธอออกไปข้างนอก

ด้วยการจัดการที่ฟาเบียนเตรียมไว้ล่วงหน้า พวกเขาจึงจัดการเรื่องต่างๆ ของนาตาชาได้อย่างง่ายดาย เนื่องจากทั้งคู่ไม่เคยไปยังพื้นที่ที่บริษัทจัดไว้ให้ พวกเธอจึงใช้เวลาพอสมควรในการค้นหาพื้นที่นั้น

ในที่สุดพวกเธอก็มาถึงที่นี่หลังจากใช้ความพยายามอีกเล็กน้อย มันไม่ได้กว้างขวางเป็นพิเศษ มีห้องแค่ห้องเดียวและห้องนั่งเล่น แต่ก็เพียงพอสำหรับการใช้สอยของฮันน่าและนาตาชา

หลังจากที่เก็บสัมภาระไว้ในตู้เสื้อผ้าแล้ว พวกเธอก็มีเวลาได้พักหายใจ แม้จะเทียบไม่ได้กับวิลล่าที่ฟาเบียนเป็นเจ้าของ แต่ฮันน่าก็ค่อนข้างพอใจกับที่พักของเธอตอนนี้

สำหรับนาตาชาซึ่งให้ความสำคัญกับการปกป้องฮันน่า เธอไม่สนใจว่าจะอาศัยอยู่ที่ไหนตราบเท่าที่เธอสามารถอยู่ใกล้ฮันน่าได้

"ที่นี่คับแคบไปหน่อย คุณจะรังเกียจไหมถ้ากลางคืนเราต้องนอนเตียงเดียวกัน?" ฮันน่าถาม

แล้วเพื่อนร่วมงานคนอื่นของเธอล่ะ? พวกเขาอาจจะเหมาะที่จะฟังในเรื่องอื่นๆ ที่ไม่หนักขนาดนี้ แต่เธอก็ไม่สามารถไว้วางใจพวกเขาได้อยู่ดี

แต่มันแตกต่างกับนาตาชา เธอเป็นนักศึกษาฝึกงานจากเรเมดิกและจากปฏิสัมพันธ์ของพวกเธอ ฮันน่าพบว่าผู้หญิงคนนี้ไว้ใจได้ ด้วยเหตุผลบางอย่างที่อธิบายไม่ได้ เธอรู้สึกผูกพันกับนาตาชาเหมือนกับคนในครอบครัว

“คุณอยากจะถามใช่ไหมว่าทำไมฉันถึงหายไปช่วงสองสามวันที่ผ่านมา?” ฮันน่าถามอย่างใจเย็น

"ใช่"

นาตาชาพยักหน้าโดยไม่ลังเล เธอไม่เข้าใจว่าทำไมฮันน่าถึงเลือกที่จะจากไปโดยไม่พูดอะไร ทั้งที่เธอและฟาเบียนต่างก็รักกันมาก