ความรักสีคราม นิยาย บท 1444

นาตาชาอดไม่ได้ที่จะเป็นกังวลขณะที่คิดถึงเรื่องนี้ ชายคนนั้นหน้าตาก็ค่อนข้างดูดีทีเดียว…ถ้าเกิดเขาชนะใจฮันน่าได้ด้วยการพูดจาเพราะๆขึ้นมาล่ะ? คุณนอร์ตันจะทำยังไงล่ะ?

เมื่อพิจารณาแล้วว่าซาเวียร์สนิทสนมกับฮันน่าขนาดไหน ความกังวลของนาตาชาก็สมเหตุสมผลแล้ว

ฮันน่ารู้ว่าเธอกังวลอะไรจึงบอกเธอว่า “เธอไม่ต้องกังวลนะนาตาชา ฉันรู้จักซาเวียร์และเขาไม่ใช่ประเภทที่จะทำอะไรที่ทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ พรุ่งนี้เธอไปกับได้นะถ้าเธอเป็นห่วง แต่เธอต้องรอข้างนอกนะ แล้วฉันจะโทรหาเธอถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ตกลงไหม?”

นาตาชาพบว่าตัวเองไม่สามารถโต้เถียงกับคำแถลงนั้นได้ เธอพูดถูก…ซาเวียร์อาจจะเป็นพวกนิสัยเสียอยู่บ้างแต่เขาไม่ใช่ไอ้พวกเฮงซวยเต็มตัวแบบนั้น…แต่ก็นะ ถ้าเกิดฮันน่าหลงเชื่อคำโกหกที่แสนหวานของเขาล่ะ? เขาอาจจะเสนอตัวช่วยสืบสวนการตายของแม่ซึ่งจะทำให้พวกเขาได้ใช้เวลาร่วมกันมากยิ่งขึ้นแล้วอาจจะพัฒนาความรู้สึกได้เมื่อเวลาผ่านไป!

เมื่อสังเกตเห็นความกังวลและคิ้วที่ขมวดมุ่นบนหน้าเธอ ฮันน่าพูดขึ้นหลังจากที่คิด “นาตาชา ฉันรู้ว่าเธอไม่ไว้ใจซาเวียร์และทุกๆอย่างเลย แต่ว่านะ…อย่างน้อยเธอก็ควรจะไว้ใจฉันใช่ไหม? อีกอย่างฉันแน่ใจว่าทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย! ถึงแม้จะมีอะไรผิดพลาด ฉันก็มีเธอคอยปกป้องใช่ไหม?”

ฮันน่าฉายยิ้มให้เธอด้วยความหวังว่าจะทำใหเธอมั่นใจซึ่งดูเหมือนว่าจะได้ผลเนื่องจากนาตาชาพยักหน้าพร้อมกับยิ้มกลับมา

เธอพูดถูก ไม่มีอะไรที่ฉันต้องกังวล! ฉันควรจะเชื่อมั่นความแข็งแกร่งในความสัมพันธ์ของพวกเขามากกว่านี้! ฮันน่าตั้งใจที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ของเธอในบ้านที่แม่ของเธอทิ้งเธอไว้และเธอจะทำทุกอย่างเพื่อฟาเบียน! อีกอย่างฉันบอกได้จากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้เลยว่าเธอไม่มีความรู้สึกใดๆกับซาเวียร์เลย เธอกลับมาเพื่อสืบหาการตายของแม่เธอเท่านั้น ดังนั้นไม่มีทางที่เธอจะมีเวลาและพลังงานสำหรับเรื่องอื่นแน่นอน

ฮันน่าหัวเราะออกมาเบาๆเมื่อเห็นว่านาตาชานั้นมีความเป็นเด็กขนาดไหน “แน่นอนจ้ะนาตาชา ไม่ต้องกังวลนะ ไม่ว่ายังไงฉันก็จะพาเธอไปด้วย!” ฮ่าๆ เธอเป็นคนที่น่าสนใจจริงๆเลย!

“ได้เลย ขอให้งานของเธอเป็นไปด้วยดีนะ!” ฮันน่ารู้สึกโล่งใจที่มีเพื่อนเช่นเธอและให้กำลังใจเธอกลับไปเช่นกัน

ทว่าดวงตาของเธอยังคงมีความเศร้าอยู่ลางๆขณะที่เธอกลับมาที่โต๊ะ ฉันไม่ได้มีเส้นสายมากนัก ถึงฉันจะรู้จักท่านประธานองสามคนจากการสัมภาษณ์ครั้งก่อนอยู่บ้าง แต่การแต่งงานของฉันกับฟาเบียนในตอนนั้นเป็นความลับ ดังนั้นฉันจึงไม่ได้ติดต่อกับพวกเขาเลยจริงๆ แม้แต่การพูดคุยเล็กๆน้อยกับพวกเขาก็ทำให้ฟาเบียนไม่พอใจสุดๆแล้ว ดังนั้นฉันจึงตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับพวกเขา เมื่อไม่มีการสนับสนุนอะไรเลย แค่ฉันจะหาคนๆเดียวมาเป็นพยานปรักปรำเฟลิเซียก็ยังทำไม่ได้เลย นับประสาอะไรกับการกำจัดเธอ….