เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่ต้องเลือกระหว่างหลานที่มีสุขภาพดีกับลูกสะใภ้ เธอทำได้เพียงแค่มองไปที่สามีของเธอที่กำลังนั่งอยู่ตรงนั้นเงียบๆ
“เราโอเคกับทุกเรื่อง แต่เราไม่สามารถยอมรับความจิรงที่ว่าเธอมีลูกยากได้ ซาเวียร์ มีผู้หญิงมากมายที่ดีกว่าเธอมาก ถ้าแกชอบเธอจริงๆ แกก็ควรจะ…”
พ่อของเขาถูกแม่ขัดจังหวะโดยการตีเข้าที่แขนของเขาและทำท่าโบกมือให้เขาหยุดพูด เมื่อรู้ตัวว่าเขาพูดเกินไปแล้ว เขากระแอมแล้วเปลี่ยนคำพูดอย่างรวดเร็ว “ฉะ ฉันหมายความว่าแกควรจะพาเธอมาที่บ้านเพื่อที่พวกเราจะได้เจอเธอและรู้จักเธอมากขึ้น! เพราะไม่ว่ายังไงการแต่งงานมันเป็นเรื่องสำคัญมากนะ!”
“นั่นก็คือพ่อไม่ยอมให้เราแต่งงานกันใช่ไหม?”
ตอนนี้ซาเวียร์หมดความอดทนแล้ว เขาคาดว่าพ่อแม่จะต่อต้านเรื่องสภาวะมีบุตรยากของฮันน่าอยู่บ้างและเขาก็ได้เตรียมพร้อมที่จะพูดคุยเรื่องนี้กับพวกเขา แต่พวกเขากลับดื้อรั้นกว่าที่เขาคิดไว้มาก
“ไม่ใช่ว่าเราไม่เห็นด้วย…”
เมื่อมองเห็นโอกาส ซาเวียร์จึงรีบฉวยโอกาสจากช่องโหว่ในคำพูดของพ่อแล้วพูดว่า “นั่นแปลว่าพ่อเห็นด้วย งั้นก็ดีเลยครับ พรุ่งนี้เธอจะสัมภาษณ์ผมที่ออฟฟิศ ถ้าทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี จากนั้นเราน่าจะจดทะเบียนสมรสกัน ถ้าพ่อกับแม่อยากพบเธอ พรุ่งนี้ก็เป็นเวลาที่ดีที่สุดเลย ยังไงก็ตามผมยังมีเรื่องที่ต้องจัดการในที่ทำงาน งั้นผมไปก่อนนะครับ โทรหาผมได้เลยถ้าพ่อกับแม่ต้องการอะไร ตามนี้นะครับ?”
“ฮันน่าคะ” นาตาชาเรียกเธอหลังจากเตรียมทุกอย่างที่จำเป็นในการให้เธอได้พบกับผู้ติดต่อของฟาเบียนเรียบร้อยแล้ว ฉันหวังว่าสิ่งนี้จะทำให้เธอมีกำลังใจมากขึ้นและสร้างความมั่นใจให้เธอได้บ้าง! ฉันเจ็บปวดนะที่เห็นเธอเอาแต่เศร้าซึมอยู่แบบนี้…
“ไม่ว่าอะไรแน่นอนจ้ะ นาตาชา! ฉันรู้ว่าเธอมีเจตนาดี ไม่มีทางที่ฉันจะว่าหรอก!” ฮันน่าพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่หวานที่สุดที่เธอสามารถรวบรวมได้ถึงแม้ว่าในใจเธอจะขมขื่นก็ตาม ฉันควรที่จะต้องคอยดึงตัวเองเอาไว้ไม่อย่างนั้นฉันจะล้มไปลงจริงๆ…ส่วนคนที่นาตาชาพูดถึง…เอาล่ะ ฉันไม่ได้หมายความว่าจะดูถูกเส้นสายของเธอหรืออะไรทั้งนั้น แต่ฉันอาจจะมั่นใจในความสามารถของเขามากกว่านี้ถ้าพวกเราอยู่ในเรเมดิก…เพราะท้ายที่สุดแล้วเธอจะรู้จักคนสักกี่คนในชานน่ากันล่ะ? ฉันพนันได้เลยว่าเธอจะต้องเจอปัญหามากมายกับแค่การตามหาผู้ชายคนนี้…
“นี่ไงคะ สิ่งนี้คือข้อมูลที่เรามีเกี่ยวกับเขา ฮันน่าคะ ฉันคิดว่าเขามีสิ่งที่ช่วยคุณได้ค่ะแล้วเขายังเป็นเพื่อนของพี่ชายฉันด้วย ฉันมั่นใจเลยว่าเขาจะต้องเต็มใจให้ความช่วยเหลือเราค่ะ! ถึงเราไม่รู้แน่ชัดว่ามันจะได้ผลไหม แต่การมีเขาช่วยยังไงก็ดีกว่าไม่มีใครเลยถูกต้องไหมคะ?” นาตาชาพยายามโน้มน้าวเธอต่อไปเมื่อเธอมองเห็นใบหน้าที่ฉงนสนเท่ห์ของฮันน่าแล้วก็รู้วาเธอไม่กล้าคาดหวังมากนักด้วยกลัวจะผิดหวัง
ฮันน่าพยักหน้าเห็นด้วย นาตาชาพูดถูก! เพื่อที่จะค้นหาความจริงของเบื้องหลังการตายแม่ของฉัน ฉันจะต้องใช้ทรัพยากรทุกอย่างที่ฉันมี! โดยไม่ต้องคิดหรอกว่ามันจะได้ผลหรือไม่ เธอทุ่มเทเพื่อฉันอย่างมาก ดังนั้นตอนนี้ฉันจะทำให้เธอผิดหวังไม่ได้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...