ความรักสีคราม นิยาย บท 1460

กริ๊ง กริ๊ง...

เสียงปลุกแสบหูทำลายความเงียบสงบของเช้าวันใหม่ ครู่ต่อมาแขนยาวเรียวและเรียบเนียนก็โผล่ออกมาจากใต้ผ้าห่มและปิดเสียงปลุกนั้น

ผ่านไปไม่นาน โจอันขยี้ตาที่งัวเงียของเธอและเริ่มต้นกิจวัตรในยามเช้าด้วยการลุกจากเตียง ล้างหน้าล้างตา และกินอาหารเช้า

ตลอดเวลา เธอไม่ได้ส่งเสียงออกมาแม้แต่คำเดียว

จากนั้นโจอันก็มาถึงบริษัทที่เธอทำงานและเริ่มทำงานที่ต้องทำเป็นประจำทุกวันให้เสร็จ ตั้งแต่เธอเริ่มทำงานที่บริษัทของลูกพี่ลูกน้อง เธอเป็นคนที่มีความรอบคอบมาก แม้ว่าผลงานของเธอจะไม่ได้โดดเด่นน่าประทับใจมากนัก แต่เธอก็ไม่ได้เคยผิดพลาดเช่นกัน

"สวัสดีค่ะ บริษัทอ็อปพูเล็นต์ดีไซน์ค่ะ ไม่ทราบว่าติดต่อเรื่องอะไรคะ?" โจอันรับสายอย่างชำนาญเมื่อโทรศัพท์ของบริษัทดังขึ้น

“สวัสดีครับ ผมมาจาก นอร์ตันคอร์ปอเรชั่น...” หลังจากสนทนากันสักพัก โจอันก็วางสายด้วยความดีใจ

โอ้พระเจ้า ในที่สุดฉันก็ได้รับโครงการใหญ่! ฉันต้องทำงานอย่างหนัก ฉันจะทำให้ดีที่สุดอย่างแน่นอน! เธอคิดขณะที่กระโดดโลดเต้นด้วยความยินดี

เธอสงบสติอารมณ์แล้วลุกขึ้นยืนและรีบไปที่นอร์ตันคอร์ปอเรชั่น ฉันต้องรีบไปที่นอร์ตันคอร์ปอเรชั่นทันทีและหารือเกี่ยวกับรายละเอียดของโครงการกับผู้รับผิดชอบเพื่อป้องกันความผิดพลาด!

เมื่อมาถึงนอร์ตันคอร์ปอเรชั่น โจอันขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นสามสิบสาม มองไปยังแผ่นป้ายที่มีคำว่า “สำนักงาน” ที่อยู่ตรงหน้าเธอ เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเคาะประตู

"เชิญครับ" เสียงที่ทุ้มและนุ่มนวลดังออกมาจากห้อง

ทันทีที่โจอันได้ยินเสียง ความรู้สึกคุ้นเคยก็สะกิดใจเธออย่างอธิบายไม่ถูก เธอไม่มีเวลาให้คิดทบทวน ได้แต่ผลักประตูและเดินเข้าไป

"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันชื่อ โจอัน วัตส์ จากบริษัทอ็อปพูเล็นต์ดีไซน์” เธอเริ่มแนะนำตัวทันทีที่เข้ามาในห้อง เธอไม่ทันสังเกตว่าคนที่อยู่อีกฝั่งของโต๊ะซึ่งกำลังก้มหน้าก้มตาง่วนอยู่กับงานของเขากลับชะงักไปเมื่อได้ยินชื่อของเธอ

เนื่องจากเธอไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ เธอจึงกล่าวต่อว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อหารือเกี่ยวกับรายละเอียดของโครงการที่จะทำร่วมกันในครั้งนี้ ฉันขอทราบได้มั้ยคะว่า...”

ทันใดนั้นเธอก็ตัวแข็งทันทีเมื่อคนตรงหน้าเงยหน้าขึ้นในช่วงเวลานั้น ใบหน้าที่เธอเห็นนั้นเป็นใบหน้าที่เธอคิดถึงและคุ้นเคยเป็นอย่างมาก ใบหน้าที่ตราตรึงอยู่ภายในใจของเธอ

แลร์รี่ นอร์ตัน! เขาเป็นผู้ชายที่ฉันจะไม่มีวันลืมจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต ทุกสิ่งที่ฉันพบเจอมากับเขานั้นสลักอยู่ภายในใจของฉันมานาน ฉันรักเขา แต่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากผลักไสเขาออกไป เมื่อคิดถึงเรื่องนั้น เธอรู้สึกหายใจติดขัดขึ้นมาทันที

คำพูดของเขาเหมือนเอามีดมากรีดแทงหัวใจของโจอันอย่างไร้ความปราณี ฉันเพ้อฝันว่าจะได้เจอเขาอีกนับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นแบบนี้ น้ำตาแห่งความเสียใจเอ่อล้นในดวงตาของเธอ เธอจึงรีบก้มหน้าลง ไม่อยากให้เขาเห็นความน่าสังเวชของเธอ

ผู้หญิงที่แต่งตัวเย้ายวนใจเดินกรีดกรายเข้ามา เธอสวมกระโปรงสั้น ผมสีส้มแดงและทาลิปสติกสีสดใส โดยรวมแล้วเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก แต่คิ้วที่ยกขึ้นเล็กน้อยของเธอบ่งบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เจ้าเล่ห์เพทุบาย

“คุณมีแขกเหรอคะ แลร์รี่?” ขณะที่เสียงยั่วยวนดังขึ้น เจ้าของเสียงก็เอนตัวพิงแลร์รี่

“เธอเป็นเพื่อนเก่าของผม” เสียงของแลร์รี่เรียบเฉย ในวินาทีต่อมาเขาดึงหญิงสาวเข้ามาในอ้อมแขนของเขาและจูบเธอที่แก้มอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ

ในตอนนั้น หญิงสาวเจ้าเสน่ห์ท่วมท้นไปด้วยความปีติยินดี แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงทำเช่นนั้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาดูเฉยเมยกับเธอมาตลอด แต่จากนั้นเธอก็เหลือบมองโจอันที่ก้มหน้างุดด้วยสายตาอิ่มอกอิ่มใจ เธอยื่นมือออกมาพึมพำอย่างอ่อนหวาน “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันเป็นแฟนของแลร์รี่ กาเบรียลล่า วอร์ด”

กาเบรียลล่า วอร์ด? บังเอิญอะไรขนาดนั้น? โจอันเงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจ และเธอก็พบกับสายตาประหลาดใจของกาเบรียลล่าเช่นเดียวกัน

“โจอัน? นั่นเธอใช่มั้ย? ช่างบังเอิญอะไรขนาดนี้! เธอมาทำอะไรที่นี่?" กาเบรียลล่าทักทายอย่างอบอุ่นในขณะที่แววตาดูถูกเหยียดหยามและความเย่อหยิ่งทอประกายพาดผ่านดวงตาของเธอ แต่เธอก็ซ่อนมันไว้อย่างทันท่วงที

กาเบรียลล่าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของโจอันสมัยเรียนมหาวิทยาลัย พ่อของเธอเป็นนักอัญมณีที่มีชื่อเสียงในมาร์ซิงฟิว ดังนั้นตระกูลวอร์ดจึงมั่งคั่งมาก กาเบรียลล่าเป็นมิตรกับทุกคนและแสดงท่าทีที่เหนือกว่าใครๆ ในตอนนั้น เธอดีกับโจอันเป็นพิเศษ แน่นอนว่านั่นเป็นเพียงมุมมองที่ไร้เดียงสาของโจอัน

“กาเบรียลล่า! ฉันไม่คิดเลยว่าจะเจอเธอที่นี่ ฉันมาที่นี่เพื่อมาหาแล...ฉันหมายถึงคุณนอร์ตันเพื่อพูดคุยเรื่องธุรกิจ” โจอันตอบด้วยรอยยิ้มจางๆ พยายามระงับความปวดร้าวในใจของเธอ