ความรักสีคราม นิยาย บท 1536

โจอันนิ่งงันอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรู้สึกมีความสุขมากจนแทบจะลืมหายใจ

โอ้พระเจ้า ฉันไม่กล้าแม้แต่จะฝันถึงเรื่องนี้ แต่วันนี้ฝันนั้นกลายเป็นจริงแล้ว!

“ช่างมันเถอะ ถ้าคุณไม่อยากเป็นแฟนผม”

เมื่อเห็นว่าโจอันไม่ได้พูดอะไร แลร์รี่ก็คิดว่าเธอต้องการปฏิเสธเขา เขาคอตกและหมุนตัวกลับเตรียมจะจากไป

“ได้ค่ะ!” โจอันรีบพูดโพล่งออกไป

ท้ายที่สุดแล้วเธอจะปฏิเสธเขาได้ยังไง? ในเมื่อนี่คือสิ่งที่เธอต้องการมากกว่าสิ่งอื่นใด

แลร์รี่หมุนตัวกลับมาทันทีด้วยความประหลาดใจ พร้อมกับมีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า

“เอานี่ไป บาสเก็ตบอลลูกนี้เหมาะสำหรับคุณ มันเป็นของขวัญวันเกิดที่พ่อผมให้มาและมีลายเซ็นของโคบีอยู่ด้วย!”

เขายื่นลูกบาสเก็ตบอลในมือให้โจอัน

โจอันมีสีหน้าประหลาดใจขณะที่รับลูกบาสเก็ตบอลมาจากเขา

นี่เป็นของขวัญชิ้นแรกที่เขาให้ฉันงั้นเหรอ? ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าของขวัญชิ้นนี้มีเอกลักษณ์เฉพาะจริงๆ

หลังจากที่ได้พบกัน แลร์รี่และโจอันก็ตกหลุมรักกันลึกซึ้งจนไม่อาจถอนตัวได้ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น มันก็เป็นเรื่องที่รู้ๆ กันอยู่แล้ว

เพราะว่าพวกเขาทั้งคู่หวนกลับมาสู่ความเป็นจริงในเวลาเดียวกันจึงพากันหัวเราะดังลั่นพร้อมกับความทรงจำในอดีตที่ฉายออกมาจากดวงตา

“น่าเสียดายที่โคบีเลิกเล่นแล้ว คุณก็เลยจะไม่ได้เห็นเขาเล่นบาสเก็ตบอลอีกต่อไป” โจอันคร่ำครวญด้วยความตกใจ

"ไม่เป็นไร ตราบใดที่คุณอยู่ข้างๆ ผม มันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไปว่าเราจะไปที่ไหนและเจอะเจอใคร” แลร์รี่ยืนกรานด้วยรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินเขาพูด หัวใจเธอพองโตด้วยความรู้สึกอบอุ่น

“ไปกันเถอะ! นี่คือจุดแวะชมสุดท้ายของเรา ไปเดินดูรอบๆ กันดีกว่า เราจะได้เห็นด้วยว่าที่นี่มีอะไรอร่อยและน่าสนุกบ้าง!”

แลร์รี่จับมือโจอันแล้วเริ่มเดินไปข้างหน้า

เมื่อพูดถึงอาหาร โจอันตาเป็นประกาย

“ได้เลย! เราไปดูกันว่าที่นี่มีอะไรอร่อยบ้าง!” เธอกระตุ้น

ชีวิตเขาในตอนนี้มืดมนและน่าสังเวช เขาไม่เพียงสูญเสียโอกาสทองซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิตที่จะได้สานสัมพันธ์กับตระกูลวอร์ดเท่านั้น แต่ยังสูญเสียสิทธิ์ในการสืบทอดธุรกิจของตระกูลอีกด้วย

ด้วยเหตุนี้ พวกคนที่เคยติดตามเขาไปทุกที่และประจบสอพลอก็เริ่มมีท่าทีเปลี่ยนไปเช่นกัน

ในช่วงเวลานี้เขาได้ประสบกับความโหดร้ายของชีวิตและความหลายใจของมนุษย์

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเกลียดแลร์รี่และโจอัน ถ้าไม่ใช่เพราะสองคนนั้น ชีวิตเขาคงไม่ต้องลงเอยในสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้

ดังนั้นเขาจึงควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้และกระหายที่จะแก้แค้นพวกเขา เขาจะพึงพอใจได้ก็ต่อเมื่อคนทั้งคู่ถูกกำจัด

ด้วยความคิดนี้ เขาได้ติดต่อกับอาชญากร 2 -3 คนโดยหวังจะให้ช่วยเขาฆ่าแลร์รี่และโจอัน แต่ถ้าเป็นไปไม่ได้ อย่างน้อยเขาก็อยากให้ทั้งคู่บาดเจ็บสาหัส หรือบางทีอาจแข้งขาหัก เขาจะมีความสุขท่วมท้นได้ก็โดยการทำเช่นนั้นเท่านั้น

หลังจากนั้นเขาก็ได้รับคำตอบจากอาชญากรอย่างรวดเร็ว มันง่ายมากที่พวกเขาจะรับทำงานให้ ตราบใดที่คนๆ นั้นเสนอเงินมากพอที่จะล่อใจให้พวกเขาเสี่ยง แต่หากเงินไม่ถึง พวกเขาคงไม่ยอมรับทำงานนี้

เป็นเรื่องธรรมดาที่คาร์ลเข้าใจจุดยืนของพวกเขา ถึงแม้ว่าพวกเขาจะใช้ชีวิตที่เต็มไปความเสี่ยงแต่พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในความมืดซึ่งกฎหมายเอื้อมมือไปไม่ถึง

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เคลื่อนไหว พวกเขาจะตกเป็นเป้าของตำรวจอย่างรวดเร็ว