ความรักสีคราม นิยาย บท 1540

หลังจากพูดแผนการทั้งหมดแล้ว คาร์ลไม่ได้พูดอะไรอีกเพราะรู้ว่ากาเบรียลล่าจะต้องมีคำถามถามเขาแน่นอน

“นักฆ่าพวกนั้นจะไม่รู้ว่านายเป็นใครได้ยังไง ในเมื่อนายเป็นคนติดต่อพวกเขาเองไม่ใช่เหรอ?”

ทั้งนี้กาเบรียลล่าเองก็รู้มาบ้างจากคำบอกเล่าเกี่ยวกับนักฆ่า

นักฆ่าส่วนใหญ่อ้างตัวว่าเป็นคนท้องถิ่นแม้ว่าจะมีมาจากต่างประเทศเป็นจำนวนมากก็ตาม พวกเขาได้รับการฝึกฝนเฉพาะทางและมีชีวิตอยู่เพื่อทำการลอบสังหารเท่านั้น นอกจากนี้ พวกเขาแค่เรียกร้องเงินโดยไม่สนใจว่าใครเป็นผู้ว่าจ้าง อืม... พวกเขาเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในการทำงานนี้จริงๆ

“พวกเขาเป็นนักฆ่า ดังนั้นจึงไม่เคยถามชื่อฉันเลย เพื่อความปลอดภัย แม้แต่หมายเลขโทรศัพท์ที่ใช้ติดต่อฉันก็ยังใช้ชื่อปลอมลงทะเบียน ดังนั้น มั่นใจเรื่องนี้ได้เลย”

“ในเมื่อเตรียมการทุกอย่างไว้เสร็จหมดแล้ว นายจะต้องการฉันไปทำไม?” กาเบรียลล่างงมาก

“อย่าบอกนะว่านายต้องการเอาฉันมาแบกรับความเสี่ยงกับนาย? นายนี่มันเลวทรามจริงๆ คาร์ล จอห์นสัน!” กาเบรียลล่าคำรามอย่างเกรี้ยวกราดขณะที่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน

ยิ่งเธอไตร่ตรองเรื่องนี้มากเท่าไร เธอก็ยิ่งมั่นใจว่านั่นเป็นความตั้งใจของเขาจริงๆ

อย่างไรก็ตาม เป็นธรรมดาที่เธอไม่กล้าขึ้นเสียงเพราะพวกเขากำลังพูดถึงเรื่องที่ข้องเกี่ยวกับการทำผิดกฎหมาย

“ทำไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะ ฉันไม่ทำแบบนั้นแน่นอนในเมื่อฉันรักเธอมาก” คาร์ลรีบโน้มน้าวด้วยเสียงแผ่วเบาเมื่อเห็นว่าอารมณ์เธอกำลังเริ่มเดือดปุดๆ ใกล้ระเบิดแล้ว

“ฉันเรียกเธอมาเพราะต้องการความช่วยเหลือจากเธอในแง่ของเครือข่ายและการสนับสนุนทางการเงิน”

ในที่สุดคาร์ลก็เปิดเผยเป้าหมายสูงสุดของเขา

“หมายความว่ายังไง?” กาเบรียลล่าถามขึ้น ทั้งๆ ที่ดูเหมือนเธอจะเข้าใจอะไรต่อมิอะไรแล้วหลังจากฟังเขาพูดจบ

“ตอนนี้ฉันไม่ใช่ทายาททางธุรกิจของตระกูลอีกต่อไป แม้ว่าจะเป็นเพียงตระกูลที่ไม่ได้สลักสำคัญอะไรในชีวิตของใครคนหนึ่ง แต่มันก็ยังช่วยฉันได้มากในแง่ของเงินสนับสนุน แต่ตอนนี้ฉันไม่มีอะไรเลยนอกจากเงินสองสามแสนในบัตรเอทีเอ็ม” คาร์ลยอมรับอย่างช่วยไม่ได้

เมื่อคิดถึงสถานการณ์ที่เขาเป็นอยู่ตอนนี้ เขาก็ยิ่งนึกถึงผู้กระทำผิดที่ก่อเรื่องทั้งหมด ซึ่งก็คือแลร์รี่และโจอัน ความเกลียดชังในตัวเขาจึงลุกโชนมากขึ้น

เธอตกใจมาก แต่เมื่อคิดถึงตัวตนที่โดดเด่นของแลร์รี่ เธอก็รู้สึกว่าราคามันสมเหตุสมผลดี

เนื่องจากจำเป็นต้องมีการวางเงินมัดจำในการจ้างนักฆ่า คาร์ลและกาเบรียลล่าจึงตัดสินใจจ่ายเงินให้พวกเขาสองล้านหลังจากพูดคุยเรื่องนี้กันเองแล้ว นอกจากนี้ พวกเขายังตกลงกันว่าแลร์รี่และโจอันจะต้องแค่ได้รับบาดเจ็บเท่านั้นแทนที่จะถูกฆ่าตาย

เพราะถ้าหากประธานของนอร์ตันคอร์ปอเรชั่นเสียชีวิต ตระกูลวอร์ดก็จะถูกอ้างว่ามีส่วนเกี่ยวข้องด้วยไม่ว่าพวกเขาจะเกี่ยวข้องหรือไม่ก็ตาม

ดังนั้น ทางออกที่ดีที่สุดคือทำให้คนทั้งสองได้รับบาดเจ็บและเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาล

ถ้าเป็นแบบนั้น นอร์ตันคอร์ปอเรชั่นจะตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายและเบามือลงในการปราบปราม วอร์ดกรุ๊ปแน่นอน และวอร์ดกรุ๊ปเองก็จะได้มีช่วงเวลาหายใจหายคอได้บ้าง ยิ่งไปกว่านั้น มันจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อการพัฒนาในอนาคตแน่นอน

กาเบรียลล่าและคาร์ลก็พูดคุยกันถึงแผนอย่างละเอียดรอบคอบก่อนที่จะยืนยันกันในท้ายที่สุด

คนทั้งสองพึงพอใจกับแผนการดังกล่าวอย่างมาก สำหรับกาเบรียลล่า ไม่เพียงแต่ตระกูลวอร์ดจะได้รับการผ่อนปรนในระดับหนึ่งเท่านั้น แต่เธอยังสามารถหลีกเลี่ยงผลที่ตามมาหลังจากการล้มละลายของตระกูลวอร์ดอีกด้วย