ความรักสีคราม นิยาย บท 1623

“นายพูดอะไรน่ะ คนที่ยืนข้างๆ ต้องเป็นแฟนของเธออยู่แล้ว ฝันไปเถอะ!”

เมื่อกลุ่มของหนุ่มมหาวิทยาลัยเห็นโจอัน พวกเขาเห็นด้านที่เป็นมิตรของเทพีจากหัวใจของตน

ทั้งคู่คุยกันอย่างสนุกสนานขณะเดินไปยังสนามบาสเกตบอล โจอันไม่รู้ตัวว่ามีคนมารวมตัวกันรอบๆ พวกเขามากขึ้น แต่แลร์รี่รู้ตัวแล้ว กระนั้น เขาก็ไม่ได้สนใจผู้คนเหล่านั้นเพราะชินกับสถานการณ์แบบนี้แล้ว

ทั้งคู่หาที่นั่งได้หลังจากมาถึงสนามบาสเกตบอล ขณะที่มองดูร่างที่เคลื่อนไหวบนสนาม ความทรงจำต่างๆ ก็แล่นเข้ามาในหัวของทั้งคู่

แต่ช่วงเวลาที่มีความสุขก็อยู่ได้เพียงครู่เดียว เมื่อมีคนที่ไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไรมาถึง

“นี่ คนที่นั่งตรงนั้นน่ะ นายกล้าแข่งกับฉันหนึ่งต่อหนึ่งไหม? ถ้านายแพ้ฉันขอพาหญิงที่นั่งข้างๆ นายไปกินอาหารสักมื้อ” ชายหนุ่มร่างสูงประกาศออกมาหลังจากเดินไปหาพวกเขา

เห็นได้ชัดว่าชายหนุ่มสนใจโจอันมาก แม้เธอจะมีแลร์รี่อยู่ข้างๆ แล้ว แต่ชายหนุ่มก็ไม่ยอมแพ้และยังคงอยากเสี่ยงโชคดู

เมื่อก่อนแลร์รี่คงไม่กังวลกับสิ่งยั่วยุอารมณ์แบบนี้ ยังไงคนที่มีความสามารถจริงๆ คงไม่ยั่วยุเขาด้วยวิธีการแบบนี้แน่ และเขาเองก็ดูถูกการกระทำแบบนี้ด้วย

แต่เขาอยู่ในมหาวิทยาลัยที่เคยเรียนมา และกำลังหวนนึกถึงช่วงเวลาที่ใช้ชีวิตที่นี่ เขาจึงหุนหันพลันแล่นขึ้นเล็กน้อย

เขาไม่โทษชายหนุ่มที่เข้ามายั่วยุ สำหรับเขาชายหนุ่มคนนี้แค่ยังมีประสบการณ์ชีวิตไม่มากพอเท่านั้นเอง

แลร์รี่ตอบตกลงอย่างรวดเร็ว

“ได้สิ ฉันจะแข่งหนึ่งต่อหนึ่งกับนาย แต่ผู้หญิงข้างๆ คือแฟนของฉัน นายชนะฉันหรือเอาเธอไปไม่ได้หรอก” แลร์รี่ประกาศและรู้สึกกระตือรือร้นกับสถานการณ์ตรงหน้า

“ใครจะรู้ล่ะ?” ชายหนุ่มหัวเราะคิกคัก “ฉันชอบผู้หญิงข้างๆ นาย และหวังว่าจะเป็นการต่อสู้ที่ยุติธรรมถึงฉันจะแพ้ ฉันก็ยอมรับมันสบายๆ”

ชายหนุ่มคนนี้มีความกล้าหาญซึ่งถูกใจแลร์รี่มาก การมีความกล้าหาญนั้นไม่ใช่เรื่องผิดเลย และแลร์รี่ก็ยินดีจะตอบรับคำท้าของเขา

“ไม่ต้องพูดเยอะ มาเร็ว นายจะได้เป็นคนตั้งกฎ” แลร์รี่พูดอย่างเคร่งขรึม

แลร์รี่ก็มั่นใจมากเช่นเดียวกับชายหนุ่ม เขายืนขึ้นและยื่นแจ็กเกตของตนไปให้โจอัน

“ที่รัก ถือไว้ให้ผมหน่อยนะ เดี๋ยวผมกลับมา” แลร์รี่กระซิบและจูบลงบนใบหน้าของโจอัน

การกระทำของแลร์รี่ทำให้ชายหนุ่มโกรธเคือง แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากกัดฟัน และสาบานกับตัวเองว่าจะเอาชนะแลร์รี่ในการแข่งให้ได้

“โอเค รีบๆ หน่อยแล้วกัน ฉันจะรอคุณตรงนี้แหละ”

โจอันเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่แลร์รี่พยายามทำ เพราะเธอส่งยิ้มให้เขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก

“หยุดไร้สาระแล้วมานี่สักที” ชายหนุ่มตะโกนเมื่อเขาเห็นทั้งคู่แสดงความรักต่อกัน

ชายหนุ่มเดินไปยังสนามบาสโดยไม่รอแลร์รี่