ความรักสีคราม นิยาย บท 164

“แล้วจะเป็นไรไปล่ะคะ” วิเวียนตอบโดยไม่คิดแม้แต่น้อย เพราะเธอคิดว่ามันไม่เป็นอะไร

“แล้วถ้าแบบนี้ล่ะ” ฟินนิคบีบไหล่หญิงสาวด้วยแรงทั้งหมดที่มี ก่อนจะดึงเธอเขามาใกล้แล้วถามออกไป

วิเวียนพยักหน้าอย่างขันแข็ง แล้วบอกกับเขาว่า “ยิ่งดีใหญ่เลยค่ะ”

ฟินนิคหมดคำจะพูด ความคุกกรุ่นฉายอยู่บนใบหน้า

แบบนี้ดีกว่าอีกเหรอ เธอเคยคิดถึงผลที่จะตามมาจากความต้องการของตัวเองหรือเปล่า ดูเหมือนเธอจะไม่รู้สักนิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง

ฟินนิคตวัดสายตามองวิเวียนอย่างดุดัน ตอนที่เธอรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว เพราะเธอถูกฟินนิคกดลงบนโซฟาเป็นที่เรียบร้อย

วิเวียนรู้แล้วว่าฟินนิคกำลังจะทำอะไร เธอจึงหน้าแดงด้วยความเขินอาย เธอขัดขืนเขาด้วยการร้องโหวกเวกโวยวายสุดกำลัง “ออกไปจากตัวฉันนะ คุณฟินนิค อย่าได้บังอาจทำแบบนี้กับยัสมินเด็ดขาดเลยนะ ไม่งั้นฉันไม่ให้อภัยคุณแน่”

ฟินนิครู้สึกโล่งใจในที่สุดเมื่อได้ยินคำเตือนจากหญิงสาว

หะ กลายเป็นว่าเธอก็มีขีดจำกัดเหมือนกันนี่หึ ฉันไม่ควรทำแบบนี้กับยัสมินงั้นเหรอ งั้นก็หมายความว่าทำกับเธอได้น่ะสิ

เขาโอบกอดเธออย่างแนบแน่น

“ยะ หยุดนะ คุณฟินนิค…” วิเวียนเข่าอ่อนยวบขณะที่เธอใกล้จะยอมจำนนต่อการปลุกเร้า

ทันทีที่ฟินนิคสัมผัสได้ถึงปฏิกิริยาของวิเวียน เขาก็ไม่รั้งรออีกต่อไป ก่อนจะรูดซิปชุดของหญิงสาวลง

“ผมขอโทษนะ แต่ตรงนี้ไม่มีใครมาแอบถ่ายรูปของเราหรอก”

ฟินนิคไล่ริมฝีปากเล้าโลมไปทั่วร่างของวิเวียน เธอแทบจะปล่อยตัวปล่อยใจไปเพราะมันช่างรู้สึกที่ดีเหลือเกิน เขารู้ทางเธอ ชายหนุ่มจึงปลุกเร้าและหลอกล่อให้เธอเป็นไปตามที่เขาปราถนาได้อย่างง่ายดาย

สุดท้ายวิเวียนก็หยุดขัดขืน แล้วโอบแผ่นหลังของฟินนิคตอบ

เธอไม่เคยให้คนอื่นได้เห็นด้านนี้ของตัวเองเลยสักครั้ง ฟินนิคสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอนเย้ายวนจากร่างกายของวิเวียน เขามีความสุขมากที่ได้สัมผัสเธออย่างนุ่มนวลระหว่างที่พวกเขาปล่อยทุกอย่างไปตามครรลอง

ไม่นานนัก ทั้งคู่ก็รวมกันเป็นหนึ่งบนโซฟาตัวกว้างด้วยความเร่าร้อน

ฟินนิคพึงพอใจ เขามีช่วงเวลาที่งดงามกับวิเวียนผูู้เคอะเขินที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา

เขาโหยหาที่จะได้แอบอิงชิดใกล้เธอมาเนิ่นนาน ความจริงแล้วฟินนิคอยากจะรักษาวิเวียนเอาไว้ข้างกายเขาไปชั่วชีวิตเลย

เธอไม่ควรเห็นแก่ตัวหรือเปล่า เธอหึงไม่เป็นรึไง นี่มันเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเรานะ ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันจะไม่มีทางให้ใครได้แตะต้องเธอเลย แม้แต่มองเธอพวกมันก็ห้ามทำ

เธอต้องการพิสูจน์ให้คนอื่นเห็นว่าเธอควรค่าแก่การได้รับความเคารพและการยอมรับ ทั้งหมดที่เธอต้องการคือเพื่อพิสูจน์ว่าพวกเขาคิดผิดและแสดงให้พวกเขาเห็นว่าเธอคือคนใหม่

ทันทีที่เขาร้อยเรียงความคิดในหัวได้ ชายหนุ่มก็ปลีกตัวออกไปโทรศัพท์

ทันใดนั้น วิเวียนตื่นขึ้นและรู้สึกถึงความปวดแปลบจากแผ่นหลังของเธอ

ฟินนิคคุยโทรศัพท์เสร็จก็กลับมาอยู่ข้างกายเธอทันที เขานั่งลงข้างเธอ ก่อนจะโอบเอวของหญิงสาว บอกให้เธอซบศีรษะบนไหล่ของเขา

“ฉันขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตัั้งใจจะทะเลาะกับคุณ แต่ฉันไม่คิดจะติดต่อกับยัสมินเลยถ้าไม่จำเป็น”

“ฉันเองก็รู้ว่าคุณคิดยังไง ฉันคงลุกลี้ลุกลนมากไป เพราะอยากจะรีบทำงานให้เสร็จใจจะขาดน่ะค่ะ”

ฟินนิครู้สึกโล่งใจเพราะวิเวียนทำตัวลีบเล็ก พยักหน้าเสมือนว่าเห็นการกระทำของตัวเองและคิดได้ว่าตัวเองนั้นวู่วาม

ขณะดียวกัน เขาอยากจะรู้เหลือเกินว่าหากวิเวียนหึงเธอจะทำตัวยังไง เพราะหญิงสาวมักทำตัวน่ารักเสมอเวลาอยู่กับเขา

“คุณอยากทำงานให้เสร็จใช่ไหม ผมช่วยให้คุณทำงานที่ได้รับมอบหมายสำเร็จได้แน่นอน เมื่อกี้ผมติดต่อหายัสมินและชวนเธอมาดินเนอร์คืนนี้แล้ว ค่ำนี้ผมจะให้คุณได้ถ่ายรูปพวกนั้น” ฟินนิคบอกวิเวียน