ความรักสีคราม นิยาย บท 194

มันผิดศีลธรรม​ แต่คนบนโลกนี้ก็ยังแบ่งกลุ่มตามเงินและอำนาจที่พวกเขามี

ในสังคม กลุ่มคนที่มีเงินจะเพลิดเพลินไปกับชีวิตหรูหราในขณะที่คนจนต้องมีชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก แล้วคนที่มีความสุขกับสุขภาพแข็งแรงล่ะ คนเหล่านี้จะไปอยู่กลุ่มไหนได้บ้าง วิเวียนรู้สึกว่าเธอกับยัสมินคือคนสองคนที่มองโลกในมุมที่แตกต่างกันมาก

วิเวียนกลับถามเธอแทน "แล้วคุณ​ล่ะ คิดว่าตัวเองเป็นใครสำหรับคุณ​นอร์ตัน"

"ฉะ.. ฉันน่ะเหรอ" ยัสมินหัวเราะลั่นก่อนจะพูดต่อ "ฉันคือคนดังที่ชื่อว่า ยัสมิน ซิลเลอร์ ฉันมีชื่อเสียง ยิ่งไปกว่านั้นนะ ฉันเป็นทูตของฟินเนอร์กรุ๊ป แม้แต่คุณฟินนิค นอร์ตันยังต้องทักทายฉันอย่างสุภาพเลย ไม่ต้องพูดถึงภรรยาของเขา "

คนที่ยืนอยู่ต่อหน้าเธอคือคุณ​นายนอร์ตันที่เธอกำลังพูดถึง ช่างน่าสงสารจังที่เธอไม่รู้ วิเวียนคิด มันยากนะการเป็นคุณ​นายนอร์ตัน

ยัสมินปัดผมนุ่มสลวยของเธอและกลิ่นน้ำหอมลอยมาเตะจมูกของวิเวียน วิเวียนมึนหัวทันทีเพราะฉุนกลิ่นน้ำหอม

ยัสมินพึมพำอย่างเยาะเย้ย "ฉันได้ยินมาว่าของในงานประมูลวันนี้มีมูลค่าหลายล้าน ฉันประหลาดใจที่เธอพยายามอวดรวยด้วยเงินเดือนอันน้อยนิดของเธอ แขกวันนี้เป็นมหาเศรษฐีกันทั้งนั้นและพวกเขาใช้เงินหลายร้อยล้านต่อการซื้อแต่ละครั้ง สิ่งที่เธอพอจะทำได้คือนั่งมองพวกเขา เพราะเธอจะประมูลอะไรไม่ได้สักอย่าง "

วิเวียนแค่เพียงส่งยิ้มให้เธอกลับไป เธอมางานนี้กับฟินนิค ถ้าไม่ใช่เพราะทำเพื่อคุณตาของเขา เธอคงไม่มาสถานที่แบบนี้หรอก

เธอไม่ชอบการประมูลเพราะรู้สึกว่ามันเป็นงานที่ให้คนรวยมาโอ้อวดเงินทองของตัวเอง ถึงแม้ว่านี่จะเป็นงานประมูลการกุศล แต่ก็ยังมีบางอย่างให้อวดกันอยู่ดี

“วิเวียน เธอกำลังคิดอะไรอยู่ แพ้แน่นอนถ้าเธอไม่มีเงิน เธอไม่เป็นที่ต้อนรับสำหรับงานนี้”

ยัสมินกดดันวิเวียนอีกครั้ง คราวนี้เธอกดดันวิเวียนมากกว่าเดิม

ร่างของวิเวียนเอนไปด้านหลัง เธอยืนทรงตัวอย่างไม่มั่นคงบนรองเท้าส้นสูงของเธอ แรงกดดันจากยัสมินทำให้เธอเกือบล้มตึง

ทันใดนั้น ฟินนิคปรากฏตัวหลังวิเวียนและรับเธอไว้ด้วยรถวีลแชร์ของเขา

เมื่อยัสมินเห็นฟินนิค เธอรีบยิ้มและทักทายเขาทันที

“คุณนอร์ตัน” เสียงของยัสมินหวานเชื่อม

ฟินนิคเมินใส่เธอขณะที่เขาจับมืออันเย็นเยือกของวิเวียนเอาไว้ เขาถามพลางหน้านิ่ว “คุณไปไหนมา คุณหายไปนานสักพักเลยนะ”

ทั้งวิเวียนและฟินนิคมองไปที่ยัสมินในเวลาเดียวกัน ภาพคนทั้งสองที่ยืนเคียงคู่กันนั้นทำให้ยัสมินเห็นว่าพวกเขาใส่แหวนคู่กันอยู่

เธอชี้ไปที่นิ้วของวิเวียนและพูดด้วยเสียงสั่นเครือ "ธะ.. เธอคงไม่ใช่คุณ​นายนอร์ตันใช่ไหม"

วิเวียนและฟินนิคเข้าไปด้านในห้องโถงงานประมูล ปล่อยให้ยัสมินยืนนิ่งไม่ไหวติงเพราะความงุนงง

ยัสมินจะคิดยังไงบ้างนะหลังจากที่รู้ความจริงแล้ว เธออยากจะย้อนเวลากลับไปแก้ไขคำพูดของเธอหรือเปล่า เธอต้องร้องไห้ให้กับคำพูดพล่อยๆของเธอแน่นอน

เมื่อวิเวียนนึกถึงหน้าอันซีดเผือดของยัสมินก่อนหน้านี้ เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

ฟินนิคเงยหน้าและมองเธอยิ้ม หลังจากที่พวกเขาเมินเฉยใส่กันมาหลายวัน ในที่สุดเขาก็เห็นรอยยิ้มของเธอเสียที ฟินนิคอารมณ์​ดีขึ้น

ทั้งสองเดินช้าๆท่ามกลางความเงียบ

ในงานประมูล ทุกคนจำเป็นต้องบริจาคของหนึ่งชิ้น เงินทุกบาทที่ประมูลได้จะบริจาคให้กับการกุศล เริ่มแรก พวกเขาต้องไปที่ห้องเก็บของเพื่อลงทะเบียนสิ่งของที่นำมาบริจาค จากนั้นพวกเขาจะไปนั่งคอยจนกว่าจะถึงเวลาเริ่มการประมูล