ความรักสีคราม นิยาย บท 201

ฝูงชนแทบไม่เชื่อสายตาเมื่อเห็นสิ่งของที่ถูกนำมาประมูล มันเป็นของที่ดูตลกที่สุดเท่าที่เคยได้รับบริจาคมาในประวัติศาสตร์ของการประมูลเพื่อการกุศล

คุณนายนอร์ตันช่างเป็นคนที่แปลกประหลาดจริงๆ

ฟาเบียนกังวลอย่างมาก ฉันจะต้องทำยังไงนี่ ใครมันคิดทำเรื่องพิเรนทร์นี้ขึ้นมา วิเวียนไม่มีทางเอาของชิ้นนี้มาประมูลแน่นอน หรืออาจเป็นแอชลีย์ เมื่อชายตามองไปเขาเห็นสีหน้าสะใจของแอชลีย์ซึ่งเป็นการยืนยันเรื่องที่เขาสงสัยทั้งหมด

แอชลีย์ดูเหมือนย่ามใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อแผนการสำเร็จ

วิเวียน ฉันอยากจะเห็นเหลือเกินว่าแกจะกอบกู้ชื่อเสียงของแกต่อหน้าสังคมได้ยังไง

ลูกสาวที่เกิดจากแม่ที่ต่ำช้าไม่สมควรที่จะมาต่อสู้แย่งผู้ชายกับฉัน ฉันจะทำให้แกได้ลิ้มรสความอับอายขายหน้าอย่างสาสม เพราะยังไงคนพวกนี้ก็ร้ายกาจมาก พวกเขาเหมือนฝูงไฮยีน่าที่กระหายเลือดและจะฉีกแกเป็นชิ้นๆ หึ

"พระเจ้า นี่มันอะไรกัน" ผู้เข้าร่วมงานคนหนึ่งถามขึ้นทันที “ช่างน่าเกลียดมาก”

“ต้องเป็นคนจิตใจต่ำช้าขนาดไหนกันเนี่ยที่ส่งของชั่วร้ายชิ้นนี้มาประมูลเพื่อการกุศล”

“ฮ่าฮ่า ช่างเป็นคนที่ไม่รู้จักกาลเทศะเอาซะเลย”

ฝูงชนแทบไม่เชื่อสายตาเมื่อเห็นว่าของที่ภรรยาซีอีโอของฟินเนอร์กรุ๊ปที่มีชื่อเสียงของเมืองซันไชน์นำมาประมูลเป็นเครื่องรางชิ้นหนึ่งที่ทั้งชำรุดทั้งเก่าและมีบางส่วนแตกหัก

มันเป็นสัญญาณที่แสดงให้เห็นถึงความไม่จริงใจของเธออย่างชัดเจน การบริจาคเครื่องรางที่ชำรุดทรุดโทรมมาประมูลทำให้ดูเหมือนว่าเธอเป็นคนขี้งก เธอไม่คิดบ้างเลยหรือว่าเธอกำลังทำให้คุณนอร์ตันต้องอับอายขายหน้า

บรรดาคนที่มาร่วมงานต่างมองวิเวียนด้วยสายตารังเกียจเมื่อรู้ว่าเธอเป็นคนบริจาคของชิ้นนี้

แต่วิเวียนไม่เสียเวลามาสนใจในสิ่งที่คนอื่นคิดเกี่ยวกับตัวเธอ

เครื่องรางชิ้นนี้เป็นของขวัญที่แม่มอบให้วิเวียน มันเป็นสัญลักษณ์ของความรักที่แม่มีต่อเธอ ดังนั้นเธอจะไม่มีวันยอมให้ใครประมูลมันไปได้

เธอจับแขนฟินนิคแล้วอ้อนวอน “เราจะทำยังไงกันดีคะ ของ... ฉันไม่อาจเสียมันไปได้ มันเป็นของขวัญจากแม่และฉันไม่ยอมให้คนอื่นประมูลไปได้เด็ดขาด”

ฟินนิคก็สับสนเช่นกันว่าสร้อยเพชรถูกสลับกับเครื่องรางได้ยังไง

“ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นแค่บรรณาธิการนิตยสารและไม่ได้มาจากครอบครัวที่มีชื่อเสียง เธอคงไม่รู้กาลเทศะอะไรมากนัก หยิบอะไรได้ก็คงเอามาบริจาคโดยไม่ได้คิด”

“ถ้าอย่างนั้นทำไมเธอยังมีหน้ามางานนี้อีกล่ะ ฮ่าฮ่า ช่างน่าอับอายขายหน้าเหลือเกิน”

“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นใครทำแบบนี้ในการประมูล”

แม้ว่าทุกคนจะพึมพำเบาๆแต่ห้องก็ไม่ได้ใหญ่มาก วิเวียนสามารถได้ยินทุกอย่างชัดเจน

แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่มีทางที่จะปกป้องตัวเองให้พ้นจากข้อกล่าวหาเหล่านั้นได้ เธอจึงทำได้แค่ขมวดคิ้วขณะกัดริมฝีปากอย่างกระวนกระวายใจ

“ฉันได้ยินมาว่าเธอไม่ได้มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยดังนั้นฉันเดาว่าเธอคงเป็นเหมือนซินเดอเรลล่าที่ได้แต่งงานกับผู้ชายรวย แต่มานึกดูแล้วฉันไม่เข้าใจจริงๆ ว่าซีอีโอของฟินเนอร์กรุ๊ปเห็นดีเห็นงามอะไรในตัวเธอ”

“มันคงจะดีกว่าถ้าเธอเป็นแค่คนธรรมดา ถ้าเธอยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรทำอะไรแบบไหนในงานประเภทนี้ เธอคงคิดว่างานประมูลเพื่อการกุศลครั้งนี้คงเหมือนกับการขายของในตลาดสดละมั้ง”

แอชลีย์เต็มไปด้วยความเบิกบานใจเมื่อได้ยินผู้คนในงานพูดถึงวิเวียน โอ้ วิเวียน ดูเหมือนว่าชื่อเสียงของแกจะพินาศไปแล้ว มาดูกันว่าแกจะรอดจากเรื่องนี้ไปได้ยังไง