ฟินนิคจำได้ว่างานเลี้ยงมื้อค่ำจัดขึ้นไม่ไกลจากโรงแรมเซนทูรี่ ขณะที่ซาเวียร์เห็นว่าสีหน้าของฟินนิคเปลี่ยนไปมาก เขามองอย่างซุกซนกระเซ้าถามว่า “เป็นอะไรไปคุณนอร์ตัน นึกอะไรขึ้นมาได้หรือไง”
“ฉัน...ฉัน...” เสียงฟินนิคขาดไป
คราวนี้เป็นฟินนิคที่ทำให้ซาเวียร์สติแตก
“ตอนนั้น นายดื่มหนักไปหน่อยและนายก็ไปที่โรงแรมเซ็นจูรี่...” จากนั้นภาพเหตุการณ์ทุกอย่างถาโถมใส่ฟินนิค ความทรงจำของเขาในคืนนั้นเมื่อสองปีที่แล้วหลั่งไหลมาหาเขาราวกับกระแสน้ำไหลหลาก
คืนนั้นฟินนิคไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำที่ทีแต่แขกชนชั้นสูง เขากำลังเถียงอยู่กับเบเนดิคเมื่อเขารู้ว่าตัวเองไม่มีสติ ตัวเขาร้อนเพราะพิษไข้ และเขาสงสัยว่ามีใครบางคนแอบวางยาในเครื่องดื่มของเขา
ฟินนิคกังวลเรื่องความปลอดภัยของตัวเขาเอง เขาสั่งให้โนอาห์ส่งเขาไปที่โรงแรมใกล้ๆ พอคิดได้อย่างนั้น ฟินนิคหยิบโทรศัพท์และโทรหาโนอาห์ “ฮัลโหลโนอาห์ นายจำคืนนั้นเมื่อสองปีก่อนที่งานเลี้ยงมื้อค่ำได้ไหม ตอนที่ฉันบอกนายว่ามีบางอย่างผิดปกติในเครื่องดื่มของฉัน และจากนั้นฉันก็ขอให้นายพาฉันไปส่งที่โรงแรมใกล้ๆ นายจำอะไรได้บ้างไหม โรงแรมนั้นชื่ออะไร”
ซาเวียร์สงสัยว่าโนอาห์พูดว่าอะไรขณะที่เขามองฟินนิคค่อยๆวางโทรศัพท์ลง เขาถามว่า “โนอาห์พูดว่าอะไร เขาส่งนายไปที่โรงแรมใช่ไหม ใช่หรือเปล่า”
โนอาห์พยักหน้าด้วยความเหลือเชื่อ
นี่มันบังเอิญมากไปหรือเปล่า
“อะฮะ งั้นนายก็จำได้ใช่ไหมสิว่าเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้น” ซาเวียร์ถาม
ฟินนิคคิดกับตัวเองว่าผู้หญิงคนนี้ต้องรับเงินตาแก่เพื่อพลีกายให้เขาบนเตียงแน่นอน
เขารู้สึกปลื้มปีติอยู่ในใจเพราะเขาอาจเสนอราคาซื้อตัวผู้หญิงคนนั้นมาได้ ตอนแรกชายแก่คนนั้นลังเลแต่เขาถูกล่อด้วยข้อเสนอของฟินนิค และรู้สึกได้ว่าฟินนิคคงไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอนเมื่อดูจากการแต่งตัวของเขา ชายแก่คนนั้นยอมแต่โดยดีและส่งตัวผู้หญิงที่เมาหมดสติมาให้ฟินนิคและเดินออกไป
จากนั้นฟินนิคช่วยพาตัวผู้หญิงเข้าไปในห้องที่ซึ่งเขาได้กลายร่างเป็นสัตว์ร้าย ขากระโจนเข้าหาผู้หญิงที่หลับอยู่บนเตียง เขาได้กลิ่นหอมสดชื่นจากผมของเธอเพียงบางเบา ฟินนิคสงสัยว่าวิเวียนคือผู้หญิงที่เขาซื้อมาจากตาแก่ในคืนนั้น เขาจำหน้าของผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ แต่เธอมีอะไรบางอย่างที่คล้ายกับวิเวียน—รูปร่างของเธอ ผิวพรรณของเธอ และกลิ่นน้ำหอมจากผมของเธอ
ซาเวียร์มองฟินนิคและปลุกเขาจากภวังค์โดยถามว่า “เฮ้ พี่ชาย นี่ฉันต้องแสดงความยินดีกับนายไหม” หัวใจของฟินนิคเต้นไม่เป็นจังหวะ เขารู้สึกโล่งอกที่วิเวียนไม่ได้ใช้ครั้งแรกของเธอไปกับตาแก่คนนั้นหรือไอขี้แพ้ที่ไหน แต่เป็นเขาเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...