แม่บ้านพยายามที่จะห้ามพวกเขาแต่ถูกไล่ไปที่มุมหนึ่ง
พวกผู้ชายอยากรู้ว่าแอชลีย์อยู่ที่ไหน เธอจึงชี้ไปที่ห้องนอนบนชั้นสอง
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงบุกเข้าไปในห้องและจับตัวแอชลีย์ไว้
ฮาร์วีย์และเอ็มมาถูกผลักกระเด็นออกไปอย่างง่ายดาย และแม้ว่าพวกเขาทั้งคู่จะพยายามทั้งเตะทั้งถีบและกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งเพื่อดึงร่างที่กอดไว้แต่ไม่สามารถหยุดยั้งไม่ให้กองทหารลากแอชลีย์ออกไปได้
ในขณะเดียวกัน วิเวียนก็เพิ่งตื่นขึ้น
เธอนอนหลับเป็นตายคืนก่อนและรู้สึกกระปรี้กระเปร่า ไม่มีอาการมึนงงจากปัญหาเมื่อวาน
ฟินนิคมารอที่ห้องอาหารตั้งแต่เช้าตรู่ ด้วยรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าวิเวียนเดินไปนั่งลงข้างๆ เขา
เขาพูดว่า "คุณดูดี"
วิเวียนดื่มนมถั่วเหลืองอึกใหญ่ก่อนจะตอบว่า "อือ ฉันดีขึ้นแล้ว ไม่สำคัญว่าใครจะพูดยังไงตราบใดที่คุณเชื่อฉัน"
ฟินนิคไม่สามารถปกปิดรอยยิ้มได้ในขณะที่เขามองไปที่วิเวียน “ผมใช้สิทธิ์ในการขอลากิจจากบริษัทนิตยสารในนามของคุณ ผมอยากพาคุณไปที่ไหนสักแห่ง”
วิเวียนประหลาดใจ จะเป็นที่ไหนได้บ้างนี่ ทำไมมันจึงสำคัญสำหรับเขา จะเป็นงานแถลงข่าวหรือโอกาสทางการอีกครั้งหรือเปล่า มันจะเหมาะไหมที่เราจะพบกันในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญนี้
เธอปฏิเสธเพราะไม่ต้องการสร้างปัญหาให้ฟินนิค
“ฉันไม่อยากไป” วิเวียนบอก
ราวกับว่าฟินนิคสามารถอ่านความคิดของเธอได้ "ไม่ต้องกังวล มันไม่มีเรื่องอะไรทำนองนั้นหรอก"
วิเวียนงุนงงเธอไม่รู้ว่าฟินนิคกำลังทำอะไรอยู่ หลังอาหารเช้าเธอเดินตามเขาไปตามที่เขายืนกราน
เนื่องจากโทรศัพท์ของเธอปิดอยู่ตลอดเวลา เธอจึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับข่าวร้ายที่โหมกระหน่ำบนอินเทอร์เน็ตและกลับกลายเป็นการต่อต้านแอชลีย์แทน
รถเบนท์ลีย์สีดำมาถึงโกดังร้าง มันเป็นห้องเย็นเก่าที่มีข้าวของกระจัดกระจายเกลื่อนกลาดไปทั่ว
วิเวียนจามเมื่อเข้าไปในโกดัง
เมื่อฟินนิคสังเกตเห็น เขารีบยื่นเสื้อโค้ทให้เธอ
วิเวียนยิ่งประหลาดใจที่เห็นพวกเขา แอชลีย์ถูกลักพาตัวมาที่นี่ ทำไมถึงมีคนมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ แม้แต่เอ็มม่ายังมาปรากฏตัว
นี่มันเกิดอะไรขึ้น
ฟาเบียนและเอ็มมาไม่ใช่คนโง่ พวกเขาคงรู้ว่าฉันอยู่เบื้องหลังเรื่องที่แอชลีย์ถูกจับตัวไป เมื่อพวกเขาหาเธอไม่เจอก็เลยเฝ้าดูฉันและสะกดรอยตามพวกเรามาที่นี่
แต่พวกเขาเชื่อเหรอว่าการมาที่นี่จะทำให้เขาได้ในสิ่งที่ต้องการ
ฟินนิคพ่นลมหายใจออกทางจมูกอย่างแรงและไม่ได้ใส่ใจ
ถึงตอนนี้ใบหน้าของเอ็มม่านองไปด้วยน้ำตา เธอยังคงร้องไห้ออกมาเมื่อก้มลงคุกเข่าต่อหน้าเขา
"คุณนอร์ตัน คุณเป็นคนใจกว้าง ปล่อยลูกสาวฉันไปเถอะ ฉันขอร้อง ถ้าคุณอยากแก้แค้น มาลงกับฉันได้เลย ได้โปรด"
วิเวียนตกตะลึง การที่ผู้หญิงหยิ่งยโสอย่างเอ็มมาที่เคยชินกับการได้อะไรดั่งใจตลอดมายอมถ่อมตนเช่นนี้เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดมาก่อน
เมื่อเอ็มมาเหลือบมาเห็นวิเวียน เธอหันหน้าไปหาเธอทันที
วิเวียนตื่นตระหนกและยืนหลบหลังสามีของเธอ
เอ็มม่าร้องไห้ด้วยความปวดร้าว "โอ้ วิเวียน ไม่ว่าแอชลีย์จะทำอะไร เธอก็ยังเป็นน้องสาว ได้โปรดยกโทษให้เธอด้วย จะให้ฉันกราบเธอก็ได้... แค่ปล่อยลูกสาวฉันไป เธอไม่รู้เรื่องอะไร พวกคุณทุกคนกำลังทำผิดพลาด"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...