ความรักสีคราม นิยาย บท 273

งานเลี้ยงเป็นไปอย่างราบรื่น ขนมเค้กชิ้นใหญ่และสวยงามนั้นดึงดูดใจใครหลายคนเมื่อมันถูกนำออกมา

ทุกคนต่างร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดโดยพร้อมเพรียงกันและผู้เฒ่านอร์ตันยิ้มกว้างอยู่ตลอดด้วยความยินดี

โดยรวมแล้ว มันเป็นโอกาสพิเศษที่มีความสุขสำหรับทุกคนยกเว้นมาร์ค เมื่องานเลี้ยงเข้าสู่ช่วงรับประทานอาหาร เขาจับตาดูฟินนิคและวิเวียนด้วยสายตาอันแหลมคมตลอดทั้งงาน มันเหมือนราวกับว่าเขากำลังพยายามอ่านอะไรบางอย่างอยู่

ขณะเดียวกัน แอชลีย์ถูกจัดให้นั่งอยู่ในตำแหน่งที่เด่นสะดุดตาของโต๊ะอาหาร เธอยังได้รับความรักจากผู้เฒ่านอร์ตันที่ตักอาหารให้เธอเป็นการส่วนตัวและถามว่ารสชาติถูกปากเธอบ้างไหม "ตอนนี้เธอตั้งท้องอยู่ มันสำคัญมากที่จะต้องดูแลเรื่องอาหารการกินของเธอนะ"

ตั้งแต่มีประกาศว่าแอชลีย์ตั้งท้อง ท่าทีของผู้เฒ่านอร์ตันที่มีต่อเธอก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

ท้ายที่สุด ผู้เฒ่าปกป้องทายาทและหลานชายของเขาเป็นอย่างดี ระหว่างมื้ออาหาร ความคิดของวิเวียนล่องลอยไปหามาร์คผู้ซึ่งคอยสังเกตพวกเขาอย่างต่อเนื่อง

ในที่สุดมันก็ชัดเจนสำหรับเธอแล้วว่าทำไมมาร์คถึงจ้องเล่นงานฟินนิคในตอนนั้น และทำไมฟินนิคต้องแกล้งทำเป็นพิการ เพราะอำนาจของฟินนิคทำให้ชายคนนี้หวาดกลัวมาก

ตอนนี้วิเวียนรู้แล้วว่ามาร์คคือผู้ร้ายและสายตาของเขาทำให้เธอขวัญเสียเป็นอย่างมาก

ผู้ชายคนนั้นมีนิสัยชั่วร้ายแต่ความคิดของเขาอยากแท้หยั่งถึง

หลังจากมื้ออาหารก็ถึงเวลามอบของขวัญ​

มาร์คมอบนาฬิกาข้อมือสุดหรูเป็นของขวัญแก่ผู้เฒ่านอร์ตัน งานออกแบบที่มีรายละเอียดสลับซับซ้อน​นั้นแสดงให้เห็นถึงงานฝีมือระดับชำนาญ​

ทุกคนต่างมองด้วยความทึ่งและชื่นชมมาร์คสำหรับของขวัญที่มอบให้ด้วยน้ำใจอันยิ่งใหญ่ของเขา ช่างเป็นลูกที่ดีเหลือเกิน พวกเขาคิด

แต่ผู้เฒ่านอร์ตันไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่หลังจากมองดูของขวัญแล้ว เขาไม่ได้พูดอะไรนอกจากกล่าวขอบคุณเพียงสั้นๆ

ฟินนิคมอบของขวัญเป็นคนต่อไป

มันเป็นกล่องไม้ชิงชันหรูหราที่แกะสลักอย่างประณีต - สิ่งประดิษฐ์ล้ำค่าที่มีประวัติยาวนานหลายร้อยปี

ฟินนิครู้ว่าผู้เฒ่านอร์ตันเป็นนักสะสมของเก่า ด้วยเหตุนี้ เขาจึงหาของขวัญสุดพิเศษจากงานประมูลในต่างประเทศ เขาตั้งใจให้เป็นของขวัญปีใหม่แต่งานวันเกิดสายฟ้าแล่บนี้ทำให้เขาต้องมอบของขวัญให้ผู้เฒ่าเร็วกว่าแผนที่วางไว้

ผู้เฒ่านอร์ตันพอใจมากๆ เขาชื่นชมของขวัญและยิ้มแย้ม "เธอช่างรู้ใจฉันจริงๆ เรื่องราคาไม่สำคัญ การออกแบบที่ประณีตบรรจงของกล่องใบนี้ช่างเหมาะกับชนชั้นสูงนัก นี่เป็นของขวัญที่ยอดเยี่ยมมาก"

ปฏิกิริยาของผู้เฒ่านอร์ตันที่แตกต่างกันทำให้มาร์คเสียใจ แต่เขาเก่งเรื่องปิดบังความรู้สึก เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่แสดงความขุ่นเคืองออกมาให้คนภายนอกได้เห็น

"ผู้เฒ่านอร์ตันแห่งฟินเนอร์กรุ๊ปได้รับของขวัญที่น่าเวทนาขนาดนี้เลยเหรอ" ความรู้สึกสมเพชเกิดขึ้น​ท่ามกลางแขกผู้ร่วมงาน

"โอ้ เครื่องนวดงั้นเหรอ" ผู้เฒ่านอร์ตันรับของขวัญจากเธอไป

"ใช่ค่ะ คุณปู่ หนูรู้ว่าบางทีคุณปู่ก็ปวดเนื้อปวดตัว หนูเลยหวังว่าเครื่องนี้จะช่วยบรรเทาอาการปวดของคุณปู่ได้" วิเวียนอธิบายอย่างลังเล

เสียงของเธอเบาและไม่มีความมั่นใจเอาเสียเลย

สุดท้ายแล้ว เธอยอมรับว่าของขวัญของเธอด้อยกว่ามากเมื่อเทียบกับของขวัญชิ้นอื่น

คลื่นเสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วห้องโถงเมื่อเธออธิบาย แขกในงานเห็นด้วยกับความคิดของเธออย่างเห็นได้ชัด

ข้อคิดเห็นต่างๆ เริ่มผุดขึ้นมา "อย่าถือสาฉันเลยที่พูดแบบนี้ผู้เฒ่านอร์ตัน แต่ว่า…เครื่องนวดเนี่ยนะ ผู้เฒ่าไม่คิดว่ามันต่ำต้อยไปหน่อยเหรอสำหรับโอกาสพิเศษที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้"

"ฉันหมายถึง… เมื่อพิจารณาถึงฐานะทางสังคมของเธอแล้ว ของขวัญแบบนี้ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่หรอก" แขกคนอื่นแสดงข้อคิดเห็นตามมา