“แล้วยังไง” ฟินนิคสะบัดแขนออกจากการจับกุมของโนอาห์
“คุณนอร์ตันครับ” โนอาห์ตะโกนไล่หลังแต่ฟินนิคเข้าไปในลิฟต์เรียบร้อยแล้ว เขาจึงทำได้แค่เพียงถอนหายใจและวิ่งตามไปพร้อมกับวีลแชร์
ฟินนิคกำหมัดแน่น แอชลีย์… กล้าดียังไงมาทำร้ายเธอ เธอต้องชดใช้ให้กับเรื่องนี้
ขณะเดียวกัน ตำรวจก็ได้มาถึงสถานที่เกิดเหตุ
“ฟังนะสาวน้อย เธอมาตรงนี้ได้หรือเปล่า ตรงนั้นมันอันตรายนะ” ตำรวจหญิงพูดหว่านล้อม “ลองนึกถึงครอบครัวของเธอ พวกท่านคงอยากให้เธอกลับบ้านอย่างปลอดภัย เป็นเด็กดีและเดินมาตรงนี้นะ”
คำพูดหว่านล้อมของเธอดูเหมือนจะให้ผลตรงกันข้ามกับแอชลีย์ “ครอบครัวเหรอ ครอบครัวที่ไหนกัน ฉันเหลือตัวคนเดียวแล้ว ไม่มีใครสนใจฉันอีกต่อไปแล้ว”
เธอจับเอวของวิเวียนเอาไว้แน่นและเริ่มลากเธอไปที่ราวกั้น “แกเป็นคนที่พรากทุกอย่างไปจากฉัน ถ้างั้นแกก็ตกไปกับฉันซะเถอะ”
“ดะ-เดี๋ยว ฉันไม่เคยพรากอะไรไปจากเธอเลย” วิเวียนท้วงขึ้นอย่างอ่อนแรง “พ่อกับแม่ของเธอรักเธอ เธอมีเสื้อผ้าสวยๆ และของเล่นที่ฉันไม่มี เป็นฉันต่างหากที่อิจฉาเธอ แต่ฉันขอให้ฟินนิคช่วยเธอได้นะ มิลเลอร์กรุ๊ปจะฟื้นกลับคืนและเธอจะได้ทุกอย่างกลับคืนมา”
เธอมองไปที่ราวกั้นที่อยู่ห่างออกไปเพิ่งร้อยเมตรและตัวสั่นอย่างรุนแรง แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็พยายามอย่างถึงที่สุดที่จะทำให้แอชลีย์สงบลงเพื่อที่ทั้งคู่จะได้ไม่ตกลงไปและพบกับความตาย
“ใช่ ฉันมีทุกอย่างที่แกไม่มี แต่ตอนนี้ล่ะ” แอชลีย์ตะโกน “แกกลายเป็นภรรยาของท่านประธานแห่งฟินนอร์กรุ๊ป ในขณะที่ฉันสูญเสียทุกอย่างไป แกทำได้ยังไง”
เมื่อพูดจบเธอก็ผลักวิเวียนไปที่ราวกั้นและปล่อยให้ร่างกายส่วนหนึ่งของเธอห้อยลงไปจากดาดฟ้าอย่างอันตราย เสียงกรีดร้องดังขึ้นมาจากด้านล่างในขณะที่วิเวียนพยายามอย่างเต็มที่ที่จะรักษาสมดุลของเธอเอาไว้
เขาไม่เคยกลัวการไม่มีอยู่ของคนอื่นมากขนาดนี้มาก่อน เขาไม่รู้เลยว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรโดยที่ไม่มีวิเวียนคอยอยู่ใกล้ๆ
มันทำให้เขาหวนนึกถึงความสิ้นหวังที่เขาหาอีฟเวลินในกองเพลิงไม่พบเมื่อสิบปีก่อน แต่ความกลัวในใจของเขาในขณะที่มองดูวิเวียนต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดนั้นช่างเลวร้ายกว่ามากๆ
ฉันเสียเธอไปไม่ได้ ฉันปล่อยให้เธอจากฉันไปแบบนี้ไม่ได้
เขาเข็นวีลแชร์ตรงไปหาแอชลีย์และตะโกนใส่เธอ “ใจเย็นๆ ก่อน ฉันจะทำทุกอย่างตามที่เธอต้องการถ้าเธอปล่อยเขาไป”
แอชลีย์หมุนตัวกลับมาเมื่อได้ยินเสียงของเขา “แก ฉันเกลียดแก แกพรากทุกอย่างไปจากฉัน” เธอกรีดร้อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...