ความรักสีคราม นิยาย บท 371

ในขณะที่วิเวียนค่อยๆ สะบัดแขนของเธอออก อีฟเวลินกลับยิ้มอย่างสดใสและจับแขนของวิเวียนแน่นขึ้น คนอื่นที่ไม่รู้เรื่องคงจะคิดว่าพวกเธอเป็นเพื่อนสนิทกันแน่นอน วิเวียนทำได้แค่เพียงปล่อยให้อีฟเวลินจับแขนเธอไว้แบบนั้นอย่างที่เธอพอใจ

เมื่อพวกเธอมาถึงห้าง อีฟเวลินไม่ได้ยุให้วิเวียนซื้อเสื้อผ้าเหมือนที่เธอทำเมื่อครั้งก่อน แต่อีฟเวลินกลับเดินไปเรื่อยๆ พลางลองชุดนั้นชุดนี้เอง และซื้อเสื้อผ้าเป็นจำนวนมาก

ตอนอีฟเวลินลองเสื้อผ้าอยู่นั้น วิเวียนก็ช่วยเธอถือกระเป๋าของเธอและถุงเสื้อผ้าที่เธอซื้อมาแล้ว วิเวียนเดินตามหลังอีฟเวลินราวกับคนใช้ที่สองมือนั้นเต็มไปด้วยถุงช้อปปิ้ง

เมื่อเดินมาถึงร้านใหม่ อีฟเวลินหยุดดูชุดเดรสเกาะอกสีฟ้าอ่อนอีกชุดหนึ่งและเดินตรงไปที่ห้องเปลี่ยนชุดเพื่อลองใส่ชุดนั้น อีกมุมหนึ่งคือวิเวียนผู้เหนื่อยล้าที่นั่งคอยอีฟเวลินอยู่ตรงจุดนั่งพักผ่อน

เมื่ออีฟเวลินลองชุดเสร็จแล้วและเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนชุด เธอหมุนตัวและมองตัวเองในกระจกอย่างพึงพอใจ

“คุณผู้หญิงคะ สีของเดรสชุดนี้เข้ากับสีผิวของคุณและอวดโฉมทรวดทรงสวยของคุณด้วย คุณใส่ชุดนี้สวยมากเลยค่ะ” พนักงานขายที่ยืนอยู่ข้างเธอนั้นชื่นชมอย่างประจบเอาใจ

“ค่ะ ฉันรู้” อีฟเวลินชอบชุดเดรสตัวนี้เช่นกันและรอยยิ้มของเธอกว้างขึ้น เมื่อเธอได้รับคำชมจากพนักงานขาย

หลังจากมองดูตัวเองในกระจกที่ห้องเปลี่ยชุดเป็นครั้งที่สอง อีฟเวลินก็ชำเลืองมองวิเวียนที่นั่งอยู่ตรงโซฟาในจุดนั่งพักผ่อน

ขณะที่พนักงานขายมองตามสายตาของอีฟเวลินนั้น เธอพลางคิดว่าอีฟเวลินน่าจะกังวลว่าพวกเธอคงถือถุงช้อปปิ้งเพิ่มอีกใบไม่ไหวแน่

เพราะตอนที่พวกเธอสองคนเดินเข้ามาในร้านก่อนหน้านี้ พนักงานขายก็สังเกตเห็นสุภาพสตรีที่นั่งอยู่ตรงโซฟาในตอนนี้หอบหิ้วถุงช้อปปิ้งมาตั้งมากมาย และดูเหมือนว่าเธอไม่สามารถถือของได้อีกแล้ว

“คุณผู้หญิงคะ ไม่ต้องกังวลค่ะ ทางร้านของเราส่งชุดที่ซื้อแล้วไปให้ถึงบ้านของคุณได้ ขอแค่คุณทิ้งที่อยู่ไว้ให้ก็พอค่ะ ส่วนชุดที่คุณซื้อไว้แล้วก่อนหน้านี้ พวกเราก็จะส่งไปให้ที่บ้านเช่นกันค่ะ” พนักงานขายพูดอย่างรอบคอบและเอาใจใส่

แต่อีฟเวลินปฏิเสธเอาดื้อๆ ว่า “นั่นไม่จำเป็นหรอกค่ะ ฉันชอบชุดเดรสตัวนี้มากๆ และฉันอยากใส่ชุดนี้ทันทีที่ฉันกลับถึงบ้าน ฉันไม่อยากมานั่งคอยให้ทางร้านส่งชุดมาให้”

“คุณผู้หญิงคะ มันใช้เวลาไม่นานมากหรอกค่ะ พวกเราจัดส่งชุดให้คุณได้ตอนนี้เลย และพอคุณกลับถึงบ้าน ชุดต่างๆ ก็จะถูกจัดส่งไปเรียบร้อยแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องคอยนานขนาดนั้นแน่นอนค่ะ” พนักงานขายยิ้มพลางอธิบายให้อีฟเวลินฟัง

“เธออยากลองใส่ชุดนี้ด้วยไหม ฉันคิดว่าเดรสตัวนี้เหมาะกับเธอด้วยเหมือนกัน แล้วถ้าพวกเราซื้อชุดตัวเดียวกันล่ะ ฉันอยากมีน้องสาวมาตลอดเลยตั้งแต่ตอนที่ฉันยังเป็นเด็กแล้ว เพราะงั้นพวกเราใส่ชุดเหมือนกันได้” อีฟเวลินยื่นชุดเดรสให้วิเวียน

“ฉันเหรอ” วิเวียนไม่รู้ว่าเจตนาของอีฟเวลินคืออะไร จากนั้นเธอส่ายหน้าและพูดว่า “ฉันคิดว่าชุดนี้ไม่เหมาะกับฉัน”

“พวกเราไม่มีทางรู้หรอกว่าชุดนี้มันเข้ากับเราไหมจนกว่าจะได้ลองใส่ ไปลองใส่ชุดนี้ซะ” อีฟเวลินดึงตัววิเวียนให้ลุกขึ้นและพาเธอไปยังห้องเปลี่ยนชุด

หลังจากถูกอีฟเวลินลากไปที่ห้องเปลี่ยนชุดแล้ว วิเวียนก็ถูกบังคับให้เปลี่ยนมาใส่ชุดเดรสที่เธอถืออยู่ในมือ

อีฟเวลินชื่นชมวิเวียนไม่ขาดปากด้วยท่าทางที่เยอะจนเกินจริงเมื่อเธอออกมาจากห้องเปลี่ยนชุด “ว้าว วิเวียน เธอดูน่ารักกว่าตอนที่ฉันใส่ชุดนี้อีกนะ ฉันอดคิดไม่ได้ว่าดีไซน์ตรงรอบเอวของชุดนี้มันสูงไปหน่อยสำหรับฉัน แต่พอเป็นคนที่สูงเท่าเธอมาใส่แล้ว มันพอดีเป๊ะเลย”

“จริงเหรอ” วิเวียนถามอย่างสงสัยขณะมองไปที่อีฟเวลินในกระจกห้องเปลี่ยนชุด เดรสชุดนี้เน้นรอบเอวอันเพรียวบางของอีฟเวลิน และส่วนที่เป็นผ้าลูกไม้โปร่งตรงช่วงกลางลำตัวก็เผยให้เห็นทรวดทรงองค์เอวอันสวยงามของเธอด้วย เมื่อเห็นว่าเธอดูสวยจนน่าทึ่งในชุดเดรสชุดนั้น วิเวียนจึงไม่แน่ใจกับคำชื่นชมที่เธอได้รับ