ความรักสีคราม นิยาย บท 395

เมื่อรู้สึกว่าบรรยากาศแปลกไป วิเวียนก็หันหน้าหนีทันทีและหลีกเลี่ยงการสบตากับเขา “ฉันจะกลับไปทำงานแล้ว”

เธอพยักหน้าและรีบเดินออกจากห้องทำงานของฟาเบียนไป

ฟาเบียนยิ้มมุมปากทันทีที่เธอเดินออกไป เห็นได้ชัดว่าฟินนิคไม่ใช่ผู้ชายที่เหมาะกับคุณ ผมจะทวงคุณคืนวิเวียน ผมจะเอาคืน

ทันทีที่วิเวียนกลับมาที่โต๊ะทำงาน เธอก็ได้ยินเพื่อนร่วมงานนินทาเธอลับหลังอีกครั้ง อ้าก… อะไรกันยัยผู้หญิงพวกนี้

ในตอนที่เธอเงยหน้าขึ้นและกำลังจะจ้องเขม็งไปยังพวกเขานั้น เธอก็สังเกตเห็นอีฟเวลินที่กำลังเดินมาทางเธอ

ผู้หญิงคนนั้นสวมชุดเดรสสีพีชและรองเท้าส้นสูงสีแดง แม้ว่าหน้าของเธอจะยังมีผ้ากอซแปะอยู่แต่ตอนนี้เธอก็ดูสบายดีขึ้นแล้ว

เดี๋ยวนะ… เธอมาทำอะไรที่นี่ วิเวียนรู้สึกไม่ดีเหมือนเห็นแบบนั้น

“พระเจ้าช่วย นั่นอีฟเวลินไม่ใช่เหรอ”

“ตัวจริงสวยมากเลย นึกภาพไม่ออกเลยถ้าเธอต้องมีแผลเป็นบนใบหน้าไปตลอดชีวิตน่ะ” เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งมองวิเวียนด้วยสายตาบึ้งตึง

“แต่ฉันรู้สึกว่าการมีผ้ากอซทำให้เธอดูมีเสน่ห์กว่าเดิมอีก ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมวิเวียนถึงได้อยากทำให้เธอเสียโฉม วิเวียนคงกลัวความสวยของเธอ ฉันหมายถึง ฉันเองก็คงเสียความมั่นใจเหมือนกันถ้าอีฟเวลินเป็นศัตรูหัวใจของฉัน”

“อีฟเวลินมาทำอะไรที่นี่น่ะ หรือว่าเธอมาเพื่อต่อกรกับวิเวียนเหรอ”

“ฉันว่าใช่ อีฟเวลินต้องมาเพื่อเตือนให้วิเวียนอยู่ห่างจากผู้ชายของเธอแน่”

เมื่อได้ยินแบบนั้น วิเวียนก็อดที่จะพูดเสียงเย็นออกมาไม่ได้ ถ้าเพียงแต่พวกเขาได้รู้ความจริงอันน่ารังเกียจเบื้องหลังรูปลักษณ์ที่สวยงามของเธอ

“คุณมาทำอะไรที่นี่” วิเวียนแสยะยิ้มเมื่ออีฟเวลินเดินมาหาเธอ

อีฟเวลินมองไปที่วิเวียนและยิ้มเยาะออกมา “เธอจำที่ฉันบอกเธอก่อนหน้านี้ได้หรือเปล่าว่าผู้คนจะไม่เชื่อเธอ แล้วดูสิ่งที่มันเกิดขึ้นตอนนี้สิ”

“เธอไม่ได้ทำอะไรผิดแต่ทั้งโลกก็ไม่มีใครเชื่อเธอ ตอนนี้เธอรู้สึกยังไงบ้างล่ะ” อีฟเวลินถาม “ฉันเดาว่าเธอต้องรู้สึกเสียใจมากแน่เพราะขนาดฟินนิคและแม่ของเธอก็ยังไม่อยู่ข้างเธอเลย”

“คุณตั้งใจมาที่นี่เพื่อบอกฉันเรื่องนี้เหรอ” วิเวียนพยายามระงับความโกรธ

อีฟเวลินพยักหน้าหนึ่งครั้งพร้อมกับยิ้มเย้ย “ใช่ ฉันอยากให้คนทั้งบริษัทเธอได้รู้ว่าฉันคือเหยื่อ” ดวงตาของเธอฉายแวววาวโรจน์ “ฉันอยากให้ทุกคนเกลียดเธอในทุกที่ที่เธอไป นี่เป็นบทลงโทษที่เธอมาขโมยของของฉันไป”

วิเวียนแทบอยากตบอีฟเวลินให้รู้แล้วรู้รอดไปเมื่อเห็นใบหน้าที่เย่อหยิ่งของเธอ แต่เธอก็เตือนตัวเองให้สงบสติอารมณ์เอาไว้

เธอรู้ว่าอีฟเวลินจงใจทำให้เธอหงุดหงิดและถ้าเธอหงุดหงิด ผู้คนข้างนอกก็จะยิ่งสร้างเรื่องให้เธอเสียหาย