ความรักสีคราม นิยาย บท 423

“มีอะไรหรือเปล่า คุณมีอะไรจะบอกผมไหม” ฟินนิคถามขึ้นเมื่อเห็นวิเวียนจ้องมองอย่างร้อนใจ

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง วิเวียนก็ตัดสินใจที่จะไม่เปิดเผยสิ่งที่เธอคาดเดา เธอจะบอกเขาทันทีที่เธอสามารถยืนยันความจริงเบื้องหลังและมีหลักฐาน

“ไม่มีค่ะ ฉันกำลังคิดว่าฉันโชคดีแค่ไหนที่เบเนดิกต์มาช่วยได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่ได้กลับมาครบสามสิบสอง” เธอหาคำแก้ตัว

“โชคดีเหรอ” คราวนี้ฟินนิครู้สึกสับสนกับคำที่เธอเลือกใช้

“แน่นอน โชคดีไม่ใช่เหรอคะ” วิเวียนไม่เข้าใจว่าฟินนิคสับสนอะไร “โชคดีที่เบเนดิกต์มาช่วยฉันทันเวลา ไม่อย่างนั้น..."

เธอหยุดไปชั่วขณะ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในโกดังเธอก็น้ำตาไหลอีกครั้ง เธอก้มหน้าลง น้ำตาของเธอหยดลงบนผ้าห่ม เธอกัดฟัน หายใจเข้าลึกๆ ก่อนพึมพำ “ไม่อย่างนั้น คนพวกนั้นคงทำสำเร็จ”

มันทำให้ฟินนิคงุนงงมากขึ้น เธอหมายความว่าผู้ชายเหล่านั้นไม่ได้แตะต้องเธออย่างงั้นเหรอ

มันแปลกนะ อีฟเวลินบอกฉันว่าเธอเห็นวิเวียนถูกพวกมันข่มขืน หมอได้ตรวจและยืนยันว่าเธอถูกล่วงละเมิดทางเพศ เกิดอะไรขึ้น เธอจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ

แม้ว่าคำถามมากมายจะผุดขึ้นเต็มหัวฟินนิคแต่เขาไม่ต้องการถามเธออีกต่อไป เมื่อมองไปที่หญิงสาวที่ร้องไห้อยู่ต่อหน้า เขาไม่ต้องการทำให้เธอเสียใจ

เขาพยายามสลัดความคิดของตัวเองออกไปและใช้นิ้วหัวแม่มือปาดน้ำตาบนใบหน้าเธอแล้วพูดว่า “ไม่ต้องร้องไห้อีกแล้วนะ ไม่ต้องคิดด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น คุณควรพักผ่อนให้เพียงพอดีกว่า”

วิเวียนพยักหน้าเงียบๆ หลับตาและกลั้นน้ำตาไว้

ที่นั่น ฟินนิคมองหาหมอที่มาตรวจวิเวียนก่อนหน้านี้ หลังจากอธิบายสถานการณ์สั้นๆ เขาก็ถามอย่างกระวนกระวายว่า “คุณหมอ เกิดอะไรขึ้นกับภรรยาของผม ทำไมเธอถึงจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น”

ในตอนแรกหมอรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยที่เห็นฟินนิคเข้ามาหาเพราะคิดว่าชายคนนี้รู้ทันแล้วว่าเขาโกหก อย่างไรก็ตาม หลังจากได้ยินคำถามหมอก็รู้สึกโล่งใจที่รู้ว่าฟินนิคยังคงเชื่อเรื่องที่เขาพูดไป

“บางทีคนไข้อาจยอมรับความจริงไม่ได้และเลือกที่จะลืมความทรงจำส่วนนั้นไป ประสบการณ์ที่ทำให้ไม่พอใจอาจเป็นอีกสาเหตุหนึ่ง บางทีเธออาจอายเกินกว่าจะบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอจึงแสร้งทำเป็นว่าเธอลืมมันไปแล้ว” หมอพยายามคิดหาข้อแก้ตัวสำหรับสถานการณ์นี้

อย่างไรก็ตาม คำพูดของเขาไม่ได้ฟังดูไร้สาระ โดยทั่วไปแล้วสิ่งเหล่านี้เป็นผลลัพธ์ที่เป็นไปได้สำหรับผู้หญิงที่ประสบเหตุการณ์ดังกล่าว เพียงแต่ว่าครั้งนี้วิเวียนไม่ใช่ผู้หญิงที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศและแน่นอนว่าเหตุผลนี้ใช้กับเธอไม่ได้ แต่ถึงยังไงเขาไม่สามารถบอกฟินนิคได้

“ไม่ว่าจะเป็นกรณีใด การไม่ถามผู้ป่วยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นน่าจะดีที่สุด ความอัปยศอดสูที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงในเรื่องนี้จะกดดันเธอมาก ไม่ว่าเธอจะลืมมันหรือแสร้งทำ ถือได้ว่ามันเป็นกลไกที่เธอสร้างขึ้นเพื่อรับมือกับปัญหานั้น หากคุณบังคับให้เธอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น มันอาจย้อนกลับมาและถึงขั้นทำให้เธอเสียสติได้” เขากล่าวเสริม กลัวว่าฟินนิคจะรู้ทันเขา