ฟินนิคพ่นลมหายใจออกมาอย่างแรงเมื่อทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบในขณะที่ทุกคนต่างมีสีหน้าที่เคร่งขรึม ทำไมพวกเขาถึงได้ไม่พูดอะไรเลย เมื่อกี้พวกเขาไม่ได้อยากที่จะเจอฉันหรอกเหรอ
เขาหันไปมองมาร์คและพูดขึ้น “นายจะอธิบายเรื่องนี้ให้ทุกคนในห้องฟังได้ยัง”
มาร์คมองฟินนิคด้วยสายตาไม่เป็นมิตร เขาพูดไม่ออกเพราะเขาไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ เรื่องนี้ถูกเปิดโปงอย่างกะทันหันจนเขาไม่ทันได้คิดหาคำอธิบาย
เมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ซามูเอลจึงรับเอาโทรศัพท์จากผู้อำนวยการข้างๆ มาดูเรื่องที่เกิดขึ้น
ซามูเอลตบโต๊ะอย่างโมโห “มาร์ค นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น ฉันเตือนแกกี่ครั้งแล้วว่าให้ระวังเรื่องความปลอดภัยของอาหารเป็นพิเศษ ดูเหมือนว่าแกจะไม่ได้ฟังที่ฉันพูดไปเลยสินะ”
“คุณปู่ครับ ผมจำทุกอย่างที่ปู่บอกได้และผมก็เพิ่งทราบเรื่องนี้เมื่อครู่เองครับ” เขารีบลุกขึ้นและอธิบาย “ผมจะตรวจสอบเรื่องนี้เดี๋ยวนี้ พวกเขาปิดบังผมและทำตามอำเภอใจ”
“ไม่มีประโยชน์ที่จะทำแบบนั้นตอนนี้ มันเป็นข่าวไปแล้ว” ผู้เฒ่านอร์ตันหน้าแดงด้วยความโกรธขณะที่ตะคอกใส่มาร์ค
มาร์ครู้สึกอับอายที่ถูกตำหนิต่อหน้าผู้คนมากมายแต่เขาก็ทำได้แค่พูดออกไปอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้ปู่ของเขาโกรธมากไปกว่านี้ “ครับคุณปู่ ไม่ต้องกังวลไปครับ ผมจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย”
ในตอนนั้นฟินนิคเห็นผู้ช่วยของมาร์คเดินวนไปมาอยู่ข้างนอกห้องประชุมอย่างกระวนกระวายและคอยมองสังเกตสถานการณ์ภายในห้องเป็นครั้งคราว
ฟินนิคนึกเย้ยหยันในใจก่อนที่จะพูดขึ้น “เข้ามาสิ”
ผู้ช่วยรู้ว่าการเข้าไปในห้องตอนนี้มีแต่จะทำให้สถานการณ์แย่ลงแต่เขาก็ไม่สามารถขัดคำสั่งของฟินนิคได้ ดังนั้นเขาจึงจำใจเดินเข้าไปในห้อง
เขากำลังจะก้มลงกระซิบที่ข้างหูของมาร์คแต่ซามูเอลที่เห็นแบบนั้นก็โกรธขึ้นและตะคอกเสียงดัง “ทำไม มีความลับอะไรกับฉันอย่างงั้นเหรอ”
“ไม่ใช่แบบนั้นนะครับคุณนอร์ตัน คือ… มัน…” ผู้ช่วยตกใจจนเริ่มพูดติดอ่าง เขามองไปที่มาร์คก่อนที่จะแข็งใจพูดออกไป “คุณโคลล์ ผู้รับผิดชอบพริสทีน ฟู๊ด ขอพบคุณมาร์คและบอกว่ามีเรื่องจะรายงานครับ”
บ้าเอ้ย… ทำไมที่นี่ถึงได้มีคนอยู่เยอะขนาดนี้แม้แต่ท่านประธานเองก็อยู่ที่นี่ด้วย หรือพวกเขาจะรู้ว่าบริษัทที่ฉันรับผิดชอบอยู่กำลังโดนสอบสวนกันนะ พวกเขามาที่นี่เพื่อเจอฉันเหรอ
ชายหนุ่มเหงื่อไหลลงมาจากหน้าผากเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ดูท่าว่าฉันคงตกงานเร็วๆ นี้
สีหน้าของมาร์คเปลี่ยนไปน่ากลัวเมื่อเขามองไปที่ชายคนนั้น
ไร้ความสามารถซะจริง ทำไมแกต้องมาอยู่ที่นี่ตอนนี้ด้วย แกก็แค่เติมเชื้อไฟแท้ๆ
ชายหัวล้านเริ่มขาสั่นเมื่อเขารู้สึกหวาดกลัวกับการจ้องมองมาของมาร์ค ฉันตายแน่ นี่คงเป็นจุดจบของชีวิตฉันแล้ว
“พวกแกนี่เอาแต่สร้างปัญหาให้ฉันจริงๆ” ซามูเอลโกรธมากจนทนไม่ไหว “แกรออะไรอยู่ ไปจัดการให้เรียบร้อยเดี๋ยวนี้”
“ครับคุณปู่” เมื่อพูดจบมาร์คก็เดินออกจากห้องไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“เดี๋ยวก่อน” เมื่อเห็นว่ามาร์คกำลังจะออกไป ฟินนิคก็พูดขึ้น “มาร์ค นายเคยพูดไม่ใช่เหรอว่าใครที่ทำพลาดจะต้องเสียสิทธิ์ในการถือหุ้นของนอร์ตันคอร์ปอเรชั่น เมื่อดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว ฉันว่านายควรโอนหุ้นได้แล้วหรือเปล่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...