ความรักสีคราม นิยาย บท 450

ฟินนิคครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้น เขาก็มองไปที่วิเวียนซึ่งกำลังก้มหน้าก้มตาทานอาหารเช้าและพูดว่า “วิเวียน เรื่องที่พวกเราคุยกันเมื่อคืน...”

วิเวียนจับส้อมในมือแน่นขึ้นเป็นการตอบโต้คำพูดยืนกรานในประเด็นนั้นของฟินนิค นี่เขาอยากให้ฉันทำแท้งลูกจนทนไม่ไหวแล้วจริงๆ เหรอ

ฟินนิคลังเลอยู่ครู่หนึ่งหลังจากนั้น ก่อนจะพูดต่อว่า “วิเวียน หยุดหัวรั้นแล้วฟังผมหน่อยเถอะ เรามีเด็กคนนี้ไม่ได้จริงๆ”

“ฉันน่ะเหรอ หัวรั้น” วิเวียนไม่สามารถระงับความโกรธของเธอได้อีกต่อไป “ฟินนิค นี่คือลูกของเรา ถึงคุณจะไม่เห็นด้วย แต่ชีวิตนี้ก็ยังเป็นชีวิตที่มีค่า ทำไมคุณถึงได้เลือดเย็นแล้วบอกให้ฉันทำแท้งแบบนี้” วิเวียนระเบิดความโกรธออกมา

เมื่อได้ยินคำพูดของวิเวียน ใบหน้าของฟินนิคก็ขรึมลง “คุณจะบอกว่าคุณยังต้องการลูกคนนี้ แม้ว่าจะไม่ใช่ลูกของผมอย่างนั้นเหรอ”

"คุณพูดเรื่องอะไร" วิเวียนสับสนในสิ่งที่ฟินนิคพูด “ทำไมจะไม่ใช่ คุณพยายามจะสื่ออะไร"

ฟินนิคเงียบไปพร้อมกับเม้มปากแน่น

วิเวียนยักไหล่ เธอสันนิษฐานว่าที่ฟินนิคพูดแบบนั้นเป็นเพราะความโกรธ “ฟินนิค นี่คือลูกของฉัน และฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายเขาเด็ดขาด”

ฟินนิคไม่ตอบสนองใดๆ และทั้งห้องอาหารก็เงียบลงหลังจากนั้น ความตึงเครียดเกิดขึ้นระหว่างทั้งคู่ เพราะไม่มีใครคิดจะขยับเขยื้อน

“คุณต้องทำแท้งลูก” ฟินนิคพูดขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน ก่อนจะลุกขึ้นและเดินออกจากบ้านไป

เขาคิดว่าไม่มีประโยชน์ที่จะยืนกรานต่อไป เพราะวิเวียนดูไม่มีท่าทีจะขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย ดังนั้น การปล่อยให้พวกเขาทั้งคู่ใจเย็นลงระหว่างที่เขาจะคิดหาวิธีแก้ปัญหาใหม่จึงเป็นวิธีที่ดีที่สุด

เพล้ง!

วิเวียนกระแทกจานลงพื้นขณะที่น้ำตาไหลอาบใบหน้า

เมื่อนึกถึงสิ่งที่ฟินนิคพูด วิเวียนก็รู้สึกชาที่หัวใจ เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฟินนิคจะเลือกใช้วิธีโหดร้ายแบบนี้เพื่อกลับไปคืนดีกับอีฟเวลิน

ฉันจะคลอดลูกได้ราบรื่นไหมนะ ถ้าฟินนิคยืนยันจะให้ฉันทำแท้แบบนี้

จากนั้น เขาก็มองเธอด้วยสายตาเป็นกังวล ขณะที่นึกถึงเหตุการณ์โชคร้ายมากมายที่เกิดขึ้นกับวิเวียน เพราะท้ายที่สุดแล้ว ครอบครัวนอร์ตันก็เป็นสาเหตุที่ทำให้วิเวียนต้องเจอกับเหตุการณ์เหล่านั้น

“คุณปู่” วิเวียนวิ่งโร่ไปข้างหน้าและดึงแขนเสื้อผู้เฒ่านอร์ตัน “ฉันมีเรื่องจะคุยกับท่านค่ะ” วิเวียนพูดเสียงสั่น

เมื่อเห็นว่าสีหน้าของวิเวียนดูกังวลเพียงใด ผู่เฒ่านอร์ตันก็พูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “เอาล่ะ เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”

"โอเคค่ะ" จากนั้น วิเวียนก็เดินตามผู้เฒ่านอร์ตันไปที่ห้องทำงาน

“เอาล่ะ บอกฉันสิ วิเวียน เกิดอะไรขึ้น” ผู้เฒ่านอร์ตันถามหลังจากประตูปิดลง

“คุณปู่ ฉันท้องค่ะ ตะ...แต่...” น้ำตาของวิเวียนไหลลงมาอาบหน้าขณะที่เธอพูดต่อ “แต่ฟินนิคไม่อยากเก็บเด็กไว้ค่ะ”