ความรักสีคราม นิยาย บท 453

ฉันต้องอธิบายให้กระจ่างกับฟินนิคและชี้แจงว่าในท้องฉันคือลูกของเขา ไม่ว่าจะยังไงฉันจะปล่อยให้เขาเข้าใจเรื่องนี้ผิดๆ ไม่ได้เป็นอันขาด

แซมมวลรู้สึกงุนงงเมื่อสังเกตเห็นว่าวิเวียนดูเหมือนจะเหม่อลอย เมื่อสักครู่ก่อนเธออ้อนวอนให้เขาเชื่อใจเธอโดยเน้นย้ำว่าเธอกำลังพูดความจริง ก่อนที่เขาจะทันถามเธอต่อไปว่าตอนนั้นเกิดอะไรจริงๆ กันแน่เธอก็กลับพุ่งตัวไปที่ประตู

“วิเวียน” แซมมวลร้องเรียกเธอแต่เธอไม่ฟังอีร้าค่าอีรมแม้แต่น้อย พริบตาเดียวเธอก็ลงบันไดและไปถึงชั้นล่าง

พอวิเวียนออกไปจากบ้านเธอรีบเรียกแท็กซี่คันหนึ่งให้จอดริมถนนแล้วกระโดดขึ้นรถ เธอเร่งให้คนขับแท็กซี่รีบบึ่งออกไปหลังจากบอกที่อยู่ของบริษัทฟินเนอร์กรุ๊ป

ระหว่างทางความรู้สึกไม่สบายใจที่บอกไม่ถูกก็ค่อยๆ คืบคลานเข้าหาวิเวียน ฉันจะอธิบายเรื่องนี้กับฟินนิคยังไงดี เขาจะเลือกเชื่อใจฉันหรือเปล่า เขาจะมีความคิดแบบเดียวกับคุณปู่ว่าฉันลืมว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นหรือเปล่า

เมื่อวิเวียนไปถึงฟินเนอร์กรุ๊ปเธอตรงไปยังห้องทำงานของฟินนิคโดยไม่ได้ทักทายพนักงานต้อนรับที่แผนกต้อนรับด้านหน้า

พนักงานต้อนรับไม่ได้ห้ามเธอเพราะรู้ว่าเธอคือภรรยาของฟินนิคแต่เธอก็สงสัยว่าทำไมวิเวียนถึงได้รีบร้อนตรงไปยังห้องทำงานของฟินนิคขนาดนั้น เห็นได้ชัดว่าเธอเพิ่งร้องไห้มาสักพักก่อน ดวงตาของเธอแดงก่ำและยังมีคราบน้ำตาบนใบหน้าของเธออยู่เลย เธอทะเลาะกับท่านประธานมาเหรอ

เธอมองโทรศัพท์ตรงหน้าเธออย่างลังเลสองจิตสองใจว่าเธอควรจะโทรบอกท่านประธานในเรื่องนี้ดีหรือเปล่า

ไม่ว่าจะยังไงฉันไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับเรื่องครอบครัวของเจ้านายดีกว่า เพื่อความปลอดภัยฉันจะแกล้งทำเป็นว่าไม่เห็นอะไรเลยดีกว่า

ทันทีที่วิเวียนไปถึงห้องทำงานของฟินนิคไม่มีวี่แววของเขา เลขาของฟินนิคบอกเธอว่าเขากำลังติดประชุมอยู่ในห้องประชุมและขอให้เธอรอสักครู่

“ช่วยแจ้งท่านประธานของคุณว่าฉันอยากพบเขาตอนนี้เลยได้มั้ยคะ” วิเวียนยืนกรานที่จะพบฟินนิคทันที

เลขาตะลึงขณะที่วิเวียนทำเสียงรบเร้าอย่างผิดปกติ เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะได้เห็นสีหน้าเคร่งเครียดขนาดนั้นบนใบหน้าของวิเวียนขณะที่เธอมักจะแสดงอารมณ์อ่อนโยนและสุขุมอยู่เสมอ เธอนึกเอาเองว่าวิเวียนต้องมีเรื่องด่วนแน่ๆ

“ได้ค่ะคุณนายนอร์ตัน โปรดรอสักครู่ ดิฉันจะแจ้งท่านเดี๋ยวนี้แหละค่ะ” เลชาพูดกับวิเวียนอย่างเป็นทางการ

“วิเวียนมีบางอย่างที่ผมอธิบายให้คุณฟังไม่ได้ คุณแค่ฟังผมได้มั้ย ให้ผมไปโรงพยาบาลกับคุณแล้วเอาเด็กคนนี้ออกซะ”

“ฉันเพิ่งแวะไปเยี่ยมคุณปู่มาเองแล้วก็เข้าใจเหตุผลจากท่านดีขึ้นแล้วฟินนิค ได้โปรดเชื่อใจฉัน ฉันไม่ได้ถูกข่มขืนเพราะฉะนั้นนี่คือลูกของคุณจริงๆ” วิเวียนพยายามอธิบายอย่างสุดความสามารถ

ใบหน้าของฟินนิคสลดขณะสองมือของเขากำแน่นตามสัญชาตญาณ หลังจากนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่งเขาก็พูดอย่างอ่อนโยนว่า “วิเวียนฟังผมนะ คุณลืมเหตุการณ์ในตอนนั้นไป...”

“ฉันไม่ได้ลืม ฉันจำได้ทุกอย่าง” วิเวียนเริ่มรู้สึกกระวนกระวายและพูดตัดบทเขา สัณชาตญาณของฉันถูก ฟินนิคก็คิดว่าฉันลืมไปหมดว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นจริงๆ

“ฟินนิคฉันไม่ได้ถูกผู้ชายสี่คนนั้นข่มขืน เบเนดิกต์เข้ามาตอนห้าทุ่มแล้วช่วยฉันไว้”

“วิเวียนความจำของคุณผิดปกติไปน่ะ ตอนนั้น...”