ความรักสีคราม นิยาย บท 462

“เข้าใจแล้วผมจะจัดการให้เลย” ชายคนนั้นวางสาย

เบเนดิกต์ถือโทรศัพท์ หัวใจของเขาเต้นรัวเมื่อรู้สึกได้ว่าเขากำลังอยู่ระหว่างการค้นหาความจริงที่เลวร้าย

นักสืบเอกชนทำงานอย่างมีประสิทธิภาพยอดเยี่ยมและรีบรายงานกลับมายังเบเนดิกต์

“คุณมอร์ริสันครับ จากการสืบสวนของผมพบว่าแม่ของวิเวียนเพิ่งตรวจพบโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว ตอนที่วิเวียนพยายามบริจาคไขกระดูกของเธอให้ราเชล รายงานทางการแพทย์แจ้งว่าไขกระดูกของเธอเข้ากันไม่ได้ เพราะฉะนั้นเธอจึงช่วยรักษาแม่ของเธอไม่ได้”

“คุณราเชลเป็นโรคลูคีเมียเหรอ” เบเนดิกต์ตกใจกับข่าวนั้น วิเวียนเพิ่งบอกว่าวันนี้ท่านสุขภาพดีไม่ใช่เหรอ ดูเหมือนเธอกำลังปิดบังอะไรบางอย่าง

“ใช่ครับ ยิ่งไปกว่านั้นรายงานทางการแพทย์ยังแสดงให้เห็นว่าดีเอ็นเอของวิเวียนไม่ตรงกับของแม่เธอด้วยเพราะฉะนั้นเธอจึงไม่ใช่ลูกสาวของราเชล”

“อะไรนะ ข้อมูลนี้เชื่อถือได้เหรอ” เบเนดิกต์ยิ่งตกใจหนักเข้าไปอีก ถ้าวิเวียนไม่ใช่ลูกสาวของราเชลงั้นเธอเป็นลูกใครล่ะ ตัวตนที่แท้จริงของเธอคือใคร

“แน่นอนครับ”

เมื่อได้ยินคำยืนยันของนักสืบเอกชนเบเนดิกต์ก็นึกถึงคำถามทั้งหมดที่วิเวียนถามในวันนี้ได้ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกยิ่งสับสนมากขึ้น

วิเวียนต้องรู้แล้วแน่ๆ ว่าเธอไม่ใช่ลูกของราเชล ถ้าอย่างนั้นทำไมเธอถึงเอาแต่ถามเรื่องการลักพาตัวอีฟเวลินล่ะ เธอพยายามจะไขข้อสงสัยของเธออยู่เหรอ

เบเนดิกต์ใกล้ถึงวันเกิดของน้องสาวคุณแล้วใช่มั้ย

แม่ฉันเคยบอกว่าท่านช่วยน้องสาวคุณได้ยังไงหรือเปล่า

เบเนดิกต์ครอบครัวคุณรู้ได้ยังไงว่าเด็กทารกที่แม่ฉันคือให้คือน้องสาวของคุณ

คำถามต่างๆ ของวิเวียนค่อยๆ แวบผ่านความคิดของเบเนดิกต์ทีละข้อ วิเวียนคงไม่ได้สนใจเรื่องทั้งหมดนี้โดยไม่มีสาเหตุ งั้นต้องมีบางอย่างผิดปกติกับสิ่งที่เกิดขึ้นแน่ๆ

“คุณราเชลกับอีฟเวลิน...” เบเนดิกต์พึมพำเบาๆ เป็นไปได้หรือเปล่าที่ทารกที่คุณราเชลพากลับมาไม่ใช่น้องสาวของฉัน

ระหว่างทางจากห้องสมุดมายังโรงพยาบาลวิเวียนเอาแต่คิดถึงเหตุการณ์ต่างๆ ในวันนั้น ท่าทีของราเชลที่มีต่ออีพเวลิน เรื่องที่ราเชลช่วยอีฟเวลินตอนที่เธอยังเป็นทารก เรื่องที่ราเชลไปบ้านมอร์ริสันในฐานะพี่เลี้ยงเด็กแล้วก็เรื่องที่เบเนดิกต์บอกว่าน้องสาวของเขามีปานรูปผีเสื้อต่างวนเวียนอยู่ในใจของเธอ

อีฟเวลินจะเป็นลูกสาวในสายเลือดของราเชบได้ไหมนะ นั่นอธิบายได้ว่าทำไมท่านถึงไม่ยอมบอกฉันว่าลูกสาวในไส้ของท่านคือใคร หรือท่านจะกลัวว่าสิ่งที่ท่านทำในตอนนั้นอาจถูกเปิดเผย

วิเวียนลังเลไม่อยากเชื่อว่านั่นจะเป็นความจริง แต่ข้อเท็จจริงต่างๆ ก็ทำให้เธอต้องคิดอยู่ตลอดเวลา

พอกลับถึงโรงพยาบาลวิเวียนก็เห็นว่าราเชลกลับมาที่ห้องพักของท่านแล้ว ท่านนั่งร้องไห้อยู่บนเตียงและไม่ได้สังเกตเห็นวิเวียน

แม้ว่าท่านจะทำตามความปรารถนาได้อย่างหนึ่งแล้วหลังจากพบอีฟเวลินในวันนี้แต่ท่านก็ยังสังเกตเห็นท่าทีของอีฟเวลินที่มีต่อท่านเปลี่ยนไปอย่างมากเหลือเกิน

แต่ท่านก็โทษอีฟเวลินไม่ได้เพราะท่านต้องรับผิดชอบที่สร้างสถานการณ์ในปัจจุบันขึ้นมา มันเข้าใจได้ที่อีฟเวลินจะไม่รู้สึกเกี่ยวข้องอะไรกับท่านเลย ถึงยังไงท่านก็เป็นแค่พี่เลี้ยงสำหรับอีฟเวลิน

ความคิดที่ว่าอีฟเวลินไม่ยอมมองหน้าท่านทำให้น้ำตาของราเชลพรั่งพรูออกมามากขึ้นอีก ถึงอีฟเวลินจะตกลงที่จะมาเยี่ยมบ้านท่านเพื่อทานมื้อค่ำด้วยแต่ราเชลก็ไม่มั่นใจว่าสุดท้ายเธอจะมาหรือเปล่า ขอพบเธอเป็นครั้งสุดท้ายก่อนฉันจะตายได้ไหม