ความรักสีคราม นิยาย บท 476

น้ำเสียงสั่นๆ ของเขามันบีบคั้นหัวใจของเธอ เขารู้สึกตื่นกลัวกับสิ่งที่เธอพูดเหรอ งั้นเธอก็รู้แล้วว่าเขาไม่อยากแยกจากเธอมากแค่ไหน

“โอเค” วิเวียนพยักหน้าขณะที่เขากอดเธอไว้ในวงแขนของเขา น้ำตาของเธอทิ้งรอยบนเสื้อเชิ้ตของเขา วิเวียนรู้สึกถึงความสุขที่เธอขาดหายไปช่วงเวลาหนึ่ง

“วันนี้ฉัน...” วิเวียนผลักเบาๆ และเว้นช่องว่างระหว่างกันด้วยเจตนาที่จะบอกฟินนิคเกี่ยวพ่อแม่ของเธอแต่ความกลัดกลุ้มบนใบหน้าเขาทำให้เธอชะงัก

“อะไรเหรอ” เขาถาม

“ไม่มีอะไรค่ะ” เธอส่ายหน้าก่อนจะดึงเขากลับมา

เธอคาดว่าฟินนิคอาจจะไม่ยอมรับว่าอีฟเวลินเป็นคนจัดฉากใส่ร้ายเธอในตอนนั้น และมันอาจจะเป็นเรื่องยากที่จะคาดเดาว่าเขาจะรับมือกับเรื่องนี้อย่างไร

มันยากพอแล้วกว่าที่พวกเขาจะมาถึงจุดนี้ได้ ดังนั้นเธอจึงไม่อยากจะทะเลาะกับเขาอีกเพราะอีฟเวลิน เธอคิดว่าเรื่องนี้ยังรอได้

ฟินนิคไม่ได้กดดันเธอในเรื่องนี้เหมือนกัน เขาแค่ประคองเธอแนบชิดและอิ่มเอมกับความนุ่มนวลที่อบอวลรอบตัวพวกเขาให้เนิ่นนานที่สุด

เวลาผ่านไปสองสามวันอย่างรวดเร็วนับตั้งแต่ตอนนั้น

ฟินนิคกับวิเวียนเข้ากันได้ดีระหว่างช่วงเวลานี้ ถึงเขาจะดูไม่เป็นตัวของตัวเองเต็มที่นักแต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องการทำแท้งอีกเลยและพวกเขาก็ไม่ได้มีข้อขัดแย้งอะไรเกี่ยวกับปัญหานั้นอีกต่อไป

วิเวียนรู้สึกตื้นตันใจกับการยอมรับอย่างเด็ดเดี่ยวของเขา มันยิ่งเป็นการสนับสนุนการหาทางออกของเธอ เธอจะต้องแก้ไขปัญหาด้วยตัวเธอเองเพราะนี่คือทางเดียวที่ฟินนิคจะยอมรับและรักเด็กคนนี้ได้อย่างสมบูรณ์

เด็กคนนี้คือสิ่งที่ทั้งคู่เฝ้ารอมานานและสมควรจะได้รับทุกสิ่งทุกอย่างที่ดีที่สุด ไม่มีทางที่วิเวียนจะยอมปล่อยให้ลูกเกิดมาบนโลกนี้โดยไร้ซึ่งความรักจากพ่อ

ฟินนิคจูบเธอตรงหน้าผากก่อนจะหันตัวและออกไปจากบ้าน

วิเวียนรออยู่ที่บ้านนานหลายชั่วโมง เธอทั้งรู้สึกคาดหวังและวิตกจริตไปพร้อมๆ กันเพราะนี่จะเป็นการตรวจครรภ์ครั้งแรกของเธอ มันเป็นเรื่องยากลำบากที่ต้องรอจนผ่านเที่ยงมาแล้วหนึ่งชั่วโมง แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของฟินนิค

แต่พอเธอกำลังจะโทรหาเขาเพื่อดูว่าเขาจะว่ายังไง เขากลับโทรมาหาเธอก่อน

“ผมเสียใจมากเลยวิเวียน มีประชุมด่วนที่ผมต้องเข้าน่ะ เพราะฉะนั้นผมอาจจะไปตามนัดกับคุณไม่ได้นะ คุณพอจะไปเองได้มั้ย” ฟินนิคพูดอย่างลุแก่โทษ

“งั้นคุณไปเถอะ ฉันไม่เป็นไร” เธอตอบ

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ระวังตัวนะ”