ความรักสีคราม นิยาย บท 490

เบเนดิกต์หันขวับไปมองวิเวียนทันที

ผมของเธอยุ่งเหยิงประบ่า ใบหน้ามีร่องรอยของหยดน้ำตา แววตาเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและหวั่นไหว เสื้อผ้าของเธอยับยู่ยี่และเขาเห็นรอยฟกช้ำทั่วทั้งตัว เธอดูแย่กว่าตอนที่ถูกลักพาตัวครั้งล่าสุดเสียอีก

ภาพที่น่าสงสารนั้นทำให้หัวใจของเบเนดิกต์บีบแน่นอย่างเจ็บปวดภายในอก มันรู้สึกเหมือนมีใครมากระชากหัวใจของเขา มันเจ็บมากจนหายใจไม่ออก

เขาพุ่งเข้าไปโอบกอดเธอไว้ พยายามกลั้นน้ำตาขณะตบหลังเธอด้วยท่าทางมั่นใจ “ฉันขอโทษที่มาช้า วิเวียน... ฉันขอโทษที่ทำให้เธอต้องเจอเรื่องแบบนี้...” เขาพึมพำ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและเสียใจ

ภายในอ้อมกอดของเบเนดิกต์ ในที่สุดวิเวียนก็รู้สึกปลอดภัยและโล่งใจ ทันทีที่เธอคลายความระแวดระวังลง อารมณ์ความรู้สึกที่เธอพยายามกลั้นไว้ก็ปะทุออกมา

เธอกำเสื้อเบเนดิกต์แน่นและสะอื้นไห้อย่างควบคุมไม่ได้ ถ้าเขามาถึงช้ากว่านี้สักนาที เธออาจจะสูญเสียลูกไปแล้ว

เบเนดิกต์ยิ่งรู้สึกแย่เมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ที่น่าสะเทือนใจของน้องสาว เขาละล่ำละลักบอกเธอว่า “ฉันขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง... ฉันปกป้องเธอไว้ไม่ได้...”

นั่นทำให้วิเวียนสะดุ้งจากความทุกข์ทรมานของเธอ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา นัยน์ตายังคงเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา เธอพูดตะกุกตะกัก “คุณ... คุณรู้เรื่องแล้วเหรอ”

“ใช่ ฉันรู้แล้ว ฉันรู้ว่าตอนนี้เธอเป็นน้องสาวแท้ๆ ของฉัน” เบเนดิกต์เช็ดน้ำตาให้และก้มลงมองเธออย่างเห็นอกเห็นใจ “ทำไมก่อนหน้านี้เธอไม่บอกความจริงกับฉัน”

“ฉันกลัวว่าคุณจะไม่เชื่อฉัน” วิเวียนสูดน้ำมูก “ฉันกลัวว่า... คุณจะชอบอีฟเวลินมากกว่าฉัน... และคุณจะไม่ยอมรับว่าฉันเป็นน้องสาวของคุณ”

“เด็กโง่เอ๊ย” เบเนดิกต์ดึงเธอกลับเข้าไปในอ้อมแขนของเขา “เธอเป็นเพียงคนเดียวในครอบครัวที่ฉันเหลืออยู่ ฉันจะทิ้งเธอไปได้ยังไง”

“ฉันเข้าใจล่ะ... คุณคงสงสัยตั้งแต่แรกแล้ว” วิเวียนรู้สึกเสียใจกับการที่เธอตัดสินใจปิดบังตัวตนของเธอจากเบเนดิกต์มาตลอด หากเธอบอกความจริงแก่เขาก่อนหน้านี้ เรื่องเลวร้ายเหล่านี้คงไม่เกิดขึ้น

“ไม่ต้องห่วงนะวิเวียน จากนี้ไปฉันจะปกป้องเธอเอง จะไม่มีใครทำอันตรายเธอหรือลูกได้ตราบเท่าที่ฉันอยู่ใกล้ๆ ฉันจะไม่ปล่อยให้อะไรแบบนี้เกิดขึ้นอีก”

เบเนดิกต์จ้องมองอย่างแน่วแน่ นี่ไม่ใช่แค่คำสัญญาที่เขาให้กับวิเวียนเท่านั้น แต่ยังเป็นคำสัญญาที่เขาให้กับตัวเองด้วย

วิเวียนน้ำตาคลออีกครั้ง และเธอก็ซบหน้าลงที่อกของเบเนดิกต์เพื่อร้องไห้ ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไปแล้ว นี่คือความรู้สึกของการได้รับความรักและการปกป้องจากสมาชิกในครอบครัว

ถึงแม้ว่าราเชลจะรักเธอเช่นกัน แต่เห็นได้ชัดว่าเธอรักอีฟเวลินมากกว่าเพราะเธอเป็นลูกสาวแท้ๆ ของราเชล เป็นผลให้มีหลายครั้งที่ราเชลลืมใส่ใจความรู้สึกของวิเวียน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม