ความรักสีคราม นิยาย บท 564

ฟินนิคมองที่โนอาห์และกล่าว “มีอย่างหนึ่งที่ผมอยากให้คุณช่วยไปสืบมาหน่อย”

โนอาห์ตอบ “เรื่องอะไรหรือครับคุณนอร์ตัน?”

“วิเวียนกลับมาแล้ว ไปสืบมาว่าความสัมพันธ์ของเธอกับผู้ชายที่ชื่อฮันเตอร์ เยตส์เป็นยังไง แล้วรีบกลับมารายงานผมให้เร็วที่สุด” ฟินนิคกำมือเมื่อเขากล่าวออกมาดังนั้น

เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะต้องมาสืบเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างภรรยาเขาและชายอื่น

ถึงแม้ทั้งคู่จะหย่ากันแล้ว แต่เขายังเห็นวิเวียนเป็นภรรยาของเขาอยู่ และไม่ว่าผู้ชายหน้าไหนก็ไม่อาจมายุ่งกับเธอได้

“คุณนายนอร์ตันกลับมาแล้วเหรอครับ?” โนอาห์ตะลึง เขาไม่คาดคิดว่าวิเวียนจะกลับมา

เขาเหงื่อแตกพลั่กเมื่อนึกถึงตอนที่เขาพยายามทำให้วิเวียนถูกทำแท้ง เม็ดเหงื่อบนหน้าผากของเขาไหลลงมาที่แก้ม

พวกเขารู้เรื่องนี้หรือยังนะ?

ฟินนิคขมวดคิ้วด้วยความงุนงงเมื่อเห็นโนอาห์ทำท่าทางแบบนั้น “เป็นอะไรไปเหรอ?”

“เปล่าครับ” ความรู้สึกผิดเข้ามาเกาะกุมเขา โนอาห์ใช้หลังมือปาดเหงื่อ “ผมแค่ตกใจที่ได้ยินว่าคุณนายนอร์ตันกลับมาแล้ว เธอกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ? พวกคุณ...เจอกันหรือยังครับ?”

ถ้าเจอกันแล้ว คุณนายนอร์ตันได้พูดถึงเรื่องทำแท้งกับคุณนอร์ตันไหมนะ? แล้วคุณนอร์ตันรู้เรื่องนั้นหรือเปล่า? ฉันจะทำยังไงดี? ฉันจะอธิบายกับเขายังไง?

ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากจะทำตามที่อีฟเวลินสั่งเพราะเธอจับพ่อแม่ฉันเป็นตัวประกัน แต่ถ้าฉันบอกความจริง คุณนอร์ตันจะให้อภัยฉันไหม? แล้วคุณนายนอร์ตันจะให้อภัยฉันหรือเปล่า?

ความกังวลและความกลัวก่อตัวขึ้นมาในจิตใจของโนอาห์เมื่อเขาคิดดังนั้น แต่ว่าเขาก็รู้สึกสบายใจขึ้นเมื่อความคิดอีกอย่างแล่นเข้ามาในหัว เหมือนว่าคุณนอร์ตันจะยังไม่รู้เรื่อง ไม่อย่างนั้นเขาคงจะไม่มีทีท่าสงบแบบนี้ แต่ฉันจะปกปิดเขาไปได้อีกนานแค่ไหนกัน?

“โนอาห์!” เสียงตะโกนจนปวดหูทำให้โนอาห์หลุดจากภวังค์ความคิดของเขาทันที เขามองกับไปเห็นอีฟเวลินตรงมาที่เขา

เขารู้สึกรังเกียจขึ้นมาในใจ เขาอยากจะออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เขาคอยหลบหน้าอีฟเวลินมาตลอดหลายปีนี้เพราะว่าเขาไม่อยากจะเจอเธอ

ทุกครั้งที่เขาเห็นเธอเอาเรื่องที่เธอบาดเจ็บที่ขามาเกลี้ยกล่อมให้ฟินนิคหลงทำตามคำขอไร้สาระของเธอ เขาอยากจะแฉเธอออกมาให้หมดเปลือกจนแทบดิ้น

“หยุดอยู่ตรงนั้นนะโนอาห์!” อีฟเวลินรีบหันวีลแชร์ของเธอเพื่อขวางทางเขา “เป็นบ้าอะไรน่ะ? ทำไมใจลอยแบบนี้? นี่กล้าจะหนีฉันได้ยังไง? อยากถูกไล่ออกเหรอ?”

โนอาห์อยากจะหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินคำขู่ของเธอ นี่เธอคิดว่าเธอสั่งคุณนอร์ตันได้อย่างนั้นเหรอ? สำคัญตัวเองเกินไปหรือเปล่า?

หลังจากดุด่าโนอาห์ อีฟเวลินรู้สึกดีขึ้น “มากับฉัน ฉันมีเรื่องต้องคุยด้วย”